5665 resultaten.
Genen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 693 Een wezensvreemde
overdracht vindt plaats
in negen maanden
als de zaailingen
van verre vaderen
worden geoogst,
gewogen en
te zwaar bevonden
heb ik met enig tegenwicht
mijn evenwicht hervonden…
oorlogskind
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.837 oude ogen
jong gezicht
rug gebogen
door ’t gewicht
van zwaar geschut
oude wonden
jong verdriet
ongeschonden
blijft hij niet
in zijn schuttersput…
Eerlijk
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.067 het goud dat jij mij wil geven
kan ik je niet terug geven
het lood wil ik je besparen
het zou je te zwaar wegen
daarom laat ons samen graven
naar een echte ader
het zal ons veel leed besparen…
Tomeloos bonkend hart.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.416 Mijn borstkas
wordt nu zwaar
op de proef gesteld
Hoe houdt het toch
zo'n tomeloos bonkend hart
in hemelsnaam in bedwang
Het is dus ook niet
dat je zegt: Het is maar even
Nee, het duurt nu al
ontzettend lang.…
Drijvend in de rivier
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 733 Mijn hart gebroken
In duizend stukjes
Drijvend in de rivier
Die mijn ziel is
Golven zwaar klotsend
Die de stukjes vermenigvuldigen
Langzaam vervagen ze
Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…
gedicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 714 een gedicht
is zo geschreven
een leven, verlicht
of zwaar overdreven
het maakt niet uit
wie je bent
een guit
of een zwartgallige vent
als je maar
geen gat achter laat
want dat is, weliswaar,
waar het om gaat.…
Leven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 473 Zwaar, moedig, zoekend,
bergafwaarts
door het hoge gras,
laarzen een maat te groot.…
allemaal lekker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 419 donker of blond
licht of een beetje zwaar
ik vind ze allemaal lekker
echt waar
neem ze liever in gezelschap
dan alleen
ober
doet u mij er nog maar één…
Kort gedicht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 674 Ik schrijf een kort gedicht
Het moet niet zwaar zijn, maar licht.
De woorden moeten als wolken langs de blauwe lucht
varen en met een zucht
tot bedaren en stilstand weten te komen.…
Lichter dan gedacht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 De wereld is me
Te zwaar geworden -
Ikzelf was lichter
Dan gedacht - niet meer
Dan een pluisje ben ik
Dat wordt voortgedreven
Om te ontsnappen aan
De zwaartekracht die me
Dagelijks naar beneden
Haalt, kracht ook die
Zo vaak mijn eigen ik vermaalt…
Abuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 184 Nog voor ik dichten kon
van licht en lief,
vlinderzucht,
van zoete hartenzee,
Nog voor ik zingen kon
met zware adem,
traanogen,
met veel heisa en amok,
Ja nog ver daarvoor, was je al verdwenen.
En ik. Ja, ik wilde met je mee.…
Nederigheid
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 305 " Wees nederig zoals een boom wiens takken
omlaag hangen door de zware vruchtenlast.
Het is juist de dorre boom die hoog uitsteekt
In lege grootspraak "…
allemaal lekker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 298 donker of blond
licht of een beetje zwaar
ik vind ze allemaal lekker
echt waar
neem ze liever in gezelschap
dan alleen
ober
doet u mij er nog maar één…
ode aan de melancholie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 somber en wat te zwaar
maar ook hoe paradoxaal
iets van een oprecht verdragen
als bij een brok
in de keel die je maar
niet krijgt weg gedronken
wanneer melancholie
de kop op steekt kan je
er niet om heen
en misschien is het
maar beter zo…
epifanie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 De mens zit vol van die geplogenheden
hij bleef leven uit gewoonte
alsof hij in zijn lichaam hing
met een kapstok en voetstuk
behangen met te zware mantel
En van de weeromstuit
viel hij om…
Voorzitter Europese Commissie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 51 Haar benoeming is voor velen zware kuch
Ze hoort nu bij het legertje der groten
Toch heeft ze al haar kruid verschoten
Op defensie komt ze niet meer terug
Maar is von der Leyen nu ook defensief
Of is ze daarbij ook nog explosief?…
Storm en boete.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Het was uit noodweer
dat zware regenbuien
illegaal loosden.
Uiterst depressief
bestormden wilde plassers
het ondermaanse.
Geen weergod beboet
voor verdachte formaties,
bliksemse schichten.…
Slapeloze nachten
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.148 Wordt een spook dan nooit moe?
Leg je nu eens neer en doe je ogen toe.
Want echt ik ben doodmoe.…
warme winterdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 674 de zon is uitgeput enkele
straaltjes ontspringen de hemel
de planten worden stijf
en de bloemen schrompelen
hun seniliteit tegemoet
de bomen zijn moe en kaal
de dag zwakt als maar af
terwijl de nacht sterker wordt
dieren kruipen weg in hun holen
de vorst ontruimt het landschap
het wordt winter en toch
heb ik het warm vandaag…
Hou van mij
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.085 Ommuurd door een leegte
wakker worden zonder slapen
gedachten zonder tekst
een douche vol tranen,
zout zonder eten
enkel honger naar jou,
onverschillige dagen
ondergedompeld in een bad
verdriet met zelfbeklag,
Ik ben moe van je lief te hebben
jouw engel gebiedt me te herleven
in je vriendschap,
die als een zachte deken
mijn eenzame ik…
Verkocht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 706 Moe gestreden is mijn wereld me gaan dromen
afgemat vlijde mijn hoofd tegen je aan
zat van steeds dezelfde wegen gaan
uitgeput niet uit de put te komen
Leeg door het verleden van mijn bestaan
amper door het verzet van…
vol is de maan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 375 de maan is weer
weggegaan nu
jij de stilte leeg
naast het janken
van de hond legt
ik draag het gehuil
uit armoede
omdat mijn handen
en ogen moe zijn
en ik geen andere
slaap kan vinden voor
deze besmette dood
doortrokken in de grond
zinkt het braaksel
naar zilte nachten
zelfs de hond ligt
aan mijn voeten
overdag…
Een glimlach naar de mensen
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 2.506 Een lieve glimlach naar de mensen
die o zo moe van Kerstmis zijn;
wat kunnen we hen beter wensen
dan dat ze zien het Kindje klein
dat voor ons wilde zijn geboren,
dat voor ons kwam naar deze aard';
het blaast niet hoog toch van de toren,
maar heeft Gods liefde hier bewaard.
Laat ons dan samen dankbaar leven
en mensen rond ons warmte geven.…
Tussen Kerst en Nieuwjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 802 Mensen zijn nog moe van al dat feesten,
maar ook vandaag was er weer een begrafenis,
een geboorte en een ongeval...
Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.…
de nacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 271 op weg naar huis met een lijf vol drank
moe van het feestgedruis.…
Geluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 507 Ik wil
Ik wil niet wachten op nieuw geluk
Het duurt mij veel te lang
Wachten maakt mij bang
En geluk heeft het toch al veel te druk
Ik wil niet wachten, ik ben nu vrij
Ben er helemaal aan toe
Het wachten maakt me o zo moe
En geluk wacht ook niet op mij
Ik wil niet wachten op wat geluk, het heeft geen zin
Ik loop een stukje voor je…
Suites voor Annemieke XXVII
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 moe van het zwemmen
het spikkeltje in zee
waar drijft het heen
terug in de tijd
naar het huis van geboorte
van zee en duinen
lassche la cafee
lachende cacao bloesem
een vertrouwd raadsel
gewoon doen alsof
ze er nog is de keuken
of boodschappen doet
zeker onzeker
buitengesloten luchten
op het grasveldje…
Tussen Kerst en Nieuwjaar 2008
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 380 Mensen zijn nog moe van al dat feesten,
maar ook gisteren was er weer een begrafenis,
een geboorte en een ongeval...
Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.
Ik noem het geen afscheid
het is een land van helen in wording.
Ik zoals ik nu ben
zal er niet meer bij zijn.
Morgen laat ik hem daar achter.…
Totaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 ik sta voor een getijdentafel
van een woordenzee, moe gereisd
de haren warrig door herfstige wind
mezelf tot taal te ontcijferen
een reis van bergen achter de rug
ook al was die supermooi, fantastisch goed
pas nu mijn hart van eb en vloed weer thuis is
volgt weer het alfabet tot nieuw herschikt gedicht…