Alle inzendingen

Ja hoor het is zover Aanvang december al Hij moet vertrekken De goedheiligman Wee het bestaan van een Stoombootopvarende Hij wordt er elk jaar Weer misselijk van Wat is een nachtmerrie? Vrouwelijk paard, allicht Dat - de naam zegt het al - 's Nachts circuleert En onderweg heel wat Onevenwichtige Lieden in bedsteden Terroriseert…

Wees brave, broerke, brave, Ons kloefkes staan gezet: Het ene bij de kave, En 't ander onder 't bed. 't Zijn wortels in en raapkes, Wel zes of zeven gaapkes. Wees brave, of weet-je niet Dat Sinte Klaas ons ziet? Bid zoetekes, met zusje, De heilgen tabbaardman, Heel koes gelijk een musje, Dat nog niet vliegen kan. En morgen, bij 't…

Je probeert het einde te begrijpen van een liefdesroman die je leest tijdens de nacht van duister zwijgen de heldere ochtend nog lang niet in zicht het is begin december, donkere dagen het gevoel van louterende eenzaamheid de uren van hoofdstuk naar hoofdstuk de ogen vermoeid door het lange lezen onderweg in de decembernacht een herinnering…

Hoe we in de rommel van de berichten en geruchten, in de rommel van ons eigen huis en in de rommel van ons lijf, van onze gedachtenbrij 's morgens bij het wakker worden altijd bijna, iets nuttigs, iets corrigerends willen doen.…

Tussen dag en nacht zijn de bomen triest en zwart Daar - een helder licht…

op een klein stukje van mijn huid schrijf je het woord elektriciteit met je zachte lange vingers helemaal over me uit je ontdoet me van mijn woorden berooft me strelend van mijn zinnen vonkenregels produceren plots een hart kloppend kabaal metaalmoeheid maakt zich meester van de punten en de komma's ik vouw ze uit tot liggende streepjes…

hoe nu een flauw blauwig licht slanke silhouetten van dennenbomen hard aftekenen en zwart het geluid van knarsen van sneeuw onder laarzen geknak van fijne takken en hoe een smalle straal uit pakijs ontsnapt er was het kraken van borstbeen en hoe ze één voor één je oude ribben braken ritmisch regelmatig het reflecteren van zwaailichten…

Zij gaat in stoflagen gekleed over straat Onherkenbaar door gaten getekend Met hand op hart bijbel of kinderhoofd Wordt op haar gezworen So Help Me God Met twee of drie vingers hoog in gebakken lucht Kleden we haar fabulerend uit zij moet er aan geloven In stoflagen gaat ze over straat mysterieus veelkantig en ongeslepen…

Sinterklaas Mag ik wat vragen Nee, ik wil U niet behagen Ik wil U vragen Kan U helpen Leren Dat ik Steeds meer Mezelf kan zijn Dat dat genoeg is Meer dan genoeg Dat ik niet lief hoef te doen om liefde te krijgen Dat ik goed Genoeg ben Dat ik mag zijn Dat ik mag voelen Dat ik mijn Eigen weg Mag gaan Wat een ander Daar…

Soms raakt Ivo de Wijs ietwat van slag Verslikt zich in het ritme en cadans Slaat dan een flater en raakt uit balans Dan maak ik daar dus dankbaar van gewag: De Sint kwam bij ons op visite Met heel veel koek en weinig gard Hij kwam tezamen met twee pieten Voor vijfenzestig euro, zwart Ach, ook een duizendpoot draaft wel eens…

Hij eet goed, kijk maar, mijn vingerkootje past heel -- ruim in zijn navel.…

jij hebt de geweldige eigenschap dat alles wat jij aanraakt of dat op een andere manier met jou verbonden is meerwaarde krijgt zoals de sieraden die je draagt en zeker ook de kleding in smaak en combinatie jij hebt daar een bijzonder fijne neus voor in jouw sporen brengen nieuwe dingen al iets mee als intrinsieke schoonheid in…

S oleert u als in cirque du soleil? I n zulke acts was ik nooit echt een held N u word ik in november reeds gebeld T ot mijn verbazing, 'k hoor er dus echt bij! Z oekt u een synoniem voor zwarte Piet? O f houdt u het bij black is beautiful E n vindt u zo'n vermomming juist best cool K ickt u op multicolor of juist niet T och flauw…

"Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden." 'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print - En toch, verrassend, zond de milde Sint Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden. Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind. Pret zonder voorpret kon me niet verblijden. 'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden. Wie…

Door bommen zijn al zestienduizend dood Maar nu worden de vluchtelingenkampen Getroffen door een reeks van trage rampen De kans dat cholera uitbreekt is groot Het zal geen oorlogszuchtige doen zwijgen Ze kunnen allemaal de klere krijgen…

In Zeeland maakt men zich zorgen Om het uitsterven van dieren Mijn vader zaliger ging ooit naar Borssele Daar zag hij vele dode dieren rondom de kerncentrale liggen Met verdrietige afschuw vertelde hij daarover Maar in Zeeland maakt men zich dus zorgen Om het uitsterven van de scholekster Ze zeggen dat het door milieuvervuiling komt…

Heb jij ook iets met kleine wonderwezens die je gras uit alle macht in stilte als hezbollah en hamas gaan omwoelen, dat zijn de irish puppies, de tuin ieren die gangen graven om het hek te openen op kieren ze doen het stiekem ongezien ze doen het meestal 's nachts…

Wat zegt de krijgsmacht van Israëls leger? nee, niet: "miljoenen landgenoten", wel: "miljoenen Israëli's op de vlucht in noord- en zuid- en midden- Israël ze schieten met raketten door de lucht"... Geen namen, ditmaal noemen ze geen namen geen woord over Hezbollah en Hamas ze knijpen hem voor grote broer VS "Het is de werkelijkheid…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…

Onlangs heb ik jouw immense stilte ontmoet die als een snaar trilt tussen de uitgestorte tranen Hun kleurloos en leegte biggelen langs de bleke wangen waar zij stuk voor stuk een donker grauwe lucht zullen opvullen. Herinner me nog goed de tijd waarin wij dromen deelden net zoals vele glimlachjes, lachjes en strelingen waaruit vonkjes van hartstocht…

Alles raakte vandaag zonder omwegen het hart Twee vogels in de boom de dag was nog niet voorbij Bespraken het doen en laten van passanten zonder iets te begrijpen Toen de buren ons verrieden was de dag nog lang niet voorbij Op kousenvoeten door belaagd gebied en de wens om te begrijpen Door de duisternis toen de vijand ons uit…

Bij eerste lezing zag ik in de ouderwets traditionele oerfriese oubolligheden een eenheidsworst van kneuterige ijsbaantent met koek-en-zopie in de weidse vlakten tussen Tjeukemeer en Bartlehiem Doch bij nader inzien bleek het een reïncarnatie van Eise Eisinga met doorlopers, en IJ in plaats van Ei in de persoon van Maarten…

middels dit gedicht daag ik tot de degens vergankelijkheid onverricht de ontgoocheling van het leven en ik eis (!) haar gezwicht zowaar ik hier sta gehuld in zwavelsterrenlicht…

Vragen en twijfels, en achterdocht, dat monster -- met teveel hoofden.…

kleur de wereld oranje als stil maar schreeuwend protest gericht tegen geweld dat meisjes en vrouwen ervaren in schaduw verborgen hun stemmen vaak zacht vertellen zij het wrede verhaal Van hun stille tragedie Oranje de kleur van kracht en verzet voor meisjes en vrouwen die strijden voor een veilig bestaan laat dromen werkelijkheid…

in alle eeuwen  geschiedenis herhaalt zich  niets ervan geleerd…

er waren zoveel beelden jouw uitstraling is als schoonheid zo in vele vormen gegleden geen eenheidsmodel maar nog net de laatste vingerwijzing in een kleine maar pittige aandacht bel er is al zoveel authentiek en karakter dat het extravagante boven alles uitgetild wordt het subtiele nog te ontdekken gebied zonder categorie en…

je bent verdrietig met daaraanvolgend een dikke traan het loopje naar het monument maar Hij zal met jou meegaan naast het looppad op de graszoden daar was het oneindig leed rechts de zeer droevig uitziende foto's opdat dit nare gebeuren geen mens ooit vergeet jij hebt veel gezegd door de prachtige krans hiermede…

de bloemen staan nooit meer op de ruiten ’s ochtends nooit meer rijp op je dekens we zijn nu couveusekinderen in onze geïsoleerde huizen en toch voel ik overal een kou in de wereld rondwaren als nooit tevoren…

IK heb gesmacht zo lange, grauwe dagen, Gesmacht zo meen'ge sterren-loze nacht, En zucht op zucht, en zielenklacht- op klacht Steeg droevig op, met twijfels bange vragen! Soms werd verlangen mij zoet welbehagen, Een stille weelde, als droomrig maanlicht zacht... In ziele-lach heb 'k mijn lief heil verwacht, Na lijdzaam wachten nieuwe…