inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.096):

Het lied van de balts

Vleugels flitsen snel
zang weerkaatst in de ochtend
liefde zweeft omhoog


In het zachte ochtendlicht,
waar stilte nog regeert, draaien ze omhoog,
vleugels die de ruimte breken. De mannetjes tonen hun kleuren,
een unieke dans van pracht, hun zang vult de morgen, een oproep die blijft steken.

Elke beweging spreekt van
verlangen, de vrouw kijkt rustig, haar ogen
lezen het spel. Tussen takken en bloemen ontvouwt zich een ver-
fijnde hofmakerij, ingetogen en delicaat, een dans van geduld, vol verborgen verhalen.

De spanning groeit, een wolk
trilt van verwachting, in een laatste sprongetje
vinden ze elkaar. Twee onbekende zielen verenigd, in een moment
van vreugde, terwijl de zon opkomt, de wereld even stilstaat in het gouden ochtendpaar.

En als de stilte weer terugkeert,
alles rustiger wordt, blijft de lucht gevuld met een
geheim dat blijft hangen. De balts is voorbij, maar de ongekende echo
blijft weerklinken—een ritueel van de natuur, dat nooit zal verstommen of verdwijnen.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 27 maart 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

2.4 met 13 stemmen aantal keer bekeken 328

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)