Alle inzendingen over dieren

In een laat streepje zon Op de grauw-versleten stoel Schuin voor het raam met Bloeiende begonia's Waar eens Een oude vrouw Te breien zat Ligt nu een kat Te spinnen...…

Heisa! de kraaien in de winter-takken! Nog trillert echo van hun schrille snaters: Wat zitten ze daar stil, die donkre saters, Die sombre spotters in hun zwarte pakken. Zie, hoe bedaard die straks nog schelle praters Lijk kleine klompjes tegen 't luchtgrijs plakken. Heisa! daar gaan ze weer: de twijgen krakken! De dag barst open van hun rauwe…

De winterdroom openbaarde zich over sneeuwwitte paden die zich slingerden door de in wintertooi getoonde dierentuin het grootste gebaar kwam van de leeuwen een mannetje met een woeste oer brul zich van geen God of ellende bewust ijsberend door de natte sneeuw met twee leeuwinnen op sleeptouw banjerend alsof de koude niet bestond en de…

In herenliefde heb ik niets te klagen. Wat klein geschapen is mijn lieveling en wellicht draagt hij ook te veel bling-bling, maar in bed liggen wij alle middagen. Als oude man blijft hij een lekker ding, kan hij zich als een waar beest gedragen, doet ‘ie echt alles om mij te behagen, het past dat ik hem hiervoor lof toezing. En toch is er…

Een luid gesnater in het water bracht me bij het verhaal wat eenden voeren licht verbaal, want Jo zei tegen Mo, zie je die twee daar lopen zo? Toen kwam Ko en nam in kielzog Do bij de vleugel, om het koffie verhaal in de sloot, non verbaal voort te zetten. Het gesnater daar in het water, hield me even in de ban, die van Jo Ko…

ja, ik bewonder kleine diertjes zoals die onooglijke miertjes ze zijn danig in de weer 't is steeds doorgaand verkeer en versper ik het paadje maken zij een ander straatje ze wroeten aan één stuk ze werken zich een ongeluk stofzuigers der natuur van het hek tot aan de muur maar wat laatst door de kamer kroop 'k verwachtte al de hele hoop…

Heb er geen hond aan: kwispelende mastodont ziet gourmet-menu…

Terwijl iedereen ligt te slapen doen wij onze dagelijkse ronde strompelend beweeg jij je voort pijn staat in je ogen geschreven ik wil niet voor god spelen maar wil ook niet dat je lijdt de regen spoelt mijn tranen weg nog een klein eindje dan mag je weer gaan slapen op je vertrouwde plek Laat mij nog even genieten van…

Een regenworm uit Lutjebroek ging naar een metgezel op zoek. Zo dwalend door de composthopen, kwam voor hem iemand aangekropen. Hoewel hij zich geen tijd kon gunnen, was deze van de and`re kunne. Dat bracht hem op and`re gedachten en hij kon geen ogenblik meer wachten. Hij vroeg haar daad`lijk voor een date, al in de tuingereedschapkeet. Trakteerde…

'k zag een konijntje lopen pas uit zijn hol gekropen 't liep naar mijnen hof en maakte het daar grof geen bloempje liet het staan elk plantje moest er aan toen greep ik mijn geweer en schoot 't konijntje neer 'k zag eenden in de lucht die merkten in hun vlucht dat ik een zwembad had ze doken in het bad ze maakten het zo smerig daarvan…

Schoonheid als nooit Te voren - vandaag Op een dood en zo Goed als vergaan Restje van wat Ooit een tak moet Zijn geweest - zit Jij koninklijk tronend Vorstelijk om je heen Te kijken, neus in de Lucht alsof je speurt Naar een niet echt nodige Uitbreiding van je konkinkrijk Inspiratie: roodborst op een vergane…

groot zijn de leden stappen voeten in de maat uit dikker hout gesneden daar 't om lolifanten gaat slurf aan staart aan slurf stappen ze in formatie voorbij imposante gedaanten vertederd deze aanblik mij…

Lichtbruine ogen, hondenkoppie scheef Kijkt mij ondeugend aan... Zullen we naar buiten gaan? Gewoon een blokje om Naar het bos of strand en zee Lekker wandelen met z'n twee! Genieten van de zon en wind Rennen door de modderplas Regendruppels op mijn jas Altijd een goed humeur Rustig lopend aan mijn zij Lieve trouwe vriend ben jij!…

dagpauwoog moerbei vliegende ogen met verende vleugels lichten geworpen op een landkaart getekend in handen vlammend klaarwakker dat zei ik toch niet een ademloos lichtgewicht honingmerk en stuifmeel van levende klaprozen blauwe velden korenbloemen als ontpopte hoofden eenogige wolkenloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn komen als zijderupsjes…

Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Stilstaan. Lopen naar de mand. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Zitten. Blaffen Hijgen. Liggen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

De bultrug kan niet terug wat de hulpverleners ook doen hun methoden zijn te stug en een mega-reddingsboei kost teveel poen Het is allemaal nutteloos geknoei terwijl het arme dier tranend zijn ogen sluit en nog wat krachtig met zijn staart slaat of nog wat water omhoog spuit en zijn noodlot haat Misschien dat het tij nog gaat keren roepen…

In vrouwen zijn kleineren vrouwen, soms grotere vrouwen en nog grotere vrouwen in die vrouwen. De mannen laten zien aan wie niet kan door te doen alsof zij bijna niet kunnen tussen schaduwen stil zitten. Zij laten zien aan wie kan vliegen, niet als een vogel maar als een vogel die uit een vogel gehaald wordt en weer teruggezet. -----…

Poes ligt op de chauffage, verwacht al dagen vries en kou, wil alleen nog aan je voeten, als achter oren gekrabbeld wordt. Ondanks dikke, lange, zachte vacht geen zin om buiten te komen, poes voorspelt een koude winter, maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren. Sint en kerstman, vindt ze enge mannen, ze houdt de wacht en jaagt ze weg, bromt…

Vele jaren mocht ik met je delen het maakte me zo gelukkig dat jij er elke dag voor me was Zoveel verdriet..., mijn hart doet pijn nooit zal alles meer hetzelfde zijn dat lieve koppie zo vrolijk en blij jij hoorde echt bij mij Mijn lieve kleine rakker nooit meer word jij wakker ik zal je erg missen uit mijn geheugen niet te wissen voor…

In heiige ruigten, de heuvel af, Staat trouw bij zijn schapen, Die dromerig slapen, Wat verder, Een herder En leunt op zijn staf. De zon doorvonkt het bruin wollig haar, Verzilvert de randen Met blinkende banden — De vachten, Ze wachten De knippende schaar.…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Wat een snoesje, Zo’n langharig poesje. Wat fijn Genetisch manipuleerbaar te zijn, Al is het maar voor gein. In zekere zin Krijgt Darwin toch zijn zin.…

Een slak, die niet de vlugste was, die moest de trein nog halen, geraakte van het rechte pad, begon wat rond te dwalen. Ze kroop gestaag van kroeg naar kroeg, dat duurde toch wel even, en is daar door na sluitingstijd al in de kroeg gebleven. `s Morgens was zij de eerste daar, ze voelde zich ook vrijer, was `s nachts over de schreef gegaan…

Een oud paard trekt geduldig de ploeg voort streelt met ademwolken de geurige kluiten die dan scheurend zijwaarts zweven luistert gemoedelijk zonder eigen wil naar korte tonen uit de boerenmond voldaan sjokt hij naar de stal plots doet zijn verleden zich gelden driest rende het jonge srijdros op alles af geheugen overmeestert het dier!…

Een kerkrat, die ontkomen was aan Hamelens rattenvanger, bezocht de doopsgezinde kerk, in Noorwegens Stavanger. Daar het daar in Stavanger zo akelig koud kan wezen, ging hij al na de ochtenddienst thuis bij afhaal-Chinezen. Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken…

De duizendpoot, hij slaagde steeds zijn status te bewaken, want het is uiterst moeilijk om hem te pootje haken. Zich voortbewegende door onze maatschappij zet hij, wanneer het nodig is, altijd een pootje bij. Ook leeft de goede vriend niet op te grote voet en zet zijn beste beentje voor, wanneer het werkelijk moet. Hij laat zich elke…

Voor olifanten is me niets teveel Zij lokken me steeds weer naar de zoo ‘k Geniet van hun dagelijks ritueel De jungle krijg je hier cadeau Zij lokken me steeds weer naar de zoo Hier voel ik me onwezenlijk klein De jungle krijg je hier cadeau Al vind jij Artis geen festijn Hier voel ik me onwezenlijk klein ‘k Kan aan hun aandacht niet ontkomen…

Om van een mug een olifant te maken, is zo voor elkaar, echter omgedraaid zie ik nog niet zo snel, die logge vriend een steekje geven.…

De jonge grijze muis, een spring in ’t veld zich van gevaren niet bewust, ging spelen in ’t hoog gewas, vergat wat was verteld van 't kwaad der stille jacht of pikhouwelen ze dolde, woelde, wilde alles delen met vriendjes even grijs en piep als zij maar ’t zoet van muisjes ging al snel voorbij omdat gewiekste rovers 't leven stalen en groter…