Alle inzendingen over oorlog

ze ziet zichzelf weer in de schouwburg op vaders arm, de drukte, het geroezemoes weer thuis strijkt moeder stil wat kleren één koffertje maar, alleen voor haar? nee, wij komen later schat, ga nu maar er kwam niemand, ze was alleen en wist niet beter dan dat het ooit voorbij zou gaan hij ziet zichzelf weer in de lange rij een jochie…

stenen in strakke rijen verbeelden verspilling van ontluikende levens stenen in strakke rijen het verloren perspectief vermalen en uitgevaagd stenen in strakke rijen verre gebroken moeders zonen in vreemde grond stenen in strakke rijen kort beheerst verdriet in honderdtwintig seconden luister naar de vogels tijdens de twee minuten…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…

Ik zie graven in de duinen onttrokken aan het zicht maar die roepen, eens per jaar mij tot een plicht om de klok te luiden die daar is geplaatst en laat weten dat hier afschuw heeft geraasd. Want die graven vertellen over mensen met de vijand op de hielen die uiteindelijk door een geweerschot vielen... onschuldig, in 't verzet, dat…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven. Hun eerste daad is vrouwen mishandelen die ‘t deden met Duitse jongens, knippen hun haar af en besmeuren ze met pek, terwijl de…

duistere krachten hebben zich ontpopt de vijand schiet,slaat en schopt liefdeloos geweld in mijn land krijgt geleidelijk aan de overhand waar is mijn goede god gebleven als geestelijke kracht in mijn leven ik weet dat hij zich niet verstopt alleen ons denken wordt gefopt liefde arme illusie brengt ons verdriet liefdeloos zijn bestaat…

Als haat van vaders zich in voren zaait, dan groeit er heet gewas en schroeit de aarde Als moeders nijd ter wereld brengen en overangst in wiegen ligt dan krijgen kinderen dunne soldatennamen Als broeders vuisten kruisen en de wind hun taal verwaait zij zich uitdrukken in fluitsignalen dan wordt de aarde doorgraven met haar eigen…

Als ik droom dat ik doodmoe wegzak in een witte smetteloze wereld, waarin ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb terug te keren, weet ik zonder verdriet, dat ik stervende ben en dat het goed is, mij niets onmenselijks overkomt, geen lichamelijk aftakelen na vernederende geestelijke mishandeling…

Jij die het niet meer weet, ook jij toen, jij zou zonder twijfel ook genoten hebben van het vindingrijke voedsel de suikerbietenmac, schillenburger tulpenbollenkroket behangerslijmtoetje Ook jij die het niet meer weet, ook jij toen, jij zou zonder twijfel goed christelijk hebben gebeden: Here, zegen deze hutspot met gehakt van…

o,satan van oorlog,schuldig ben je aan je vernietigende begeerte doden, gevoelloos in bitterheid verwoestend monster in grimmigheid onuitgenodigd dring je binnen als een loopgraaf door de dageraad spoot je het rood in de verse aarde jij maakte een zwijnenstal van ons land het mensdom schuldloos geknecht en geknakt in haar ziel…

zekerheid efficiënt / en met veel golfslag snelt de beul af op de buit de mens / voert oorlog in extase ten goede of ten kwade van geen belang vrede / verliest niets van haar charme en voor alle duidelijkheid: mensen aanbidden elkaar mensen vermoorden elkaar niets nieuws maar / het beheerst mijn zinnen & maakt me radeloos…

De oorlog in het hart is als een stad die in brand staat Het hoongelach echoed na als een brandmerk op de getroffen ziel Het spel is uit als de Hades zich toont in zijn ware aard Ik wens Chiron en zijn passagiers een behouden vaart…

jij in die volgepakte trein mocht op reis brieven verder dan mij ontspoord denderde mijn brein in razend besef van het verstikkend einde voor allebei…

Vliegtuigen getuigen van cigarettemerken schrijven nijver merknamen tegen de buik van God Met koortsig glanzende oogopslag en stramme arm signeren generaals de capitulatie in een theetuin vol roestige fietsenrekken ze laten heftig naar pis ruikende bunkers achter om de herinnering aan hun levenswerk concreet te houden…

gekwelde geest: schrijft in alle klanken regels op een blad licht in donker over moord en verderf schrijft de schrift een nieuw hoofdstuk toe…

De Ruftolanders rukken uit tesamen met de Boutianen. Hun darmen gieren stinkend luid. De helse stank doet ogen tranen, ze scheten zich de broeken bol en drek gutst langs hun onderdanen. Ach, elke oorlog eist z'n tol. Toch heeft het wat, zo'n kogeldrol.…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

Ze zijn er naar ontstaan door partijen gewetenswroeging om en om soldaat met macht machinegeweer knalt raketten ketsen in straten zelfmoordterreur in tempo agressie over en weer vader en kind liefde om te behouden wanhoop om te vernietigen eigen hand in de klem dicht bij elkaar zonder vijand te zien eindigend in afrekening door…

Elke krater door één reuzenstap gemaakt maakt stinkende wonden en verandert geluk in haat, verterend het voelen het verlangend bedoelen vernietigend elk teder woord er is niets dat dan nog baat... Oorlog is slechts zelfverraad!…

Hier in dit keizerrijk waar de keizer leidt komt het tot onderlinge strijd verscheuren volkeren elkaar het recht heeft niet gezegevierd het bandeloos bestaan kent grenzen noch gebod de orde van de dag het vuur smeult na de oorlog woedt steeds voort het is klinkklare moord de roffel van de dodentrom een aasgier strijkt al neer de inzet…

Plots staat hij tussen mij en De opgaande woestijnzon Een man gehuld in 't zwart Zijn blinkende sabel daalt Als de weerlicht op mij neer Ik pareer ‘t staal in ‘n reflex En stoot met een angstroep De bajonet in de schaduw Van zwak vlees en bloed De sabel valt in mijn voet Ik veer rechtop in m’n bed Masseer de pijnlijke plek De…

sluwe ogen kijken door de gaten van ingedeukt prikkeldraad. mensenmassa's zijn vervoerd door treinen die de dood voor ogen hadden. niemand wist waar ze het lot zouden vinden niemand wist of ze de vlaggen van de vrijheid nog zouden zien. achter het gaas liggen massa's doden en waar het prikkeldraad ophoudt stierf jij-…

kinderen zonder woorden hun blikken vragend leeg hun speelgoed de lege hulzen hun toekomst zwaar verknald…

Het meeste, oorlog, had ik je lief toen ze in sneeuwvelden sneuvelden ik beminde de bolsjewistische horden ik vereerde de fascistische beul vliegtuigen ontploften in wolken het regende gierend metaal hortende tanks in modder bevroren vlammend karkas van industrie walmende paarden in tuig van ijs vaal masker met bloed geschminkt neuriënd…

laat zijn tranen over Poolse akkers lopen bijtende kou kan hij verdragen maar nooit, slijt het snijden van stilte in voetstappen die vertragen weer ziet hij de barakken waar zijn ziel werd vermoord en waardigheid verkracht hij brengt zijn hand naar de borst zijn stem stokt, ze stalen mijn naam ik werd nummer B 0698…

Laarzen klakken naderbij ineengedoken hand in hand de kindjes van en met de ster gezwollen voetjes talhout mager bekendheid met een lot zo hard verlossing door verradershand hun God een God van smart?…

Het ritme van de trom dreunt vele jaren na daar stonden ze in streepjespak hun nummer zwart gekleurd de dood schreef reeds het laatste woord een man, een vrouw, een kind het leven kreeg geen kans het sterven werd een dagelijks goed het meedoen werd geluk en alles wat er over bleef was slechts die grote trom…

dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar me berg me muren hier murmureren niemand snoert nog Job de mond 27 januari Holocaust Remembrance Day…

Gekweld tijdstip van opgespelde plichten Herkent door trotse ogenblikken Die gedetaïlleerd verdwijnen bij het uitstappen Een station met koffers latend Tranen wekken wat verwijst En geschiedde klanken herrijzen Zo baadt met kronen Zijn ark schonk.…

u begrijpt mij niet wij vochten tegen een vijand een vijand begrijp mij toch ons werd verteld dat er een vijand was ja we hadden een vijand nodig u begrijpt mij niet u begrijpt niet dat er oorlog was ik was degene van toen ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…