Alle inzendingen over wereld

je drijft van me weg in de kleur die zo goed aan mij hecht ik herinner me hem vooral in mijn armen: nog altijd ben ik van hier ik hoor nergens anders als in die boot doordrenkt met blauw met mijn hart aan de mast wapperend zwart samen met jou of jij het zo ziet weet ik niet ik zou jouw omhulsel ook graag als het mijne willen erkennen…

hoezo verdwalen lachten de Bosjesmannen wind vogels dieren bomen en sterren ze kennen ons allemaal wij verdwalen nooit…

Het leven heeft veel onzichtbare grenzen. We denken: Het leven legt ze er neer. We kunnen ze niet verleggen. toch komen er steeds meer. De wereld verdeelt zich, In wereldjes met eigen grenzen. Partijtjes en groepjes. Overschrijdt je een grens, je hoort er niet bij, hoe graag je zou wensen. Als een vreemde wordt je behandeld. Papieren moeten…

't Waar beter stil te bloeien als een bloem, En stil te sterven bij de dood van 't jaar, Stil af te vallen als 't Novemberblad, Dat zich, onmerkbaar krimpend, mengt met de aard', Dan al 't gewoel, deze ergernis en pijn. Wat helpt het slaven in de wildernis? Wat baat het sloven in een woestenij? Schiet welig 't zaad op van een barre rots…

Bij het hervertellen herinnert niemand zich of hij een granaat droeg, of dat zijn ineengeklapt lichaam explodeerde bij contact met de verschrikking die zou komen Maakt het iets uit of je weet van 't detail dat waarheid heet? Aangezien, op fast forward, het einde hetzelfde is, namelijk over en uit. De vragen, hoe dan ook bedoeld, leiden…

'T aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid: Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren, Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren; Gebergten schurft steken er boven uit; Mens-luizen, in hun nesten meest op buit Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren. Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren De rotsen storten…

Steeds minder wordt de fantasie fantastisch, steeds kleiner de wereld, korter de reisduur, de voetbalbroeken. Narcissen verdrogen en worden door tulpen vervangen, de kat werpt tussen ontsproten bintjes negen jongen waar geen blik voor is. Elke dag poets ik zorgvuldig mijn schoenen en gebit terwijl er verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt…

Het is een slimme secretarisvogel Die weet hoe hij het Weerlicht heeft doorgrond: Doorploegd mijn associatierijk jargon De free jazz van het meer-weergodendom De Ster en Maan - SM van Gerrit Hiemstra - Laat ik voorlopig voor zijn rekening In lederhosen doet-ie ook zijn ding Als Meteoroloog maar zonder Swing Het was de opperweergod Jupiter…

Hoe plezierig is het niet om iets in het vooruitzicht te hebben, een veldje met pas begonnen bloemen, of een berg die naar behoren de lucht in steekt. Het is alsof de wereld met zulke gunstbewijzen aan het tijdelijke zich verontschuldigt voor het wrede dat haar eigen is. Want meestal zien we weinig, is het donker, nacht. Er is zeker durf, en…

Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit! Ik laat me door geen zon koeieneren, Dit wordt de strijd der gebakkene peren, Manmoedig de lont in het kruit! - Paperle - paperle - paperle - pap, Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap! Piet Hein die veroverde een zilveren vloot - Ik lust je, jou hemeldragonder! Al zou je me kraken, je krijgt me…

De wereld is vervuld met droefenis en klagen, Vol snode lastering en vol onwaardigheid, Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid, Vol onverdiende haat en dodelijke lagen. De wereld is vergift met wroegen ende knagen, Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid, Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid, Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…

van schoonheid hing de wereld samen de koeien leken echt te kloppen slechts hun koppen waren groter of zat het in de ogen? een vogel die we vaag vermoedden klonk uit de lucht een stip die zong was thuis uit onze doos ontsnapt later vouwde al het vee zich samen voor de hekken droomden wij dat na de regen onze namen zouden groeien in het…

Toen eens die grote schilder De wereld verven zou, Klom hij eerst in de hemel - De hemel maakte hij blauw. Drie droppels liet hij vallen Beneden op de aard, - Drie mooie kleine dingen Zijn daar altijd bewaard: - De eerste viel in 't koren, Dat werd een korenbloem, Die bloeit in 't blauw naar boven, Dat is haar grote roem. De tweede…

Recht op vrije meningsuiting, dat betekent, heel normaal, dat je niet de hele dag hoeft lopen letten op je taal; dat je hardop durft te praten in de tram of in de trein, over wat je stom of slecht vindt, zonder bang te hoeven zijn. Recht op vrije meningsuiting, dat betekent, heel gewoon, dat er niet wordt meegeluisterd naar je eigen telefoon…

Dit was mijn eerste visie op de tropen: Een gladde plaat boven de schoorsteenmantel, Waarop, om lange palm, laag bladgekantel, Een tijger sloop, de ogen bloedbelopen. Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus, Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen; Op 't deksel stond een onoplosbre rebus: Karakters van onmetelijk vermogen.…

ze nam de benen aan ongeziene snelheid... en mijn ketting brak nu ben ik opnieuw alleen ik... met een gebroken schakel!…

binnen bij de vissenkom telt een grijsaard de seconden 's avonds eet hij kreeft van dik damast en heft zijn kristal naar niets dan kaarslicht in een spiegel. Op straat de lokroep van de haat langs gelaten tralies, ineengedoken Vietnamezen, de slagregen van de skins. werkeloze fietsen op naar de failliete villa's der gevluchte vaderen.…

Wij zijn de overwonnenen op de zuiderstrook der lage landen langs de zee De zee was niet ons goed al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand van bitterheid Soms is een plant ons goed nog en dieren Ik meen daarmee buiten de paarden schepershonden van Mechelen of Groenendaal die na de schilders de roem van…

Wat ik nodig heb Een vers kopje morgenzin Gegoten door jou. Wanneer afgelopen nacht haar geheimen onthult in een nieuwe dag is het ook de tijd van licht en vluchtigheid waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap tegelijk kleurt de omliggende zon haar hemel in verschillende tinten en tonen onder het wakend oog van de maan. Op hetzelfde moment…

Soms lijkt het wel alsof ik kan vliegen. Gedragen op de vleugels van de Vrede. Ik kan daardoor alles duidelijker zien. Ik kan daardoor de wereld zien vanuit het standpunt van de Vrede zelf. Ik kan daardoor zien wat er zo allemaal de Vrede in de weg staat en belet. Wat wil de Vrede zelf? Ze wil dat de mensen ophouden met het plegen van allerlei…

iemand trok een streep in het zand en maakte iedereen wijs dat het een grens was iemand oefende het woord liefde en zette deuren open iemand zonderde zich af onder dekens van zielenpijn iemand voer een vloot vol verlangen maar meerde nooit meer aan iemand was gevleugeld en had handen gevuld met licht iemand wist van de broosheid…

Droombeeld Ik wil gelukkig en blij zijn in een schone groene wereld onbevangen kunnen lachen als een kind. Zonder zorgen en luchtig te mogen leven zoals paardenbloemenpluisjes zweven gedragen door de wind. Lopen over schone witte stranden de zee ingaan en de voeten zien gaan door het water zo helder als blauw kristal. In de lucht de…

De Schepper weent, Hij ziet Zijn wereld doven Het duister dreigt, er is steeds minder zicht Het lijkt erop dat het niet lukt daarboven Nog niet getreurd... Zijn ster die geeft nog licht De aarde zucht, hij ziet het leven sterven Door gif, door gas, door plastic in de zee Het lijkt erop dat straks niets valt te erven Nog niet getreurd... niet…

Zo snel als gedachten kunnen gaan, reisde ik eeuwen de kosmos rond, totdat ik hem in een hoekje vond en in grote bewondering stil bleef staan. Ik vond een wonderlijk mooie planeet, zacht blauw gekleurd door een oceaan met wat wolkenslierten er tegen aan lag hij op een zwart fluwelen kleed. Op dat kleed met sterren als diamanten draaide…

Een vrouw loopt op de markt. Ik schat haar zeventig. Hoe vaak gaat zij naar Albert Heijn? Wie houdt dat van haar bij? En wat zal zij er halen? En hoe zal zij betalen? Doet zij dat met haar pin? En staat haar code ergens in? Ik laat haar lopen, ons geheim, haar tas gevuld met vragen. ----------------------------------------…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood. Brood ziet de muis, muis kijkt naar kat, kat let op hond, hond ziet het kind, kind kijkt naar vrouw, vrouw ziet de man. ------------------------------------------------------------- uit: 'Dat zijn zo de dingen…

De kindren lopen uit hun kleurig spel En laten 't park schuw en verwaarloosd achter. De vogels zwijgen om een oude wachter, Alleen de krekels sjirpen snel en schel. Het groene en rode loof wordt even vaal. Een flakkerlicht ontwaakt in bronzen lampen. De avond komt gedempt, gehuld in dampen Nader, als een sluipmoordnaar in een zaal…

Zij vraagt wat mij hier naar 't strand brengt 'k Ben opzoek, op zoek naar (verhalen) Op zoek naar verhalen van mensen als jij; vertel mij de waarheid (leugens) Jouw waarheid, geen leugens, vertel ze mij 'Heb je even'?, zei zij, 'ik ben nog jong' (waarheid) 'Zeker te moe' en viel als een blok in slaap...…

In een ongewoon licht rijden de straten vandaag, helder als nooit tevoren. Zand op de wind, een geur van oude bureaus uit een zwembad, iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt - het schrift gegeven, lees tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet terloops bij het asfalt vandaan gaat, het zo weer vindt in de ruimte tussen twee oogopslagen…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht. Zoekende lopen…