550 resultaten.
Groet aan een Sirene
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 763 Kijk in een kier van dit Stoicijns hart
hoor de sponningen van het hout kraken, ik stop
je woorden met de hars in hun oren,
met het kracht van hun plenzende spanen,
ooit waren wij samen
nooit kan de wind in dit zeil dat beamen.…
kofferdrager
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 358 de wereld krijst voorbij
in afwezige gedachten
niet wetend wat mijn opdracht is
ben ik op pad gestuurd
nergens wegwijzers
of aanknopingspunten
ik zeil door een
onverschillig heelal
een inktzwarte ruimte
waarin ik kofferdrager ben
in de stilte van
een onleesbare wereld…
meeuwen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 593 Ach , de meeuwen ,
die relaxed maar vastberaden
richting IJmuiden zeilen
op de lucht van zongestoofde duinen
Als wij de rosé ontkurken
en de zalmsalade keuren
keren zij chagrijnig terug ;
gadverdamme ,
alweer makreel en lekkerbek…
India
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 828 De goot jouw huis
slapen langs de weg
schamele bezittingen
onder een gebrekkig
raamwerk
van stokken en zeil
barrevoets zoeken
tussen restjes en vuilnis
naar iets te eten
wat een contrast
tussen arm
en rijk…
Best Zwaer
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 918 Zoals eertijds de zeilen van een schip
begonnen ze het standbeeld op te hijsen.
Je hoorde om hem heen de meeuwen krijsen.
Daar ging de zeventiende-eeuwse vip.
En toen hij van z’n sokkel werd gelicht
bleek Bestevâer een echte zwaargewicht.…
tijd
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.699 Tijd glijdt niet voorbij
maar schokt en bonkt en rolt
en splijt dwars door mijn dagen
Tijd, keer dan het tij
als wind de zeilen bolt
wil jij mijn schip nu dragen
Genoeg! doe het voor mij
als jij niet meer zo tolt
zal ik je niets meer vragen…
Vaarwelkom
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.449 ik zwaai het afscheid omver
met maaiende blijfbewegingen
breek tegenwinds vliedende golven
overbrug afstand in een ommezien
ongestreken zeil ik landinwaarts
vaarwelkom je weer in mijn armen
de zilte waterlanders laat ik over
aan een schuimbekkende kust…
De hoogste piek,
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 274 De hoogste piek van stilte
zal ik niet bestijgen, blijf
steken onder de toppen van
herinneringen, en zeil
ik af langs de moeilijke
paden van de mijmeringen,
om over onbegaanbare
gletsjers te verdwalen,
langs goede bedoelingen
die aan mij voorafgingen.
tot in een eeuwig zwijgen.…
De kern van alle dingen
poëzie
4.0 met 21 stemmen 6.227 Ik zeil langs regenbogen
Gods stilte tegemoet.…
Democraten
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 196 Het volk snapt in het algemeen geen snars
van ‘t reilen en het zeilen van de natie.
Een referendum is een aberratie;
in ‘t gunstigste geval een malle farce.
Het plebs faciliteren mee te praten?
Heel onverstandig volgens democraten.…
Jorge Amado
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 435 onder een lekkend
zeil tussen flessen
en kruimels brood
warmt hij zijn lijf
aan een boek van
Jorge Amado
over sluwe schurken
en frivole vrouwen
in een zondige stad
danst hij net als zij
op ‘n duistere rand
van leven en dood…
Mozaiek
gedicht
4.0 met 18 stemmen 5.799 stil staat de droom
half gereefd blijft het zeil
gedrang van deeltjes
steen op steen
stoot water tot beweging
nadert een eiland
altijd op een steenworp afstand
schip gemetseld in een lucht van bladgoud
--------------------------
uit: Maatstaf, 1979.…
Dromenval
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 539 De violist bespeelt de avond
en ik mijn gedachten
om vooral niet te vallen
maar weg te zeilen
naar onbestemde havens.
Ik loop over het water
en verdrink
in een onpeilbare waterval
van hopeloze zinnen.
De nacht duikt mijn dromen op
te ver om van te houden, te dichtbij
om in te wonen.…
wolken...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 410 Ze spiegelen zich
in de rivier
op zondagen
zonder stroom
Ze liggen stil
aan de kade
aan bolders
voor even geankerd
Ze zeilen luid
door luchten
als schepen,stuurloos
bij windkracht zeven
Ze vervoeren
jou en je droom
op zondagen,geborgen
als een tweede leven.…
zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 237 Slapende blauwe oceanen
Ontwaken door de wind
Welke mij liefdevol aait
Hoog op de golven dansen
En een handkus gooien
Naar die gouden horizon
De zeilen maken dat vragende geluid
Waarvan het antwoord bekend is
Ik hou van de zee…
MIJMERING BIJ SCHEPEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 162 Dikwijls heeft mijn geest
onbewuste verlangens;
daarbij zie ik steeds
die ruige heuveltop aan zee,
een zeil in vollemaanslicht.…
mijn schip ligt klaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 149 de zon is daar
mijn schip ligt klaar
ja, dus varen maar
de mannen aan boord
hijsen de zeilen
lichten het anker
met wind in de loef
zetten we koers
in de richting van de zon
we varen nu heel snel
vijf knopen wel
trotseren hoge baren
we zeilen nu al uren
en het blijft maar duren
met het ontwijken van alle gevaren…
Feilloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 ik vang de wind in jouw zeilen
en klim naar boven om
van daar af de wolken te bespelen
van mijlen ver en dan weer dichter
zie ik jou vieren, en overstag
de natuur naar jouw hand zetten
trots kleurt de avond geel…
donker en licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 de nacht hult zich in
inktzwarte duisternis
het schip mindert zeil
in het zicht van de haven
de nacht is in uren geteld
in de vroege ochtend zet
de zon alle zonnezeilen bij
het schip, huis zonder plafond,
draait mee met
het wonderlijke licht…
onafgemaakte versjes van het besef...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 175 zeilen neer
schoonschip gemaakt
het dek geschrobd
de lucht geklaard...
verloren strijd
de tijd te lijf gegaan
met handen en voeten
maar tóch vergeefs...…
dichtje voor es
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 692 een karamellen vers
waar niets rijmt en
zij zichzelf niet vindt
voelt zich uitgevonden
gelijkertijd terra incognita
een witte vlek op een kaart
land nog niet ontdekt
een eiland dat roestig
de ankers omhoog
met volle zeilen lucht
hemel en water verwekt…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Wind in de zeilen; een pas gemaakte kapitein,
Een schip met een bestuurlijk vraagteken.
Een zonderling aan boord,
Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest.
Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
De Zeiler
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 470 Voor hen die zeilen en verdrinken,
zal de eeuwige levensbron weerklinken.…
Zoals jij...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 343 de zee
ik zag haar huilen
in zilvertranen
drijvend naar de kust
zover van de einder
zoekt zij naar rust
zoals jij…
die tussen grijs geglinster
naar witte zeilen zoekt
zweefvogels in wolkenstrepen
naar de verbinding
van eens en ooit
in een zeker weten
van niet meer
nooit…
(Voor Liesbeth)…
Luchten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 129 Beducht zijn wij
voor
deze lucht
Sinister zeilen
er kapotte wolken
die regenbui naar bui
laten vallen
als
door het valluik
De kruik van 't verdriet
gaat zolang
te water
Er is geen later
alleen een nu:
onheilspellend
vertellend:
het verhaal
van 'n hel en verdoemenis.…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
de horizon voorbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 maagdelijke vroege ochtend
voeten in het mulle zand
waar meeuwen op 't nog lege strand
In verwachting samenscholen
loop ik op mijn schaduw mee
tot in de kabbelende zee
Stilletjes glijden witte zeilen
onder blauw met schapenwolkjes
aan de horizon voorbij
...…
nomade
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.168 op eeltkussens zeil je door zand dat zindert
omzwachteld en wijdbeens tussen vetbulten
geen duinflank die jouw passen hindert
het stof dat hier opstuift in kromme kegels
reist op een dek van damp naar het noorden
slaat met regen op stoeptegels neer
jouw kameel is een loom en voos schip
door een lange stok aangespoord
er bloeit een schuimvlok…
loosdrechtse plassen 2008
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.586 loosdrechtse plassen 2008
Het was nu voor de laatste keer
Heerlijk zeilen op onze rustige plassen
Ottenhome is niet meer
Wij zullen ons moeten aanpassen
65 jaar zeilen naar hartenlust
schippersdag in loosdrecht is niet meer
zeilers liggen nu aan de kust
het doet ons zeer
wie zal het roer gaan overnemen
waar is zo’n unieke gelegenheid…
Gevoelens
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 197 Brandende winden door lucht over water
loeiend als stormende eb en vloed
in golvende gevoelen van pijn en verzachting
vlammende hoogten en dalen tussen golven
af-en-toe zicht op ruisende velden met graan
en witte zeilen over blauwe meren
waar kabbelende golven hun ritme slaan
gedreven door getemperde lauwe bries.…