Netgedichten

netgedicht (nr. 10.607):

lucht en licht

kijk toch om je heen
en zie mijn geest
dralen en verdwalen
hij gaat en komt
en laat je verhalen
van verborgen schoonheid
van lucht en licht
van lach
van zucht en zicht
hij neemt je mee
naar hoge toppen
geregeld naar
onbekende floppen
maar meestijds
naar warmte en lief
zo diep en graag
in zuiver gerief
zweef mee, mijn mens
drijf mee in de wolken
wie kent niet die wens
van genot te kolken
hij leidt je aan de hand
mijn geest mist er geen
o, door heerlijkheid overmand
vertoeven wij met menigeen