Lach niet
Zware handen
voor de ogen geslagen,
beheerst in moeders schoot geworpen:
Ik ben niet overleden.
De weergoden
aan de noodrem getrokken
en de wens en hoop-cultuur
naast paard en mat
in de gang gezet.
"Lach niet"
hoor ik haar knarsetanden.
Muts en kap
opgeslagen
met mijn kraag.
Een windvlaag
als streek van god
toch
op het ijs gezet.
Zie ook: http://roelslevenslied.wordpress.com
Schrijver: Roel van Rijswijk, 4 november 2011
Geplaatst in de categorie: afscheid