3200 resultaten.
Suites voor Annemieke XXXVI
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 110 de geur van verfval
's ochtends na een lange nacht
de slaap verkwikt niet
werken en frites
en voor de televisie
wegzakken in bier
het kantelend blad
achter het raam in de zon
kan maar één kant uit
de witte panters
zijn bijna uitgestorven
wilde poezen ook
kijk een unicorn
haar mooie bokkensprongen
maken me hoornig…
varen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 478 we voeren van het grote eiland
naar het kleine
in het begrensde landschap van de boot
toe, lach nou, zei ze
vanachter de camera
sieraden bungelden onstuitbaar mee
zijn verre glimlach
wrong zich stroperig naar buiten
hij keek door het raam
opdoemende rotsen weerkaatsten
zijn blik
hij deed de ogen dicht…
Suites voor Annemieke XXXX
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 154 de ramen open
het gorgelen van de stad
in de zomernacht
net overleefd -
een bus met zweedse toersten
net iets te traag -
de arm dwars leggen
de arm langs het lichaam -
de pijn blijft bestaan
vroeg of laat genen
kankerfouten hier en daar
omstandigheden
ondermijnd door chemo
geinfiltreerd door virussen
wachten op een kus…
Linnen handen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 871 Linnen handen
Klemmen zich vast met al hun kracht
Maar nemen de pijn niet op
Eeuwige blik geworpen
In de grauwe diepte van het raam
Waar zich geen beelden meer vormen
Zilveren tranen
Worden gesponnen tot
Mijn levensdraad
Waarheen jij ging
Hier rest verdwenen stilte
Vertrokken in de mist
Vergaan zijn ze
Jouw linnen handen…
het huis van mijn moeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 door het open raam kijk ik
naar de naakte werkelijkheid
ik zie je schuifelen
op het dunne ijs
bevangen door twijfel
weet ik niet wat het betekent
mijn taal valt uit
ik sta met een mond vol glas
met een kapmes door het geweten
en drijfzand onder mijn voeten
voel ik even de wind van de vleugels
van de waanzin
ik kan de deur van…
Voor wie haar wil kennen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 571 hier ontwaakt de jonge vrouw
tussen stof van gisteren
en een minnaar met zijn voet tussen de deur
lichaamstaal raakt verward in het laken
ze lacht, de nacht gelaten bij de maan
schampt de dag haar grijze ramen
gedachten verbergt ze tussen lingerie
voor de naam die haar wil kennen
ze moet gaan, voorbij het oude vuur…
Dag lief kind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 408 moeder kolft het warme melk
en geeft de kat te drinken
smeert wat zalf in de tepelkloven
en heeft geleerd om in God te geloven
zij schreit ter wille van de klok
terwijl vader staat te wroeten
in de aarde van zijn laatste tuin
draagt zij haar dode kind
naar het raam
en noemt zachtjes
zijn nieuwe naam…
Angst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 370 De donkere wolken stapelen zich in hoog tempo op
de wind wakkert aan
de regen striemt tegen alle ramen van auto's en huizen aan
de storm kondigt zich in volle hevigheid aan.
Mijn lichaam
mijn lichaam
roep ik in doodsangst
en niemand luistert
ik blijf ontluisterd achter.
Ik ben weer dat kind
dat de hand van zijn moeder niet vindt...…
Je lach van kristal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 ik heb je zien dansen
dollen en sjansen
met je lach van kristal
was je ineens overal
drijvend en draaiend
op vlaagjes wind
uitbundig verwaaiend
zo speels als een kind
ik wilde naar buiten
zag je nog dwarrelen
met anderen scharrelen
vlakbij de ruiten
je landde voorzichtig
op het glas van het raam
smolt in ons afscheid
als druppel…
multitasking
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 197 in rijm voel ik me thuis
in luie stoel voor de buis
wat er op is maakt niet uit
ik zap bij weeromstuit
spuit strofen bij de vleet
terwijl ik afhaalpizza eet
sms'en is geen probleem
terwijl ik de ramen zeem
ik drink lekker sterke koffie
strijk onderwijl mijn kloffie
zo ben ik veeltaaks op dreef
ik geloof zowaar dat ik leef…
gelijkenis
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 549 ik kijk door het raam
en zie
wanneer ik even niet verdwaal
een vreemd licht
op het gras liggen
het is veel zachter dan gisteren
ik ga voorbij, blootsvoets
onzichtbaar
als een reiziger met koortsige handen
die wolken bedenkt, heen en weer
druppel voor druppel
er waait wind
misschien ben ik het sterven
nog niet gewend
in…
je woorden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 519 veel moeite niet
om binnen in je tekst te komen
je taal is helder en je zinnen
leunen stevig in hun fundament
je beeld is helder
zie ik door de pas gewassen ramen
het houdbaar heden
is vertrouwd, zoals jij bent
toch maakt verleden je
tot wat ik graag leer kennen
woorden van nu
beklijven even niet
ze rijpen op het end…
pyromaan.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 908 vuur dichtbij
warmt het raam op.
auto’s ploffen
als kastanjes.
onmacht dirigeert
de flatbewoners
geluiden keren
in nachtgewaad
langzaam tot rust
elk vuurtong krimpt,
sist een groot risico uit.
bijvoorbeeld ik in rolstoel…
uitgeleefd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 248 uit mijn laatste raam kijkende
zag ik al luisterend naar
het wegsterven van hun klaagzang
traag zwarte vogels vliegen
over grijs betegelde akkers
waarachter ze verdwenen
in een hels avondrood
al wachtend op de volgende vlucht
tank ik mijn laatste glaasje diesel
klop mijn pijp en sluit alvast m’ n luiken…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 309 ontluiken bloeit
uit haast dode takken,
nog in donkere kamers
met beschimmelde ramen
daar schuilen
tere knoppen in
schuldloos schamen
de adem van buiten
zuigt aan wanden
die zijn opgebouwd uit
dichtgetimmerde ruiten
en waar licht botst
om dan in het niets
te verzanden
totdat mijn vogels roepen
en ik ze verder draag
in mijn…
Naamloze lezer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 197 voor de donkerzwarte drukte
van de diepgrauwe straat
schuilt zachtjes de snikkende lezer
tussen het lage plafond
levensgrote ramen en wanden van papier
waarop de naaste omgeving
haar heiligste geheimen
schaamteloos beschrijft
in een droge stroom
van angstig veel feitjes
en vreemde gewoontes
maar de naam
de naam
nooit de naam…
vorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 als de wereld tot haar oorsprong waait
haar zomen rond wolken, de avond achter rood
omrandde schemer
zal ik vogels vragen terug te kijken
naar haar jonggeboren tijd
te zingen tot ze kwijt
geraakt zwijgen
omdat water ramen kneedt in vijvers vol
winter
sneeuw
betaalt wat twijgen hun flinterdunne tol…
Het hemelse moment
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 ik wil de tonen voelen
zij moeten in mij woelen
iets losmaken dat zweeft
mee gaat langs pilaren
gebrandschilderde ramen
in de hoogte ruimte neemt
ontkomt aan
de kleingeestigheid
op weg gaat voor een verre reis
ik heb iets verloren
maar zag in een
glimp van engelenkoren
het hemelse moment
dat in aards beleven
zijn weerga nog…
obscuur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 in een donker wordende kamer
zit ik
even lang waren zij vandaag
nachtdag
het duistere vrees ik niet meer
licht daarentegen
mot in mijn lijf
is moeilijk te verjagen
geur van kampfer
dwaalt door het huis
het elektriek
laat ik voor wat het is
uit
ik schrijf morgenochtend wel
noodgedwongen
deur op slot
raam dicht…
Fuck
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 .'
Een kunstenaar die op zijn raam 'Poetin fuck yourself' had geschreven is door de Amsterdamse politie gearresteerd.…
Venetie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 638 Grachten, gondels
paleizen aan ‘t water
een zinkende stad
fonteinengeklater
Een paar uren
van die eeuwigheid
blijven mij bij
raak ik niet meer kwijt
Het is nu verleden
te mooi om te wonen
het blijft een droom
te weinig het gewone
De stad kluistert mijn ogen
als ik er weg uit vaar
wederom als ik later nuchter
het Hollandse raam…
KONINGSDAG
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 474 Op weg naar het centrum
Van de stad, fietst ze langs
Open ramen, schrikt van
Krankzinnig gekrijs
Ziet ze oranje facetten
Komen er walmen uit kramen
Klinkt er percussie, spat er plezier
Van springkussens
Het is druk op het plein rond het
Scheefgezakte bedehuis
Er dansen pony’s van folie
Maar naar de kerktoren kraait
Geen haan meer…
silhouette
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 De handen broos
gevouwen in haar moederschoot
Een tere roos
voor laatste adem uitgeloot
Een open raam
met slechts uitzicht op het heden
Enkel nog naam
't geheugen al overleden
Een twinkeling
in haar vermoeide pretogen
Als herinnering
aan eens uitstekend vermogen
Een krimpend net
dat haar vangt in vergetelheid
Een silhouette
in…
Lofzang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 er gaat een regenzucht langs
onderkoelde ramen. Ademstof
en huiverwater bedekken
hun woeste grond. Strijdig
met steen en straat, lichtvoetig
als kaalheid van tong en tederheid
van wijs te maken vreugde,
voortijdig en flinterdun
Gapend over kloven, onttrokken
aan oog en zwaarte, zich gewaar
van wenselijk dieptezicht.…
doorzon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 77 waar het licht zich terugtrekt
in de schemer van dat koele woud
oud door tijd, maar jong
door nieuwe twijgen en het neigen
van haar eigen
kwetsbaarheid
het trillend gras vol blauwe klokjes sluipt
een wijle tot aan niets
dan duister, zondermeer vergeten
door de luister van dit uur
aan de kant een oude fiets,
een waterfles
en ramen…
het spel van de regen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 65 op de wind van duizenden gedachten
draagt mijn raam de druppels van de dag,
ze glijden laag en volgen traag
elkanders sporen
tussen oren zweeft de zon, ze staat
heel hoog, om toch vooral mijn wereld te
bestrijken
aan mijn voeten prijken zacht
de kinderen der zomer: ik ben blij
want ondanks alles heb ik lang
op ze gewacht…
Stof tot nadenken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 zo voelt dat dus, leeg zijn
alsof de aarde sneller draait
harder aan je trekt
je nooit meer los zal laten
alsof de muren zuigen
en hoeken gevangenissen worden
ramen je wegduwen naar de schaduw
om er volledig in op te gaan
zo voelt dat dus, te vervagen
in stukjes en beetjes
jezelf te verliezen
aan de eeuwigheid van stof
al je gedachten…
Alleen in een klein huis
gedicht
3.0 met 22 stemmen 7.864 Alleen in een klein huis kan je behoorlijk denken
de muren zijn dichtbij genoeg
weren de regen met gesneden voegen
die regen moet je kunnen horen
het dak lekt op bekende plekken
daar heb je plastic neergelegd
emmers gezet, als er een raam is
zelfs een plant, alleen
in een klein huis
kan je behoorlijk denken.
---------------------
uit: …
Nieuwe Tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 Een trein raast met grote snelheid
het landschap voorbij
Achter het raam staart een meisje
In gedachten verzonken
Op de achtergrond klinken stemmen
en het gerinkel van mobiele telefoons
Het is niet meer wat het was,
Het zal nooit meer terugkomen
De stad is een machine
Onpersoonlijk en dynamisch
Men weet één ding zeker:
'We leven…
Ooglid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 265 Het water stijgt
mijn hand van haar lijf
mijn laatste traan
die het raam beslaan.
Een verwaterd zicht
op jou gericht
de herinnering schijnt
door jouw paradijs.…