inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.860):

Landschap

Het landschap?

Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!

Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.

Ik noem het geen afscheid
het is een land van helen in wording.

Ik zoals ik nu ben
zal er niet meer bij zijn.
Morgen laat ik hem daar achter.

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 12 maart 2009


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 335

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
12 maart 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
Het land van helen waarin een morgen wacht, gedoopt in nieuwe aarde. Heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)