Alle inzendingen over ziel OR smart OR pijn

niet Om in het paradijs te komen Zie de ijsbloemen al op onze ruiten van onze ziel!…

de dagen dragen alleen nog nachten en ver vooruit zie ik geen ommekeer gebed kan het verdriet verzachten al zit ik het liefst in een stil geween nog bind ik mij aan herinneringen die moeizaam zwerven door mijn hart van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve…

Alleen geestelijk is weinig te beleven wat bij geen wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk rukt de smart aan ons vel, de essentie van verliefdheid, aangeboren, tussen aarde en de hel, paradigma van een streven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons niet geven.…

Kijkend naar mijn dochterje met grote angst in mijn hart Nooit mag haar dit overkomen niet met zo'n pijn en grote smart. Zal proberen haar te behoeden voor de beesten van de Hel God bewaar me, vergeef dan mijn zonde, want ook ik zal dan branden in de Hel.…

iedere traan die ik om je heb geweend zal ik omzetten in tranen van geluk iedere bevende zucht van smart zal ik veranderen in een juichkreet ieder gebroken venster van je ziel zal ik met liefdevolle handen helen iedere rimpel die zich groefde in je gelaat zal ik wegtoveren met mijn kussen iedere glimlach met pijn beladen zal ik ombuigen…

Toen mij de weedom van een dodelijke schicht, Gelijk gij denken moocht, met duizend pijnen kwelde. Ja, toen mijn tranen, als getuigen van mijn smart, Verzelschapt met een tal van zuchten uit mijn hart, U schenen 't aldermeest mijn liefde uit te leggen.…

O, lief, berg aan uw borst mijn bleke wang En span uw armen veilig om mij heen: Hoort ge zó in mijn ziel dat zacht geween Om dingen die daar stierven al zo lang? Hoort ge zó zuchten om een leed-verleên Mijn smarte-spoken?....…

Met pijn in het hart vertel ik je met smart dat ik ons lot tart Liefde stroomt, zelfs wanneer je droomt, zachtjes onbeloond Te weinig getoond Onvrede behoort aan mij Onbewust persoonlijk Te laat met mijn gevlei zoals gewoonlijk…

De vlag van vrede heeft een witte kleur van overgeven en tot elkaar komen, met een geur die opent ogen als er niet meer wordt gelogen en opent ook harten, smarten zijn sterker dan pijn in het leven, om uiteindelijk niet alleen te dromen, maar in vrede elkaar verstaan.…

rondom de regenbogen innerlijke ogen stil en bewogen schrijf ik met sidderende hand mijn kerstgroet onder de avondlamp verstart om al de ademloze smart maar sterker dan de pijn zal de lamp voor mijn voeten zijn dat in een dorstig dal gevuld met olie voedt…

Ik wil dan met bedroefden klagen, Hen troosten in hun pijn. Eens anders last te helpen dragen, Zal mijn genoegen zijn.…

Een kind,geboren met een wijze ziel staat voor een poort van goud Zwicht ze ooit voor schittering geeft ze op van wie ze houdt? Kiest ze voor eigen gewin of denkt ze aan de smart die ze brengt aan anderen Volgt ze alleen haar eigen hart?…

Zijn bloeddoorlopen ogen Staken rechtstreeks in haar ziel Als een bot mes in haar hart Hij draaide het nog een slag "Sorry" zei hij zo vaak Met een uitgestreken blik Emotieloos; genadeloos Zo leefde zij dag na dag Haar ziel is eindelijk veilig Nu heeft ze nooit meer pijn Maar als iemand haar gered had Zou ze nu nog in leven zijn…

Ik schonk jou je lichaam een tempel voor je ziel die tempel werd je kerker Je hebt je kerker verlaten de deur achter je dicht geslaan en bent weg gegaan Je ziel is weer vrij niet langer geketend van de geleden pijn onwetend…

Huid zo transparant De ziel ademt naar buiten De wereld een entree Naar mijn gevoel De pijn schuurt Draait in mijn buik Wurgt mijn hart En klopt verder De mooiste noot Gehoord door Hongerige oren Snaren mijn ik Zonder halt Versmelten met Eén zijn en voluit Het leven absorberen Gepantserd door ervaring Geleerd een laag te…

schrijf je gedichten op de blinde muren van mijn bebloede hart zie de gezichten uit verloren uren van mijn verdrongen smart hoor de verwijten in stiekem gefluister achter vele handen voel het verslijten van mijn ziel in 't duister dicht de dunne wanden…

Met heel je wezen en je smart, kan hij troost bieden met ziel en hart. Voor mij is dit een ongekend moment, en Hem dankbaar te zijn in'n gebed dat ik aan Hem zend…

van mijn verdriet O mijn lieve Heer, verlicht mijn hart, Dat ik verlost ben van deze smart…

Geraakte ziel diep van binnen scherpe pijn immens verdriet Beschadigde ziel kapot gerukt een gat geslagen onherstelbaar? Groeiende ziel ruimte vullen met 'zijn' hier en daar Ziel ik ben liefde... ...al dat is…

Jij hebt de kleine vlam in mij tot warmte doen groeien, mijn sterke Licht tot inzicht ontwikkeld en mij mijn goede hart mee laten voelen met elke smart, zodat mijn ziel uiteindelijk net als jouw unieke, kostbare ziel het intens goed leerde te bedoelen met elk mensenleven op aarde als in de hemel tot liefde samenviel en…

De dichter wendt het slechts voor, hij veinst zichzelf door en door dat hij voorwendt zelf de pijn te zijn, een gewortelde gevoelde pijn. En zij die lazen wat hij bedoelde, zich invoelt in de gelezen pijn niet de twee waarvoor hij geleden had daarin ook de hare niet kon zijn.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Maar sterk mijn droefheid, sterk mijn eigen trouw, en diep de pijn, dat zij mij lachen ried. Toen bleef door 't droomspel van de ganse nacht die oude smart mij bij, haar bitterheid heb ik in veel gepeinzen overdacht.…

Scherven onder jouw voeten echo van mijn ziel vreemdeling die mijn emoties bevroor als ik toch kon ontwaren jouw gezicht jouw gedachten kon voelen misschien, heel misschien zou daardoor mijn verstard hart nog kunnen bloeden Geen woede geen verdriet geen pijn geen besef van plaats en tijd Fragiel als glas, ligt aan jouw voeten alles wat…

Bij alle vreugden die de mensen derven Is niets zo zeker als de zekerheid: Alleen te leven en alleen te sterven In eigen pijn van eigen zielenstrijd. Er peilen ogen en er tasten handen Die nimmer dringen in der vreemden geest; Die nimmer reiken dan aan zielenwanden Waar vreemde smart gekerkerd is geweest.…

Dan troost mij niets en schrei 'k in bange klachten De helse pijnen mijner angsten uit, Dan streelt mijn smart de somberste gedachten, Tot mij de slaap de brandende ogen sluit Om eindelijk mijn wezen traag te omnachten Met zware droom, verscheurd door geen geluid.…

de pijn en het verdriet een pijn die ik nu delen kan…

Afgesloten, afgesneden toegang werd ontzegd deur ging dicht uit het licht niets meer uitgelegd afgesloten, afgesneden verbazing op gezicht huilend hart ziel vol smart deur op slot en dicht afgesloten, afgesneden van zielsverwevenheid niets hetzelfde meer finale ommekeer, eenzaamheid…

(neballat) ik loop hand in hand met leven en het oordeel van de dag geven ligt in licht dat ogen opent uit een sprekend hart hoezeer is smart de bijbel van de ziel? ik viel en stond op stepping stones de berg is hoog en ik sta klein volledig mens te zijn…

De macht van het ruisend bloed waar geen ziel omheen kan, het hopeloos rondzwerven op zoek naar verlossing waar geen ziel omheen kan, De pijn die in je hoofd hamert en in je lichaam en in je hele zijn Die pijn die wil ik niet meer beleven, die pijn die wil ik niet meer zijn.…