Alle inzendingen over geboorte Anna gewicht

enkel in schoonheid gekleed van het papier sprong later heb ik je met kleur licht en contrast chique sportief gegeven waarbij de harmonie een opening naar volmaakt maakte toen jij je ziel met glanzende ogen liet spreken in lichaamstaal zonder hapering en gebreken met een woordkeus die nog een extra flonkering gaf aan je geboorte…

de decors zijn archetypisch goed gekozen een winterkoude volkstelling door romeinse overmacht de bijna voldragen zwangerschap en een warme stal als onderkomen dromen over herdertjes bij nachte en zingen onder het sterren blinken alles bij de geboorte van het kind dat in jezus de verlosser vindt weer start het zoveelste nieuwe…

er was niets meer over van de angst voor lange donkere avonden in de feeëriek verlichte winkelstraten van de stad toch lacht een hoekje donkerrood ons warm toe ondanks de trage sneeuw en lange slingers elvenhaar de diepe onbestendigheid van het moment raken wij met kerst nooit kwijt in het verwachtingsvolle de geboorte van het…

ik verlang zo naar de schuchtere geboorte van een nieuwe lente ja, het is nog vroeg en slechts in mijn gedachten ik weet het maar als het weer zo zal zijn dat mijn neusvleugels weer trillen van van zuivere grasgroene aroma waar de sfeer van gouden verwachtingen de huidige grijze dagen grijze mensen mistig voelen mij dit alles…

Je droeg me negen maanden met liefde onder je hart pijnlijk was mijn geboorte bevrijdend mijn huilende start Je voedde me op als een kind die van haar jeugd genoot gaf me bijna alles wat ik vroeg terwijl je mij de slechte dingen verbood Je leerde me lief te hebben en hebt me respect bijgebracht zat vaak aan mijn ziekbed ook in de donkerste…

Mijn zwijgen torste het verraad: 't leven was geboorte en dood.…

geen etiquette in de gaten van stilte huilt het kind van morgen in gerafelde eenzaamheid de stukken uit de middag maar vanmiddag vielen snippers eierschaal omlaag gras kleurde tot kunst geboorte werd begrafenis de zon doofde in de asbak de thee met chloor smaakte naar bestoven tantes ik voelde me gevangen achter tralies…

Zoiets duldt slechts de poëzie van kaarten, het staccato van huwelijk en geboorte. Je lag op afstand daar en eiste dat klaar gebruik van woorden, lof op alles wat nu deugt: - het kruipt en dicht nog niet. 't Was groter dan ons beiden toen ik je huis verliet. ---------------------- uit: 'Adel', 1994.…

Lammert ’n altijd blije jongen met Downsyndroom heeft ‘n engel die z’n jeugd bewaart hij denkt dat hij eeuwig leeft Sterven voelt als ziek zijn als dat eens eindigt in de dood maakt hij dat niet bewust mee Hij is wat hij voelt en denkt de dood verandert er niets aan zijn geboorte en dood vormen slechts de kaft van z’n bestaan…

Wat een ander doet moet hij of zij zelf weten Leven draait om meer dan enkel de kerstbaar Opgedoft aan de kersttafel wild of kalkoen eten Want alle dagen zijn er geboorten of trouwerijen Gebeurtenissen in alle maanden van het jaar.…

Krant van vandaag vol dood en overleven de buurman zegt zo is het leven geboorte kaartje Jelle is geboren berichtje over leven nieuws dat mij kan bekoren zomaar even laten we elkaar goed nieuws geven dat is een hele klus maar elke morgen loop ik naar de brievenbus en wacht ik op een bericht in de krant waar ik niet overheen…

ding kijk mij eens aan met die poppenogen luister eens hoe ik voor jou zing zo intens blij, verliefd en opgetogen Laat mij jouw haartjes eens ruiken knijp eens zacht in mijn wangen mijn hart zal in liefde onderduiken genietend van dit warme verlangen De zon en de maan hebben dit geweten zoals jij is er maar eentje op aard ik zal jouw geboorte…

Voor de geboorte van het morgenrood zijn ze al onbereikbaar de verloren uren door dovemansoren verkwist want luisterend naar fluisterstemmen in lange gedachtennachten die leiden naar het koude noorden als rijen ganzen steeds vluchtend om echte warmte te vermijden verlangen naar onbevangen tijden waarin emoties niet te diepgaand de dagen…

Een voorbijganger is onwetend immers gehuld in nachtelijk koel ’t gezicht verborgen in een waas van blauw een geboorte gloort als een zoom langs asgrauw. Een beker wacht een soort van heksendrank giftig maar lekker.…

Liefde en haat, geboorte en dood, afstand en nabijheid: er is nog zoveel te benoemen. Tijd. Beleven en ervaren, groeien in waarheid: de grootste cirkel is ook rond. Leven. Cirkels cirkelen rond in cirkels die cirkelen. Begrensdheid accepteren. Persoonlijk.…

Een geboorte met verdriet Intens dat je ons verliet Waarom heb je geen kans gekregen Om te mogen blijven leven Ik weet je was veel te klein Maar ik had zo graag jou oma willen zijn Ook al heb ik er vier Ik mis er een want jij bent niet hier Het is misschien raar Na 5 jaar Maar voor rouw staat gelukkig geen tijd Ons prinsesje kleine…

tussen dood en geboorte liggen communicerende gaten hier en nu en overal de kosmos vol zwarte tunnels trechters valstrik voor versleten sterren ijlend naar het absolute nulpunt van materie licht en tijd gebalde energie massa onomkeerbaar wentelend in het zwarte gat de nieuwe ruimte tegemoet naar het onhoudbaar orgasme dat leven…

even hierop gericht de schitterende kerstboom is niet het echte Licht wel ruikt het bosrijk een gezellig gezicht straks wordt de lieflijke geboorte herdacht zij die eerbiedig geloven weten er wordt iets overweldigend verwacht bazuinen zullen klinken heel het diversun zal beven dus ook onze aardbol met goddelijke kracht…

Ik pel het vel van mijn gedachten omwikkel mijn woorden met een zacht stukje huid blaas mijn adem in jouw handen schraap het eelt van mijn ziel keten het gewicht van zinnen vast in mijn gevoel waar het verstand elke letter telt dicht mijn ogen in de jouwe waar verborgen taal teder ontluikt en omhelst wordt door regels nooit…

ik verloor de toekomst bij het vinden zocht het verleden te vullen om opnieuw mijn oude ziel te binden beloofde me gouden bergen droomde van zuiver geluk maar de waarheid wenste mij vooral te tergen mijn ogen te openen met een dwingende druk ik draag de leegte onder mijn armen als een onzichtbaar bezwaard gewicht maar neem mijn…

dit wilde ik je geven het leven nemen zo het komt zoals in vroege zomerzon de liefde vederlicht kan zijn gewichtig zijn ging om vrij werden wij in 't op- en neergaand tij, we wekten gretig golven van verlangen zuchtten gevangen om elkaar gelukkig en, voor jou, ontankerd maar zocht ik naar je hand bij nacht en op mijn lijf dan was hij…

als van zelve kom ik dichterbij zonder voorbedachte rade ben ook arm aan woorden als ik in stilte nader zonder een stap te zetten voel ik me zo alsmaar meer aan je zij het is je ziel die ik ervaar oprecht naar buiten gericht kwetsbaar, zwak in het aardse maar krachtig tussen jou en mij een tederheid wonderlijk van gewicht…

verlost vaak gegaan tot aan 't gaatje dat heeft wat heel respekt gekost maar ja als dichter moet je diep buigen richting het klein zijn want de mooiste inspiratie doet pijn tijgers van het woud bij nacht er is nog tijd en reden en houd wacht voor velen een zwak voor ieder gedicht maar het is nu echt gedaan weg is het gewicht…

Ver kun je hier kijken je ogen wijd open De lijnen van voet-en fietspad tussen Gelderland en Brabant Het Maaswater binnen oever en wal waarop de dunne populieren Bakens die -zichtbaar- herfst vieren een afscheidsfeest van lang daglicht Hier, fietsend op de dijk verliest leven z'n gewicht zie ik zon in 't water schijnen…

bij de kleur van de kast de lege lijst rust klein en stil bij de Kringloop in een doos van stevig karton samen met andere al dan niet ingelijste portretten niemand zoekt iemand in de blauwgele Chiquita doos die een opening heeft aan zowel de onder- als de bovenkant aan weerszijden de luchtgaten hij draagt een gewicht…

Vingertoppen gegoten in levend dons vertragend zichtbaar slow motion in gewicht die met gevoel verplaatsen rillingen zonder koorts een huivering die loopt over treden van de ruggengraat dansend in het licht lopen via meridianen naar het diepste van de bron odyssee door de geest, verleiding tokkelt op de snaren van dwangmatige…

Vloeibaar van licht Blijven terechte vragen Het antwoord schuldig Het kind vraagt niet Of burgemeester het verbiedt Bij het zien van zijn geliefde Nog vol van heldere dromen Stromen tarten het Luctor Van het soortelijk gewicht Dan komt Emergo bovendrijven Grenzend aan welke oever Hoever kan zwaar weer In zwart te water gaan…

wat mooi toch is de liefde die vurige uit omhelzing met een mooi en lief kind nieuwe toekomst baren kan pril en sierlijk is het dit kleine mirakel als het leven zelf gloort het ons geluk warmte en genegenheid die ook haar omarmen verspreidt zo zich in stilte prachtig klein en compleet gelijk ontwakende natuur dauw druppelt op grasstengels…

Het lopen wordt zwaarder ze torst dat extra gewicht maar ze doet het met blijdschap een lach op haar gezicht Nog zes weken wachten dan wordt "het" geboren en als het zover is laat ik het iedereen horen.…

na die nacht waren de sterren veranderd evenals de zon de maan en de planeten jij schiep het tomeloze zweven naar een ster achter een ster het gieten van licht verdampen van waterstof wolken van methaan waar doorheen het heden trager reist in dichtheid bijna stolt zich om massa stulpt gewicht heeft als regen in zwarte gaten valt…