324 resultaten.
Orange Pekoe
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 989 Ik vind het buitengewoon
haar oranje, opgestoken haar
de met mascara bewerkte wimpers
haar geblankette gezicht
Hoe kwetsbaar men kan zijn
verborgen achter kleur en vorm
Zij pakt mijn hand en legt
die om een borst zo zacht dat zij
tastbaarder en breekbaarder wordt
in het kloppen van een onstuimig hart
"van mij" deelt zij mee en schenkt…
Zie
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 722 Zie, zoals ik naar u kijk op deze
zaterdag, zo wil ik van uw stille
wimpers eten als ik mag? Veertig
dagen en iets meer heb ik naar
uw stilzwijgen gezocht. Kinder-
stemmen in mijn kamer klinken
lang in deze passionele lente.
Zie, zoals ik naar u kijk op deze
dag: hoe kan ik u bereiken? Ik hoor
uw zuchten van de nacht.…
de traan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.486 Wrijvend door mijn wimper
Voel ik een traan
Kriebelend baan je je een weg
Over een ongeschoren huid
Wat heb jij voor nut
Rest mij de vraag
Jij miezerig kleine natte vlek
Rustend op mijn wang
Nadat je mijn vinger bevochtigd hebt?
Ben je één van degenen
Die ervoor zorgen dat
Rimpels mijn gezicht kleuren gaan?…
bevroren rafels
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 531 hoe diep
kan het graf van mijn adem zijn
dat ik met duim en vingers
graaf
wanneer het zand likt en kijkt naar
mijn wimpers
als naderende nevel voorbij
het ijzeren hek van
doodse stilte
wat tussen jou en mij bestond, verdwijnt
geluidloos, steeds dieper
in de nacht
tot de maan valt en
niet verder
mijn huid
dunspijlig…
Stille Wateren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 628 Haar wimpers die mij steeds beademen
met windvlagen zenden zij mij over de aarde
haar lippen die mij voeden
met dromen van het mooiste het zoetste
haar lach overstemt
elk verlangen en elk doel
haar gevoel onbewust sterk
mijn gevoel door haar beperkt
kwetsbaar op mijn plek
volg ik elke glimp
die ik van haar kan zien
de stille aanbidder…
Als ze leest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Als ze leest neem ik afstand
en kijk ik door kieren van deuren
naar haar neusvleugels en wimpers
die zich nauwelijks verroeren
het omslaan van de bladen, er is geen ritme
we streven naar gave roerloosheid.…
voortschrijdend op onafgewerkte tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 alles voltrekt onaf onder onafgewerkte tijd
met zijn valse wimpers
immer voortschrijdend knipperend
en wij achterop hinkelend
door het leven zonder houvast
echter benevens de heipaal van de ambacht
die we in ons bestaan gedreven hebben
om wat tijd te ankeren
en voor een paar stonden lijkt het
alsof we weten waarmee we bezig zijn…
kruit van liefde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 373 zwarte strelende wimpers
omringen haar ogen
die ontwapenend blikken
zij schieten kruit van liefde
zoeken mijn lippen te likken
al twinkelend worden
edele rozenblaadjes
naar mij gestrooid
en omringen mijn lijf
als in zachte streling
getooid
mijn rimpels verbleken
als glinsterend damp
in het ochtengloren
zo een minnespel
bevangen…
voorbij de horizon
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 247 afstand nemen dat wil zeggen
een stapje terug doen
om vervolgens tegen de zon in
de horizon waar te nemen
met half dichtgeknepen ogen
zie ik tussen mijn wimpers
door een bewogen lijn
die loopt van rechts
naar links en andersom...…
De winter smaakt wonderlijk..
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 562 zijn het weerbarstige wimpers
in serene oogopslag.…
De boog naar je ogen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 299 de hand door je haar
de mist in je ogen
alsof je het wist
maar niet kon geloven
je hals is zo zacht
in zijn neiging
naar schouders
je armen zijn kracht
mijn hand langs je kin
omhoog naar je lippen
het bloeiende rood geloken
als wijn om even te nippen
je neus is gewelfd
in de boog naar je ogen
je wimpers gekruld uit het zicht
ik…
Kameel in de stad
gedicht
4.0 met 13 stemmen 3.346 Het snelle laat het trage voor, het blijvende:
de mooie wimpers en de bulten en de last.
---------------------------------
uit: Wuif de mussen uit', 2006.…
voorbij de horizon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 267 afstand nemen dat wil zeggen
een stapje terug doen
om vervolgens tegen de zon in
de horizon waar te nemen
met half dichtgeknepen ogen
zie ik tussen mijn wimpers
door een bewogen lijn
die loopt van rechts
naar links en andersom...…
haar neigen naar schouders
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 336 hand door je haar
de mist in je ogen
alsof je het wist
maar niet kon geloven
je hals is zo zacht
in haar neigen
naar schouders
je armen zijn kracht
mijn hand langs je kin
omhoog naar je lippen
het bloeiende rood geloken
als wijn om even te nippen
je neus is gewelfd
in de boog naar je ogen
wimpers gekruld uit het zicht
ik ga…
Jij bent zo mooi
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.147 Je wimpers trillen..
Ik kan uren naar je kijken..…
Heimwee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 451 Voor het eerst alleen
van huis weg
voelt zij zich raar
niet te verklaren
en vlucht verloren
naar het verlaten strand
Tranen vallen
als regendruppels,
door natte wimpers
kijkt ze wazig
naar de stoeiende zee
Dansende golven
dagen haar uit
hun zwierig spel
met hen te spelen
De verre einder
en het watergeruis
verzachten de pijn
van…
Een vrouw
gedicht
3.0 met 87 stemmen 35.349 alsof het een harp was die
in zijn hart paste, een droom
van een ding dat mooi was
als een voetstap in het zand
zo gevoelig als gras, zo goed
van vorm als een ei, geheimzinnig
als een spinnewiel of wimper-
kruller, luchtig als turf
vreemd als een sneeuwvlok
lekker als een teruglopende
wekker, zacht als de
luchtbel in een waterplas…
De Engelse Sonnetten, 1. Nacht op Huntcliff
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 559 Tijd rust op mijn wimpers;
donker in december
duurt lang en zelfs de wind
kan de uren niet versnellen.
Ver beneden me
kolken de golven,
draaien en razen de rotsen.
Mijn oren suizen, de nacht wordt grijs.…
Dood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.347 Dikke wimpers
Op ronde wangen
Hier ligt een kind
Door de dood bevangen
Hier ligt een kind
Stil en vredig neer
De ouders zijn kapot
En weten het ook niet meer
Zij beweren wel te geloven
Maar zij zijn nog hier
En het kind "daarboven"
Heimwee knaagt nu al
aan hun hart
Verzonken zijn zij
In diepe smart
Het kind heeft het
In het…
Soms
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 fluistert de tijd
ons even terug
ik tel glimlachend enkele malen tien
en schets krullen op het behang
het rolgordijn sluit maanlicht buiten
langs de rand
waar morgen stond te wachten
op het eerste lentewicht
zwichtten vochtige wimpers
ademen was nog puur
ja, soms fluistert de tijd
ons even terug…
Witte winterstilte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 670 Wakker worden in een wereld
die plots alle kleur verloren heeft
waar alles geruisloos en anders is
door een zachte deken van sneeuw
en aan tak en stengel witte wimpers geeft
waarop met speelse schittering
in glinsterende schoonheid
een winters zonnetje schijnt
dat voelt als een geluksmoment
dat in winterse stilte gedijdt
en zo kan bekoren…
Gij zult niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Het waren niet
haar getekende wenkbrauwen
haar zwart omlijnde ogen
noch haar donkere wimpers
haar met zorg uitgekozen neusring
haar prachtige boezem, in welke ik graag
zou willen verdwalen,
haar geil getuite lippen die mij
eventueel zouden kunnen verleiden
Nee,
het waren haar haren
die zorgvuldig verborgen zouden
blijven achter haar tijgerdoek…
flirtage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 de stille taal van wenkende ogen, de
mondhoek opengebroken in een
glimlach, dwars door sleur
een open deur, zo lijkt het
tanden prijken wit
wimpers waaieren de vaste snit
van zwart omlijnde blikken
en het schikken van
haar lange been
dat hooggehakt de zet bepaalt
verlangen lijkt op slag verdwaald
in openstaande boezems…
De strijd als licht tegen schaduw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 399 Met uitgedroogde lippen
probeer ik de zon te blussen,
die sinds voortzetting overvloeide,
naast mijn voeten getekend
aan de boom, met takken als wimpers zaait.…
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
emoties delen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 114 En bant een donkere schaduw
de woorden
van haar lippen
knipt
haar lange lokken
terwijl zij slaapt
en ontwaakt
op het lelieveld
uit
geurige dromen
zij huilt trilt
van afschuw
over
zoveel onrecht
zij
veegt de tranen
uit haar wimpers
de
ochtend begroet haar
met gouden
herfstbladeren
terwijl
zij
met schildershand
de
verlatenheid…
Una Giornata Particolare
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 130 de ochtendschemer
aait mijn oogleden
doorheen mijn wimpers
ruist de morgen
laat ze dicht, nog even
het leven van de toekomst
wacht op deze dag
laat het wachten, nog even
het rumoer van het verleden
snakt naar deze dag
laat het snakken, nog even
ik ben er, ook niet
de droom is zo echt
laat mij dromen, nog even
voor het snakkende…
woorden en dingen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 72 Ik hoor
of ik lees
oudheid, eveneens
afkorting, aanbevelingen,
destijds, doorvoeren, aanmaakblokjes
aalscholvers, riet, rimpelingen
wimpers, stoel, halte, wind, perzik
en ik vraag me af hoe je
zonder dit alles zou kunnen denken
maar zit je ademloos op een berg
in Turkije om de zonsopgang te zien
denk je bijna niets van dat alles…
Te warm
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.271 koel
genoeg om te gaan slapen, helaas
de paarden trappelden van ongeduld
hinnikten om aandacht en om jou
Hoe jij in dromen omgegaan was
met de hitte van de nacht
De wekker die om zes rinkelde
Je wakker werd, zorgvuldig
zandstof uit je gedachten klopte
zomaar naar me keek, aan me dacht
een hand uitstak en je beheerste
turend door de wimpers…
Finestrat
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.748 En op het voor ons uitverkoren strand
Stonden engelen op wacht
Met toeters wimpers en bellen.
---------------------------------------------------
uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000.…