Alle inzendingen over wonde

Leg jouw wonden bij mij neer Zo groot en zo verborgen Ik zal ze goed verzorgen Geef mij jouw diepste zeer Herkenbaar, al jouw pijn Ik was wie jij nu bent Ik heb het ook gekend Ik wil graag bij jou zijn Terwijl je in de spiegel kijkt Zie je niets dan al je wonden Verborgen en verbonden Maar niets is wat het lijkt Ik zie…

Pauw maar doorvragen aan Krol: "wat is dat nou met ouderen" "wat is dat nou dat ruzieen" ik denk, dat ik het weet mag ik de vinger leggen op de wonde voor sommigen een open wonde de wonde van vergankelijkheid, geen wonder ik denk, dat, dat het is het jongens- en meisjesachtige is er wel af wat rest zijn doorgaans kwaaltjes oudere…

wonderlijk hoe soms de woorden de wonden in ons hart bereiken, langs de rafelige randen strijken en die in ons traanvocht wassen. Hoe hun dichterlijke zinsverbanden naadloos om de boezem passen. Gelouterd trekt de wonde dicht. Hoe we zo in hun begrip geborgen weer slapend wachten op de morgen. Een nieuwe dag, een ander licht.…

De visfilet was heerlijk maar die wond in mijn keel alsof de vis mee wilde delen wat het is...…

Hoe zeggen ze dat ook alweer dromen worden idealen Als ik dagdroom met jou ben jij dan ideaal voor mij Hoe zeggen ze dat ook alweer Op ieder potje past een dekseltje Tijd heelt alle wonden, en drie maal is scheepsrecht Maar waar vind ik iemand die past bij mij De tijd loopt wel door, maar wie heelt nu de wonden En driemaal, dat moeten…

geen enkele tijd heelt graag wonden, draaien daarom maan en aarde in een grote boog om elkaar heen? Ongeveer 1,3 lichtseconde om precies te zijn, ruimte kent geen tijd zoals wij geen genade, ook geen wonden meer, steeds dieper, verder, definifief onherhaalbaar, steeds exclusiever lopen we ons landschap uit…

Twee monden kussen elkaar En open gaan alle wonden als ik ernaar staar…

Dat zit in de open wond!…

Ik kan die zin niet meer horen De tijd heelt alle wonden Maar mijn leven wordt nooit meer als tevoren……

Als sorry, vergeef me te veel gevraagd blijkt is soms als zoete balsem op een open wonde de gedachte: wie is er zonder zonde…

uw wond behoeft daglicht en frisse lucht en een zachte omzwachteling voor de nacht hoe verdraagt een open wond de pijlsnelle doorboring en dan de afgewende blik in messcherp licht het advies averechts misschien alleen licht en lucht van de nacht om het trauma toe te dekken alleen overdag vluchtige blikken op…

Kleine daden raken dikke snaren ontgrendelen woede wonden zweren wraak groeien naar binnen en van buiten lichaam helend maar nooit vergetend hoe het is getekend door jou…

Lieve lieveling, ik koester je met heel mijn hart meer dan je misschien beseft zoveel meer voel ik voor jou Alles wil ik voor je zijn Jouw engel en jouw muze Vrouw van je dromen Ik wil dat jij gelukkig bent Maar in de werkelijkheid Kan ik soms niet zijn Hoe ik zou willen zijn Vanwege stille tranen Wonden van lang geleden Littekens…

de woorden die jij tot mij hebt gericht waren scherp als de punt van een speer een harde klap in ‘t gezicht doet vele keren minder zeer je hebt zeker nooit gelezen dat die wonden niet genezen pleisters plakken op mijn wonden ze verzachten niet jouw zonden verhullen dat jij me bedroog onttrekken ze slechts aan het oog je ziet ze niet,…

De arts grijpt een mes en ik je hand Het oog opent zich tot op het bot, jij blikt stil terug De dood vlucht voor bloed, de arts snijdt in wat de wond opvreet. Onze kennis is gebaseerd op dingen die hetzelfde zijn, niet op wat anders is De dag erop heeft mijn moeder op dezelfde plek opeens een wond.…

jouw wonden tot eeuwige lust dat jou een noodlot is.…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

ach ik ben oud niet alle wonden kunnen nog helen al meer littekens heb ik nu dan huid maar jij blijft jong althans in mijn ogen ook al evenaar je bijna al mijn jaren je zonnestraalt me door de donkere nacht bedekt rauwe wonden met een fluwelen korst je lach stilt de pijn van botte messen die het lange leven almeer in me stak…

Vandaag moet ik mijn wonden likken maar mijn tong is raspig en beslagen. Het is zo bitter maar ik moet slikken, Kan ik ooit nog dat rotbeest verjagen ?…

Alles wat ik doe, maakt de wond dieper. Zou de tijd zelfs deze kloof kunnen overbruggen? Sterkte lief...…

ik krab de korst van een nog verse wond kom uit mijn cocon en verlaat mij doodshoofdvlinder "geen verwijt aan jou maar een schrik van mezelf "…

Waar de scherven zijn gelijmd Worden de scheuren zichtbaar Zoals littekens laten zien Waar de wonden zijn geheeld…

ziet in het vroege voorjaar zoveel kleuren bloed Wie zal de wonden sluiten?…

Mijn niets ontziend gedachtenbeest verlustigt zich, likt oude wonden.…

Ik schaaf aan wonden van mijzelf en fluister angst ik kan niet alles al zeg ik anders het diepe soms zo diep al lijkt het maar zo en toch? -waarvoor die angst- Mijn eerste angst overwonnen trek de pleisters weg mijn wonden zijn er niet zichtbaar voor een ieder ik glimlach ik speel -waarmee?…

broeien als een haard die niet wil doven tot mondigheid definitief de wonden schoonspoelt en onderhuids geneest…

Want wonden worden wondjes. Het is de tijd misschien. Een wondje wordt een litteken al blijf je dat altijd zien.…

Zijn stukgeslagen hand knijpt de katjes in het donker Toch blijkt hij niet somber onder het toeziend oog Zijn zacht gezalfde wond is als een verre pijn die kronkelt Toch springt de gewonde man bij laag en bij hoog te trotseren waar hij eerst bang voor was “De zonde gaat vooraf aan de wonde!”…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

Zo dicht was de mist je kon het snijden met een slagersmes door de wonden ontglipte de stilte liet geritsel na gekras gesmiespel gegrom van turbines…