Alle inzendingen over onbekend

Maar ook ik ben een mens en heb dus ook die ene wens Van jou liefdevol aan mijn hand van die hele speciale band In mijn dromen zie ik jou vaak ik voel dat jij het bent alleen je gezicht is onbekend Zolang ik je gezicht niet in kan vullen zal deze wens mij niet vervullen Dus neem ik een lange vlucht in mijn dromen tot de dag dat ik je echt…

en de hoop verwoord Om een mooie vrouw gelukkig te maken En na een paar weken wordt de brief geopend en de mooie vrouw verlangt naar haar man Terwijl ze het babytje in slaap wiegt Maar de jongen zal zijn vader nooit kennen Alleen de brieven zijn een aanwijzing De jongen kan zijn vader niet kennen Want die stierf twee dagen geleden Onbekend…

Ik duw je over knerpend grind Fluwelen jas, fluwelen huid De vogels vragen iets te luid Hoe of ik de omgeving vind Zo dat is mooi daar in die wagen Flirt een mij onbekende heer Ik accepteer die pauwenveer Als pluim voor op mijn welbehagen Een gospelsong ligt op mijn tong We nemen alle houten bruggen Half over hongerige ganzen Stil barst…

een aardbewoner staat voortdurend bloot aan hemelse gevaren die hun banen verlaten en langs onbekende lanen op ramkoers liggen met de aardse schoot die dreiging slaat de mensheid uit het lood maakt keerkringen van de meridianen en van de thuisplaneet een dal der tranen een inslag wordt gewis ons aller dood de telescopen zijn opnieuw vergroot…

. ------------------------------------------------- Uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…

kijk toch om je heen en zie mijn geest dralen en verdwalen hij gaat en komt en laat je verhalen van verborgen schoonheid van lucht en licht van lach van zucht en zicht hij neemt je mee naar hoge toppen geregeld naar onbekende floppen maar meestijds naar warmte en lief zo diep en graag in zuiver gerief zweef mee, mijn mens drijf mee…

opgesloten vormen de leugens moeten klinken als geheimen de dagen moeten trots zijn, levens passen als tandwielen, ze draaien om hun assen momenten dwingen, ongewild omwroeten de klokken vrijheid, nooit meer te verrassen het mozaïek, in woord gegoten spijlen verdraaid de regels, uitgevonden normen bevelen zinvol een geheiligd moeten het onbekende…

ik wandel door het park ontmoet hier mijn wereld reis zo door jou en mij naar ver en diep van eindig en onbekend over dwaalwegen en uitzicht het heelal wordt hier verkend een zwaan drijft voort ogend naar haar kroost overziet dat wat moet omdat het zo hoort ik heb weet van verre landen zie daar de mens ontmoet hem in zijn tuin vraag…

Innerlijk verscheurt dat hij jaren met een onbekend wezen heeft gepaard springt hij naar benee, sterft op straat. Moraal: niet op acht hoog kinderen baren als de man de vliegkunst niet verstaat.…

Het kleine witte kruis herinnert nog aan de drie omgekomen soldaten een weg voor hen zo onbekend waar zij hun leven hebben gelaten De weg was glad en kronkelig en ook hun snelheid was te hard drie gezinnen waren in diepe rouw en heel de dorpsgemeente was verward Tachtig zou daar prachtig zijn geweest maar jonge mensen willen zo graag meer…

Wie is het die dit alles schiep en die de kleine kinderen doet dromen van het land dat onbekend nog voor hen ligt in de nevels van stilte en verlangen? Dit hart kan niet in enkel treurnig blijven hangen maar wil toch telkens weer tot vreugde komen.…

contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement zonder paus bijslag zingevend aspirement onbedrempeld klinkt hun wanhoopslied mijn laatste kans vóór ik verschiet ook onbekend…

juist op deze dag waar alles schittert zweeft en danst lijk ik verdwaald zie vreemde gezichten uit een onbekend land exotische talen stemmen die twisten wantrouwende ogen half gesloten in kou en striemende regen met kapot plastic blauw ze schuifelen colonne vloeken verdomme kinderen glijden uit jengelen luid van honger en dorst…

loop weer verloren in eigen land achterwaarts kijkend of rotonde lopend naar voren of zit ik achter slot en grendel waar niemand mij kent en ook ik mezelf niet begrijp raak ik daar ooit aan gewend het lijkt doelloos vissen met aas zonder hengel en een onbekende mijn gedachten ment het is dolen in gewelven, overvol of door…

Het beeld was niet geheel onbekend. Maar de man, de monnik, staat op rennen. omdat hij is die hij is. Zijn naam nooit hardop gesproken maar we weten hoe hij heet. Golven komen dichterbij maar de vloed maakt niet bang, slechts zijn sandalen nat.…

kleine witte zeilen in de verte benadrukten de zee van verlatenheid de aarde sliep nog mijn gedachten waren mistig de ochtend bleek en aarzelend mijn verleden zat in mijn huid gegroeft mijn herinneringen stroomden in mijn bloedsomloop de zeewind blies over onzekerheden toch was er iets rozenvingerigs aan de dageraad iets vaags en onbekend…

Veel daarvan zal steeds onbekend blijven. Wou men die verloren bloemen inlijven bij het vertrouwde, minzaam bloeiende veld? Mocht het schone wonder eens gebeuren, mensen gingen de bijbel bestrijden, hernieuwen, onophoudelijk keuren.…

Halfdronken wordt er, zomaar voor de pret, Een kind verwekt, een epos of kwatrijn, Of iets daartussenin, zeg een sonnet, Terwijl de lezer onbekend blijft met Zijn worsteling met spekvet en balein. ----------------------------------------- uit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2000.…

stadsplein brengen oude gekrulde straatlantaarns hun flauw schijnsel nederig over het ontzagwekkende hooggezeten Neptunusbeeld dat men ziet met de ogen van een pas ontwaakte slaapwandelaar zwijgend kijkt de baardige zeevorst langs schimmige gevels ergens onder zijn geweldige troon murmelt een watervalletje vertolkt bedeesd maar welluidend de onbekende…

Spookschepen doemen dreigend op hun lokroep als vergane glorie de touwladders die ze toewerpen als moeilijk te negeren tentakels As van verbrande schepen verstrooid op het water vormt een macaber spoor naar een onbekend zwart gat In het duister klinkt het ruisen van het wilde water Het diepste wezen van de vis is zoeken naar stil…

een bloem draagt bloesem in het avondrood verzacht het ademend lood vertraagt een onbekende dood het daglicht schijnt zich toch wijder te verspreiden zelfs over een grijze berg heen die al metselend gedacht een toekomst dicht ergens gloort het weten groter dan de zwaartekracht waarvoor een droom menselijkerwijze zwicht het eeuwige…

. --------------------------------------------------- Uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…

Dit is waar de maan op zijn rug ligt je kunt er een schaats aan hangen dan gaat het vriezen, zei hij Hier vriest het nooit, onbekende sterren boven zwembaden een oceaan beukt op een leeg strand voor oude honden en bloemenmeisjes in rood glimlachen naar een opgeplakte laag welvaart Gesprekken blijven stil na de vlieguren Ik denk aan mijn…

Vraag is of je ooit zult worden herkend Zodat men jouw lichaam kan begraven in een eigen graf Vraag is of je lichaam rust zal vinden In dit diepe zwarte gat Je bent niet meer Je praat niet meer Je lacht niet meer Wat een leed Wat een verdriet Het land in diepe rouw Maar voor jou is het ten einde Iemand nam jou je leven af Lieve onbekende…

in mijn donkere kamer ontwikkelen zich bij tijd en wijle beelden van onbekende aard ook al lijkt de waarneming zuiver en belicht onder de juiste hoek soms groeit er ongewild een boze duistere geest waarvoor ik ernstig huiver het kan zijn dat kleuren zijn opgelost in zwart-wit denken omdat de werkelijkheid zich aan dromen botst of zich…

Onveiligheid maakt mensen bang en kunnen niet zichzelf meer zijn Geloof is niet waar het om gaat filosofie is het gemis Ongeloof de gouden draad die ook hier centraal in is Waar is de veiligheid gebleven gemoedsrust als een zeef die lekt Om niet meer zonder angst te leven is het hebben van respect Moedig slaan we onze ogen naar een onbekende…

Wat zou ik graag een deken zijn om jou, zo mijn warmte te geven je te laten vernemen wat ik voel 'n zonnetje in jouw onbekende leven Voor mij ben je een bramenstruik met zijn stekeltjes en vruchten die met zijn grapjes veel los maakt waardoor ik soms diep moet zuchten.…

wist niet wat ik er mee moest een Grieks ei of zoals de meester zei ook genaamd ypsilon of i-grec was nog jong en wist niet wat er allemaal mee kon vond het maar vreemd gek ben nu wis en heb kunde aan die tweede grote onbekende bezit zelfs dat unieke Y-chromosoom ach ‘t is iets wat spelenderwijs wel wende en heb ondertussen het geheim…

Zo blijft het spannend, wat je dan zult ontvangen iets met een lach of het kan zijn met een traan soms blijft het naar iets heel moois willen verlangen een onbekende, die zo altijd naast je kan blijven staan!…

Het is niet gezellig in mijn lijfhuis, zwetend op bed strek ik me wijd uit tot een X (waarde onbekend) om af te koelen maar er staat geen wind en de lucht is vochtig van verdriet om mijn lot en van angst dat dit het laatste is wat ik nog vol kan houden, dat het daarna te erg zal zijn (ik weet niet precies wat - soms is het te…