Alle inzendingen over jaargetijden

De zomer loopt bijna ten einde. De herfst start nog geen begin. En ik? Ik vaar verbaasd de winter in! Mijn jaren gaan sneller tellen. De oude dag staat grijnzend voor de deur. Vluchten wil ik, voor mijn bejaard gezeur. Het wordt hoog tijd om op reis te gaan, door de poolnacht naar het noorderlicht. Daar laat ik straks mijn twijfels achter…

nog even toont september een rimpelloos en zacht gezicht kijk nóg eens en je ziet stoffigheid en barstjes van de lange zomer druppels op spinnenwebben vertellen elke ochtend de nadering van herfst de bomen kleuren al wat bruin in het jaarlijkse verwelken ik ruik de geurigheid van vele paddenstoelen…

Laat in augustus. Gekabbel en geflikker door een zacht briesje, door een bleke zon, in een zwaarbewolkte lucht, op het watervlak, waarlangs ik rust na een stevige wandeling, genietend van een trappist, een Westmalle Tripel nog wel, en nog een... Me langzaam beroezend in een vergeefse poging de nazomerspleen te bezweren. De herfst komt…

ik stap behoedzaam in de kille ochtendstad verblind door de lage zomerzon langs hondenpoep en nachtbraaksels van vierenden zonder grenzen : ze aten spaghetti kip met curry en friet wat de honden aten weet ik niet…

Intelligent zijn mensen die beseffen, dat zij af en toe dom zijn. Dom worden stervelingen die denken, dat zij altijd intelligent zijn. Wijs zijn studerenden die ervaren, dat zij maar erg weinig weten. Teleurgesteld worden mensen die, niet teleurgesteld willen worden. Gelukkig worden ongelukkigen die leren. Dat de dood hopeloos gelijkstelt…

Toen ik eindelijk besloot te gaan genieten van de zomer bleek deze over datum dus nam ik me voor herfst bij de kladden te grijpen maar waar zaten die eigenlijk winter waaide aan mij voorbij daar 't leek of ik bevroren was gelijk 'n ijskristal nu hou ik mijn adem in onverhoopt wachtend tot lente haar entree doet…

De Herfst blaast op de horen en ’t wierookt in het hout; de vruchten gloren. De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen - De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts droom…

In de mist is trage een os met een ossenwagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossenwagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

Over zomers schrijf ik vooral buiten het seizoen: in de lente, in het najaar, dus over de komende en de voorbije. Wat komt bijvoorbeeld: zon en zomerse luchten van Italië, bruiloftzomer, pelgrimszomer. Ook: de vage treurnis om wat reeds bijna onherroepelijk voorbij is. Want nog enkele weken en het jaar is over zijn hoogtepunt…

de nachten lengen tot rode wederkeer naar 'n herfstige dood, wollig gekleed in grondmist en doorregen met rag op elk pad dat ik onwetend betreed het lijkt alsof verloren stemmen in die zachte, verstilde draden zijn gevangen alsof iemand mij zegt dat dit eeuwig leven naar eindigheid doet verlangen…

eilieve, het is warm vandaag ik krijg haast de vapeurs met pruik en warme kleding is dame zijn ondoenlijk ik waar rond in het poppenhuis van het Drents Museum, waar ontvangst gehouden wordt voor mensen met entree eenieder groet ik vriendelijk buig met een révérance…

Buienradar gaf aan, dat we ons ' mannetje' wel konden staan, natte voeten zouden krijgen, donder en bliksem gratis erbij. Wel: we hebben wat donder gekregen, hier en daar een flits, een paar emmers water, maar echt, dat was nog niks, vergeleken bij wat ze in Kockengen kregen! Wonen we toch op de goede plek? Of hadden we gewoon…

O, lavendel, wat ben je mooi met je paarse bloementooi die als vurige fakkels dansen op het ritme van de wind waarin de bij en de vlinder haar nectar vindt O, lavendel, zo geef je met je schoonheid weer geur en kleur aan de zomertijd…

beloftes werden gedaan op windstille dagen gepassioneerde nachten laten ons nu geeuwen steden betraden we met gretige nieuwsgierigheid ik herinner me de dame met een zwarte hoofddoek bijna ongepast in de felle zon ze verkocht rozen in een mandje jij kocht ze gul strooide ze over mijn lichaam in de nacht die kwam ach, ze waren…

Als jij nou eens ophoudt met alsmaar te kwebbelen dan kan ik misschien eindelijk eens proberen je sproetjes te tellen…

Het water ligt ontdaan bijna van water onder stof, de bomen zien hun eigen ogen en ik door groen hun groen niet meer, ze zijn verborgen in de bomen. De lucht betrekt over het vee - wanneer het licht zo donker wordt licht fel het wit van koeien op. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Licht streelt de zefier kattenstaart: aan zijn stengel beiert haagwinde. Hete nazomer: dicht loof verbergt nog een bloem van de magnolia. In al zijn pracht rust de pauw tevreden op een mesthoop.…

Vandaag brengt zonnig zomers weer. Gele bloemen spelen stil trompet. Wolken flarden witte rook omhoog. De zon kijkt op ons mensen neer. Vandaag wil iedereen luisteren. Merels zijn gestopt met zingen. Een Airbus zet stil zijn daling in. Alleen bomen blijven fluisteren.…

De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen. Uit een ver dorp rijzen de stille tonen Van de avondklok, hoog in de lucht verreind. Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind' En ver de wereld in de glans van 't schone, Hier: bomen met de zilvren bloesem-kronen, Aan d'einder 't scheem'rend…

Ineens die drie maanden met alleen maar droogte. De cipressen met hun rosse borstels. De witte schorpioen zonder venijn. Een zomer van verbrand papier. De natuur blijft snateren terwijl ik rot. Toen kwam jij en sindsdien kom ik handen en ogen tekort met mijn mond vol tanden. --------------------------------- uit: 'Ik schrijf je…

Lang is het droog gebleven smoor is het heet geweest in deze bezwete nacht maar nu klinkt er geruis buiten de eerste druppels proberen voorzichtig hun weg te vinden alvorens ze verdampen bloot ren ik de tuin in voel de druppels verkoelend prikken op mijn oververhitte lijf de bliksem flitst een helder licht ik voel me als een spook…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

Onder glanzend blauw staan hoge dennen roerloos, kraken welluidend. Vermaak in stuifzand: speels lachend knielt de moeder bovenop haar zoon. De fazant snelt heen: een wijnrode vlek verzinkt in het hoge gras.…

Zwierige zwaluwen bezweven het zwerk Krassende kraaien bezoeken een kerk Maar komen er niet voor Gods woord. Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

De regen tinkelt in de plas, En lichter groent het lage gras, De tere blaadjes lopen uit, En donker gloeit het heidekruid. De vogel tjuikt zijn liedje weer, In blauwe dromen ligt het meer, Een zachte wind waait door de lucht, En sterft in ’t woud met flauwe zucht. Hoor! welk melodieus gekweel Stijgt uit der nachtegalen keel, Jong licht…

Nu juichen de vogels met vrolijk gefluit Om het lentewonder, En boven de bomen, met donker geluid, Gromt de verre donder. Ik ruik al seringen - een geitje blaat En de dromers dolen. Een venter roemt, langs de grauwe straat, Zijn mooie violen. Een kindje springt touwtje, met blij gezicht, In haar rozeklêeren. De bomen verroeren hun twijgen…

Zo worden we wederom geconfronteerd met de geneugten van het weer, of moet ik zeggen, grilligheden, water in overvloed, bijkans de zondvloed, bliksem die warempel insloeg en tussen de buien door, jawel, schijnt de zon!…

binnen sta ik en ik kijk naar buiten de brug gaat open en dan weer dicht een schip vaart voorbij auto's en fietsers wachten en trekken dan weer op dit alles in een verpletterende regen zo anders dan in een lekker zonnetje in mei…

Lente: een groene ademtocht in overtreffende trap…

Kroop de mist tussen de bomen? Dan is het herfst. Vloog de bonte kraai over het dak? Dan is het herfst. Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…