Alle inzendingen over innerlijk

maar langzaam kwijt, verstrikt in de verkorte zaligheid van een fictieve zekerheid van wederkerigheid tussen beide uitersten waaruit onze behoeften werden gewonnen, anderzijds als dat handvat breekt , beknot door de werkelijkheid van schaduwen, wat kan ik dan verwachten van de mechanische en strikte lijnen als marionet van innerlijke…

gepolijst als oneindige beweging, zonder begin en zonder einde legt zichzelf bloot in de aardse beleving van de moederziel, verheft zichzelf tot een volmaakte norm, waaruit al de kleuren door tijdslagen zijn gebouwd en uit zijn gezichtshoek andere vormen vertragen het is een meerwaarde tot z'n eigenwaarde waarin hij zijn juiste innerlijk…

De cultuur bloeit het lichaam open Maar het hart dat is gesloten Body glinstert als in goud gegoten Webben rond vermolmend hout Roerloos tot de dood vermoeid Waar de tuinheer niet kan snoeien Kan geen lelie open bloeien Waar geheid de tijd de pijn van voelt Het bloed gekoeld woede innerlijk woelt Hangt in een mist van tranen Rotte…

dat op doet rijzen Een vrolijke fontein diep van binnen met wijn bemorst tot in de diepe zinnen het genezende brood uit de hemelschoot toegerust met een lied: een scheut de loot uit de tronk van Isaï opgestaan uit de dood Uw enig Heilige kerk buigt voor het werk van de Heer in Hoogheid en in Majesteit groot O warme moederbron van innerlijke…

Niet de strijd maakt de strijder maar zijn vrede met de afloop ....Mijn poorten staan open ....er stroomt energie binnen ....mijn gezicht straalt ervan ....Ik leef, ik leid je niet af ....met gouden haren, ik ben ....kaal en onversierd het leven Niet: hoop doet leven maar innerlijke vrede met de afloop ....Ik verlaat mij niet ..…

haar burgerplicht Als een Nienke van Hicht Die regels schreef, gericht Als een contragewicht 't Ontnam haar niet het zicht Op één zijn met het Licht Dus, lezer van dit dicht Sta op en doe uw plicht Pak pen papier en richt Wat u mentaal ontwricht Als grief en zet op schrift Wat u ons 't liefst bericht Toon met úw vergezicht Uw innerlijk…

toen jij hier voor de eerste keer kwam leek alles tot leven te komen veranderde het licht van wit steriel naar de warme kleur van intieme gezelligheid alles waarnaar jij keek deed meteen van zich spreken liet stralend de ziel even zien het was alsof jouw ogen hen deed oplichten naar ontspanning en innerlijke rust zij vergaten…

soms is mijn aarde niet groter dan twee voeten en mijn hoofd het heelal anderen zijn de schimmen die onaantastbaar wroeten; innerlijke duivels die de schaduw in mij willen beminnen, en al doende licht doen dimmen dan heb ik weer echt weet hoe naakt ik staar naar dromen; en dat ik enkel door te sterven bij jou, de onzichtbare andere mens…

pure potentialiteit (1) de kracht van stilte innerlijke dialoog in het volle zijn naar binnen gekeerd meditatie momenten stille verbinding puur observeren leven zonder oordelen natuurlijk inzicht geven en ontvangen (2) de uitwisseling het geven en ontvangen onvoorwaardelijk energiestromen continu circuleren levend…

Gekkies zijn het niet De complotdenkers Man, vrouw, jong, oud Ze zijn vooral boos Kwaad, vechtlustig Ongerust en ongeduldig Ik vraag me in respect af Welk onderliggend lijden Zo hun strijd verhevigt…

. ------------------------------------------------------------ 'Het innerlijk behang en andere gedichten', 1952…

Ik kon mijn gevoel niet vatten, een innerlijke strijd. Vriendschappelijk of liefde hoe miste ik je toch En dan was er natuurlijk mijn nieuwe liefde nog. De dialoog kwam weer op gang het voelde heel erg goed. Ook voelde het zeer vertrouwd maar niet zoals liefde doet.…

Sterk verlangen naar een vredige toekomst naar wat materiële welvaart naar persoonlijk geluk naar innerlijke rust naar wereldvrede naar een steeds beter leven voor onze kinderen We zijn bedroefd als het onze kinderen eens wat minder goed gaat, als we zien dat ze afwijkende paden kiezen, als ze eens niet zo gezond zijn.…

Strand staat synoniem voor mij met intens leven romantiek, warmte, stilte, storm, alles wil 't geven Ook spreekt het oneindige me zo aan wanneer we, de honden en ik, aan de vloedlijn staan In de verte zie je dan de horizon als kind wilde je dat je het pakken kon Het gevoel van innerlijke rust vind ik eigenlijk alleen maar aan de kust…

jouw naam verdwaalde toen onze blikken elkaar geblinddoekt raakten en ik weer wegdook in blozende witte wolkjes Diep in mijn hart en in het midden van mijn hoofd kwam jij met geen ander overeen, gerstenat en waaiende woorden vulden mijn dankbare hart toen respect en bewondering cirkelden en gebaren groeiden in het zwijgen van mijn innerlijke…

Je lieve woorden raken mijn lippen keer op keer Mijn lippen tintelen en willen meer Opeens kom je dichterbij en in een flits voel ik me vrij Je mond tegen de mijne en je tong doet het fijne Draaiend heen en weer smaakt het naar meer Oneindig blijft ons speeksel samen vloeien Innerlijk voelen we diepe liefde bloeien Blaadjes die zweven op…

vergaat mijn zwakte voor jou zieltogend in mistig allure vlucht jij weer ver weg naar woelige innerlijke oorden waar pijnlijke zuchten mij sturen en prille zachtheid vermoorden voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven zo ga ik weer een stille weg zoekend naar mijn verloren deel struikelend over droge tranen…

babylonisch vertaald de vertolking de riem moet steeds aangehaald verpoldering is nu verkolking geluk de sla gelukt nog steeds in tuinen elk thuisje heeft ‘n eigen kluisje vrijheid gestift in bossen en kantelen klef en blij de meisjes in bordelen burgers afstandelijk op stand zitten nu in zwitserland het glas daar geheven bij een diep en innerlijk…

Laat mij in de tijd die rest zwijgend en in stil beschouwen vreedzaam aan een einde bouwen ondanks innerlijk protest; in d'onthechting van 't verleden, onherroepelijk ingetreden, word ik voor het laatst getest.…

Je bezoekt de buitenkant van de dingen, geen innerlijke zaken. Op de hotelkamer sla ik uit verveling een mug dood. Me ervan bewust dat elke herinnering een toevalstreffer is.…

vaderlandse glorie te aanschouwen en adoreren mijn raad aan mensen in den lande deswegen is om zoals ik de stem veelvuldig en krakerig in het openbaar te verheffen met niet mis te verstane dictie en volume teneinde te accommoderen en te voegen naar mensenwensen opdat de heffe des volks in den gelegenheid gesteld worde u en mij vol innerlijke…

waar ik je ook streel het is me allemaal echt te veel je bent aangeraakt door andere handen en wat je ook probeert om het goed te maken het gaat allemaal eigenlijk langs me heen ik ben al bezig met een leven alleen de blik in je ogen kan mijn hart niet meer raken het maakt nu niet meer uit wat je nog tegen me zegt ik ben klaar met mijn innerlijke…

Luister ....Je innerlijke stem…

Vond jou weer terug in luisterdichten, dat speels gerichte onderkennen, en hart verplichte aandacht wennen zag jou dansen onder duisterheden met in de nacht het zicht op vrede voelde weer jouw ziel verzoeken vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw innerlijk…

gedachteloos word ik overvallen door herinneringen die mij al dagen belagen en nu m’n gedachtegang kraken Verleden verdringt het heden uit de spotlight van ‘t bewuste elke herinnering is ‘n hint voor de volgende, haken in elkaar tot ‘n haast naadloos verhaal Zwiepende losse eindjes van onverwerkte zaken ranselen in een overkill mijn innerlijk…

Wanneer ik ’s nachts naast je rust en jij ver in ‘t dromenland verkeert Ben ik mij van mijn weelde bewust dat tussen ons slechts liefde regeert Wanneer jij zo zachtjes adem haalt dat ‘t bijna lijkt of je gestorven bent Dan voelt ‘t of mijn hart verdwaalt en dan huil ik innerlijk een moment Wanneer jij je dan opeens omkeert, kort je hand…

Altijd als ze voor haar spiegel stond voelde zij zich enkel onzekerder zijn Innerlijk bang als een geslagen hond was zij aan het einde van haar Latijn Een lelijke draak zag haar altijd aan één die haast stierf van onzekerheid Zij met in het oog die eeuwige traan wie was eigenlijk die vreemde meid Altijd voor het naar school toe gaan toonde…

Als overdag de zon scheen, straalde zij bij maanlicht evenwel, kwamen tranen Niemand zag dan het innerlijk geschrei noch haar wijnrode tranen die kwamen Wanneer ’t donker viel,viel dat immer met het diepe gevoel van eenzaamheid Het voelde dan als een bergbeklimmer die stilletjes in een diepe afgrond glijdt Als het duister dan over het land…

Daarin komen we liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles ontkend, vruchten zonder pit, de aarde in twee delen getekend op oud perkament, is dat de band waarmee het leven ons aan een wereld vol geheimen bindt?…

’s Avonds in de betonnen stad waar de wind onze namen fluistert murmelt een lied in zachte zangstemmen en sluit ik de dag weer toe Kleine kinderzieltjes zweven vrijelijk in de innerlijke ruimte en verhalen van tierelantijntjes in de jeugdige sprookjes die zij kleuren Ze geven troost aan beide zijden van het bestaan die ons soms onaangenaam…