1074 resultaten.
MOED
poëzie
3.6 met 14 stemmen
4.665 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.
Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van…
Het woord heet hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Het woord heet ‘zwijgen’ om aan te kunnen blijven,
te visualiseren wat de wind ons kan leren.
Zij die ook op deze drempel ooit hebben gestaan
weten hoe een en ander nu verder zal gaan.
We vertrekken van waar we nu toevallig zijn,
ervaren samen en alleen die intense zielenpijn.
We voelen het huidige, het pure, het intense zwijgen,
het verwerken…
Op zon beschenen wegen kom ik hen steeds tegen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
201 Het is iets vreemds wat mij vandaag bekroop
vanuit de ochtendstond van mijn wang afdroop.
Het voelde als een van heel ver verloren traan
op dat stuk naast bed waaruit ik was opgestaan.
Ik opende het raam voor teugen frisse lucht,
sprak mijzelf toe met even wat tucht.
Een sijs en wielewaal klonken al in alle vroegte
wellicht was dat even wat…
Toen zijn woorden
gedicht
3.0 met 31 stemmen
12.048 Toen zijn woorden zich hadden verdaan
tot achteloos gemompel
en zinneloze autoritten
het spreken niet meer wilde
zag je hem toch nog
woekeren met oude paragrafen
waaruit hij leven perste
dicht opeenstaande zinnen
stukken van sonaten
zo werkte hij onafgebroken
aan zijn terugkeer.
-------------------------------------
uit: 'Een staanplaats…
'K zat, jong, graag in mijn perenboom te deinen
poëzie
4.1 met 36 stemmen
1.910 'K zat, jong, graag in mijn perenboom te deinen:
In de afgeknotte top had ik een plank
Getimmerd, en gevlochten, rank door rank,
Klimop tot rugleun en veil'ge gordijnen.
Mijn zomerzon zag 'k in mijn tuinen schijnen,
Zelf in groen licht op wiegelende bank;
Een open schoolraam galmde in zeur'ge klank
Van kale en korte Karels en Pepijnen.…
Eudaimonia
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
216 - Een verdicht verhaal uit
'De Historiën' van Heródotos -
't Was in de tijd van 't ontluikende Hellas,
Athene nog niet op de top van zijn macht,
Dat koning Kroisos, aan gene zij
der Aegeïsche Zee in Lydië heerste
Met Sardes als hoofdstad van 't machtige rijk
De wijze wetgever Solon, Athener,
Liet zich als een der verkoren…
Kielhalen in schone schijn
hartenkreet
4.5 met 6 stemmen
218 na een attente positieve noot
laat... in een slapeloze nacht
bleek ik onterecht verdacht
van muiterij op een fiere stoere boot.
gekrengd in al zijn doen en laten
besloot de grijze wijze kapitein
mij te kielhalen in schone schijn,
alvorens wat verstandelijk te praten.
dus ietwat gesard en compleet verward
viel ik onrechtvaardig uit zijn…
hervinden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
227 door de hele wereld
waait een andere wind
ooit sereen en zonnig
is zij guur en koud nu
ons angst boezemend
voor het onzichtbare
dat ieder bedreigen kan
met in toenemend aantal
straaltjes van zonneschijn
van blijken van waardering
door de zorg voor elkaar
die wij welhaast vergeten
gelukkig hervinden kunnen
in het stof van ons hart…
LANG OF BREED?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
167 Men tracht de kundigheid
het snelle werken
en het stromende geld
der samenleving
steeds groter te maken
met eer en geldingsdrang
de enkeling wil zien
hoe zijn wensen en eisen
naar almaar meer streven
de menselijke geest
omvat een sterke boom
die snel de hoogte zoekt
het wolkendek tegemoet
een wiebelige top krijgt
zijn bast misschien…
Altruïstisch?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
165 Ze heeft geschoolde ouders en
een blanke blond gelokte pop,
dat wreekt want haar huid is getint
ze kwam van overzee als adopté
haar klas - en leeftijd genootjes
verhaalt ze dat alleen mensen
in kleur en uiterlijk verschillen
maar van binnen stroomt het
zelfde bloed, net als zaagsel
van ieders knuffelbeer al is
die meestal geel, maar…
Het visje.
poëzie
2.9 met 9 stemmen
1.965 't Visje dartelt in het riet,
Duikelt langs de groene zomen,
Waar de visser is gekomen,
En zijn sprongen stil bespiedt.
Zie, daar laat hij 't lokaas zakken
Aan zijn lange hengelroe;
Visje, wacht! hij wil u pakken,
Wees voorzichtig, bijt niet toe!
Maar het visje schijnt verblind,
't Springt om 't lokaas heen en weder,
Trekt…
Masker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
201 Vertekend beeld van
de werkelijkheid
Geslotenheid onder het mom
van openheid
Ik zie, ik zie
wat jij ziet
Het is werkelijk niet
en hypocriet
De leugen in het verschiet…
Waar beginnen?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
232 Omstandigheden dwingen,
om zich aan te passen,
aan onze wensen.
Mensen overtuigen,
van ons gelijk.
Mensen willen opvoeden,
tot wie ze niet zijn.
Omstandigheden zien,
zoals ze zijn.
Onszelf aanvaarden.
Onszelf overtuigen,
van ons ongelijk.…
Perfectie bestaat niet?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
198 Naast – hand in hand - mijn lief,
vast te houden, niets te missen,
van de onbevangenheid in haar natuur
alles hield de adem in, de wind in
het ruisen van de bomen,zelfs de zee
verstilde in de boezem van het hart
in deze periferie kregen zelfs beton
en staal zachtere vormen, hardheid
verborgen in milde aarde van elke
ondoorgrondelijke…
Aangeboren?
netgedicht
4.5 met 8 stemmen
195 Ik heb mijn tanden in dit jaar gezet,
de zandloper is zonet gekeerd, het
nieuws zit in het getal, te vroeg
geplukt misschien, nog net niet in
verval, het groen niet uitgerijpt,
om de wensen uit het oude decorum
in korte tijd te verwerken,zijn de dag
en nacht te jong, onervaren in deugd
de duurzaamheid te wegen? Of blijft de
toon zo…
Peperkoeken huisje.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
293 Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis
Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis.
Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig
Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig.
Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk
's Zomers de speeltuin in met ijskoud…
De logenaar
poëzie
3.3 met 12 stemmen
2.144 Een herdertje, een logenaar,
Riep: 'Hulp! ach, hulp! de wolf is daar!
Hij bijt mijn schapen dood.'
De boeren vlogen heen vol wrok,
Met vlegel, kluppel, vork en stok,
En - niemand was in nood.
Nu lachte deze loze guit
De goede lieden schatrend uit;
'De wolf was als een reus
Zo groot' riep hij. In 't henen gaan
Viel hun zijn spotzucht…
Beschaving
gedicht
3.6 met 24 stemmen
26.158 Er was onder mijn hersenpan
Geen schuld die me bezwaarde -
Ik kende niet de fado van
De laatste mens op aarde -
Ik was een doodgelukkig kind -
Er waren kinderen als ik -
Ik waaide mee op elke wind
En had dezelfde schrik.
In dromen martelde ik verwoed,
Maar had van niets berouw -
Nu ben ik menselijk en goed
En heb het Spaans benauwd…
Als het winters warm en koud wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
216 Welke hand wordt een werkende
welke traan verbergt intens verdriet.
Wat oogt en is zonder zonlicht verloren
wordt zonder regen niet geboren.
Het kan verwonderlijk schijnen
zelfs onwaarachtig klinken
want waar de een nog wel zelf loopt
kan 'n ander ondersteunt enkel hinken.
Hoeveel soorten van verdriet
bestaat er ongezien wel niet.
Welke…
Moraal uit “de kleine schamele knaap”
poëzie
3.2 met 8 stemmen
2.171 Mijn grootmama zei vaak de spreuk,
en ze is me in ’t hart gevest:
“DIE ZICH AAN ANDREN SPIEGLEN KAN,
HIJ SPIEGELT ZICH HET BEST”
Hecht u dus niet aan ’t schamel volk,
Dat, zwervend langs de straat,
Vol leugens en gemeenheid is,
En vol van slechte praat.…
De ratten
gedicht
3.6 met 37 stemmen
21.624 's Nachts hoorden wij in 't holle huis
de ratten rennen langs de binten.
Zij scheurden spaanders van de plinten;
in kasten viel de kalk tot gruis...
De Rotte gistte van bederf. -
Uw fierheid heeft geen kamp gegeven:
ge hebt het vaal gespuis verdreven,
nog: de boerin op eigen erf.
Maar later, 's nachts in het gewelf
der kelders hoorden…
God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
poëzie
1.4 met 9 stemmen
1.792 God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
Ai zie, hoe mij de zonde heeft gestoken.
Waarom te klagen? wordt de zoetste peer
Niet 't eerst door de venijnge wesp geroken?…
DE STILLEN
gedicht
3.5 met 39 stemmen
19.686 Eenzaamheids achterdocht, gevoed door waan,
Kweekt groter kwaad dan roekeloos vergeten
Van wetten, waardoor veiligen zich weten
Behoed tegen een snel en stout vergaan.
Wie zonder schaamte geile lust belijden,
Maken zich schuldig, maar zij weten toch
De grootste zondigheid van 't kwaad te mijden.
Alleen wie, braafheid huichelend, bedrog…
De sok van de zeeman.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
257 Ondanks de korting
vond je me nogal goedkoop
in de opruiming…
Om niet
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
213 Wie moeite doet, heeft zich een taak gesteld,
neemt waarde waar die daad en aandacht vraagt,
geeft vrij gevolg aan wat het hart vertelt,
gelooft in iets dat het vertrouwen schraagt
in liefde die voorbij de pijnen draagt.
Maar rijst de vraag of alle moeite loont,
dan trilt het beeld dat in gedachten woont,
de wil verslapt gestuit op tegenstand…
MH17 en meer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
354 Boven een rommelig oorlogsgebied
is een verkeerd vliegtuig neergehaald
Het startsein voor een groots theater
onder directie van NAVO en VS
met Rusland in de hoofdrol
als demon in het proces
Na vijf jaar diepgaand onderzoek
naar de herkomst van de BOEK
hebben we vier foto’s met namen
van lieden die er mee kwamen
Er worden binnenkort…
Ham(let)vraag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
204 Zijn of niet zijn
wel of niet
wàt is de hamvraag
aller vragen
is het kommer
pijn of kwel
knaagt de honger
in uw magen
is de schaamte
voor het leed
als boetekleed
te dragen
niet zijn is
als schone schijn
wellicht nog
wel te dragen
en is het weer
geen weer dit keer
stroop op de mouw
niet klagen
maar
is het…
Radicale Huichelaars
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
299 We vangen zwerfkatten op
We bieden verslaafden zorg aan
We zijn tolerant en weldenkend
Met mens en dier begaan
Onze politici voeren de C van christelijk
of de S van sociaal en
wat heeft Emofrans de VN ontroerd
met zijn MH17 verhaal
Als er in de wereld een prijs
voor mededogen is
gaan wíj er mee aan de haal, gewis!
Nu hebben we een…
Overstag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
228 het zijn van die dagen
dat in alle lagen
men vraagt om een antwoord
op zingevingsvragen
door Socrates, Jezus
en Boeddha verwoord
het gaat niet meer recht
zo die gaat in de zaken
wereld waar niets echt
is zoals het nu lijkt
't is net wat u zegt
we verzetten het baken
we gaan overstag nu,
het roer moet weer om
we gooien…
Gedicht nr. 8 van Citadel
gedicht
3.1 met 11 stemmen
9.517 In de cel zucht... wat u nu hoort is het janken van een rat
of acht, hebben we allang gehad,
vier vierjarige personen op trompet,
onder wie de nieuwe Mozart.
Gewaarwordt hij - die grotendeels uit reukorgaan bestaat,
gestoken in een dwingender materie dan de wetenschap
dat de mystiek er niet om liegt, al zou ze graag willen -
dat ook-bekend-als-neus…