Alle inzendingen over goden

Of God wil mij voor onnodig leed beschermen en Hij sluit alle poorten, dan rest mij inderdaad een stilzwijgen en een aanbidding voor Zijn alziende wijsheid, Zijn bovenmenselijke Liefde is in wezen groter dan elk verlangen, wat ik kortzichtig tot obsessie verklaar.…

Starend op de blaren zittend na een leven vol bedrog eindelijk voor zijn rechter smekend maak het niet te grof langzaam zal de dood nu komen het angstzweet parelt op zijn hoofd hij denkt aan God aan loze kreten ziet alles duidelijk zijn verleden heel deemoedig vraagt hij: "doe het snel"…

Maar in de roes en enkle stille dromen Werd al zijn wrevel van hem weggenomen En schreeuwde hij beschaamd als kind om God!…

God heeft gezegd: “Ik ben hun Vader Vertouw daar op!” Wanneer je kind zijn grenzen zoekt Lijkt dat vaak bij U vandaan tegaan; je voelt je machteloos, omdat wat je zegt niet landt en wat je bedoelt niet overkomt.…

De doorgezakte stakker reed in z'n slaap door rood en werd bij God weer wakker. Het was een mooie dood. 'Wees welkom,' zei de Heer, die blaakte van erbarmen. 'U zwijnde in 't verkeer en stierf in Morpheus' armen. U hebt hier niets te vrezen, want alles is in orde. Wees blij: u bent bij deze onsterfelijk geworden!'…

Waar gaat de weg heen, Naar de berg of naar het dal. Wat zal waar naar toe leiden, Hoe zul je het weten, merken, voelen. De weg van het vertrouwen, Met vertrouwen willen volgen. Zijn plan, Zijn doel met jou… Wat is van dit of dat het doel, Van de vreugde, van het verdriet. Het willen volgen van Zijn weg, Zonder onbegrip willen vertrouwen…

Men moet toch weten dat God als Jezus ook eens mens was en is, met al zijn twijfels voor ons zijn eigen kruis droeg?…

Vanuit mijn hoge hemelbed kijk ik neer op het nietige wezentje als een machtig monster bepaal ik het lot van zijn korte leventje mijn voetstappen naderen, de vloer beeft wie weet hoe lang hij nog te leven heeft maar gezind van goede genade zal ik zijn lijfje sparen Hij zou me moeten bedanken Het kleine mormel Dank u God.…

mag weten wat ik vind: Een thuis, mijzelf, mijn God, een kind?…

Modeny dem dan steblemja skarideri vlotaya skem blockda, blockda brockda yem braya sma naran steran clavoyama sucremi braya suremi naran steran modeny mi modeny dem dan. * *bovenstaande inspiratie is een reeds lang geschreven klankgedicht, als ik even niets weet te schrijven voer ik terug naar klanken welke mij voldoening…

Grijp maar die hand van God Hij kent jouw zorgen en verdriet Hij wil je helpen op allerlei gebied En is begaan met jouw levenslot. God houdt zijn hand uitgestoken Geef Hem dan ook jouw hand Weet, Hij staat voor jou garant Zijn liefde blijft onafgebroken.…

Gods eigen ruste heerlijk-koelend streelt Mij 't brandend voorhoofd... God, Die ik belijd, Staar 'k recht en fier in 't Heilig Aangezicht!…

God staat aan uwe zij, Hij mint uw kind veel tederder dan gij, En plant de roos uit 's werelds woestenij In Edens dreven.…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

Bestaat God wel? Wat is bestaan: een eindeloos gegeven-zijn, voor ons in de materie, maar met openheid naar het mysterie, zoveel vragen onbeantwoord. We zijn er niet zomaar; alles is gegeven, een grenzeloos ontmoeten in verbondenheid. Wie schiep de liefde, vond de stilte uit? Zaaide de sterren in de tijd en ruimte?…

(de vogel stierf, de stilte niet) Kleine stem, verlangde ik, Kleine god, verkondig iets ... Maar het bleef stil en verder niets. Wel zei de ander tarwe, kip en aardig feest, doch toen ben ik zelf stil geweest. (Uit: A Grammar of Summer, 1955)…

Zomerse dagen in de lente zomerse dagen in de herfst wie kon dat bevroeden wie kan dat beïnvloeden geen mens en als het aan God ligt houdt hij het op 52 zondagen en de rest de rest is genade!…

Ook van de goden en visies wisten we veel, zelfs van de hemel. Wij maakten studie van het kosmisch gebeuren, de hemel en zo. Het eeuwig leven was iedereen gegeven en dagelijks brood.…

Moest ik mijn land verlaten: ik zou blijven. Stond mijn stad in brand: ik draaide om. Moest ik mijn kind offeren: ik weigerde. Zolang jij je niet laat kennen houd ik benen op de grond, armen om het kind. Mij scheep je bij geen bramenstruik af met ‘ik ben die ik ben’, een kleine vlam, een donderstem. Mozes was iemand van zijn tijd: dankbaar voor…

"Dank, dank nu allen God".…

Een windvlaag als streek van god toch op het ijs gezet.…

'Geen dier is zo zot als de mens', luidt d'r klacht, 'want de sportvis en God zijn door mensen bedacht.'…

Wij zijn een daad van Liefde de poëzie die de hemel schrijft in een wenk naar de oorsprong Wij zijn een schild van licht de Engel in het wakend oog de wachter die de puls regeert Wij zijn een punt van kracht geschapen in een ademtocht van een bodemloos heelal En waar Zijn woord de Aarde raakt glijden lichtjaren fonkelend uit de ster…

Kiezen tussen goed of kwaad keuze door mensen snel gemaakt Massaal met het kwaad weten we dagelijks raad dag gevuld met spanning aanbidden het bijna verafgoden de misdaad krijgen er niet genoeg van Vervlakking tussen kwaad en goed! wellicht zit er zelfs goed in kwaad? Uitspraak volgt bij de hemelpoort dan weet Holleeder of misdaad…

Gelukkig is de mens, die als hij gaat te bed, Zijn rekening met God gedurig effen zet. Gelukkig is de mens, die, als het licht begint, In zijn verlichte geest een nieuwe wereld vindt.…

In een grote en met name Rooms-Katholieke Kerk voel ik vooral de ruimte alle ruimte te krijgen mijn kleine geloof intiem te belijden door naar God te luisteren voor Hem (m/v) te zingen te huilen te spreken te knielen te bidden en mee te mogen delen in het Heilig Sacrament van brood en wijn en als het lichaam op mijn tong wordt…

Toch strooit Reve overvloedig zout in de wond van mijn geweten, want of God van aftrekken houdt, valt nergens aan af te meten.…

al dromend ga ik van links naar rechts stoppend, kijkend en maar weer doorgaan geen enkel besef waar ik heen wil of kan in een diepe kuil vallend als ik blijf staan. geen dromen meer ruw en steeds maar harder. m'n eigen ik verdronken in verdriet. geen plaats waar ik geluk kan voelen en daarom m'n gevoel één groot vergiet. bestaat u? vraag…

God is de eeuwige rust, het dansen van de golven.…

Ineens het was zo ontwijken, néén géén keus God zocht hem hij was uitverkoren géén kans gemist voor hij het wist gedaanten in de levensmist ineens héél helder zicht de weg was reeds bereid het aardse is hem kwijt…