507 resultaten.
" Jij Wacht Op Mij ."
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.065 Voor veel anderen
onwaarschijnlijk
en aanvaarding duurt
nog een poos.
Met mijn einddoel
in gedachten
houd ik vol
van dag tot dag.
Schat, ik weet
dat jíj zult wachten
tot ik voor áltijd
blijven mag!…
Ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 grijp je
deel je
koester je
vierendeel je
behap je
bedans je
ruik je
streel je
bespeel je
aanvaard je
oog je
hoor je
lief je
omarm je
beweeg je
lees je
adem je
bedank je
herdenk je
wil je
gun je
zaai je
draag je
wieg je
fluister je
kus je
mijn Vrijheid…
Hoe tegenwoordig?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Geloof is voortgaan door moeraspoelen,
na vallen 't vertrouwen op de Heer sterken:
Diens leiding worde in wijd leven aanvaard,
Zijn wens bij dagelijks denken bewaard.…
Thuisheid dienen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 109 Elkaar moeiteloos aanvaarden,
omdat we erg verschillend zijn.
Zelf adem brengen.
Samen adem halen.
Vrijheid schenken.
Elkaar voeden.
Liefde geven.
Thuisheid dienen.
Iedereen voor zich.
Ieder voor ons allemaal.…
Deelbaarheid
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 493 ik kan hier alleen maar zitten
met mijn rug tegen een boom
en handen in het mos
ik wil schreeuwen
en verliezen
vergeten hoe licht het was
het einde van de zomer
breekt het uitzicht
door ramen van het vlakke glas
de dood overleeft
op doordeweekse dagen
in de onomkeerbaarheid van aanvaarden
ik zou moeten schreeuwen
ondraaglijk…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 908 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Cadeau
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.047 Ik geef je een cadeau van onschatbare waarde
in de hoop dat je het wilt aanvaarden.
Behandel het met liefde en respect,
zodat ook jíj de waarde ervan ontdekt.
De inhoud is breekbaar als porselein,
wil je er voorzichtig mee zijn?
Liefde, toekomst, hoop, troost en verlangen
Zou je het willen ontvangen...…
Lente
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 349 Als alles dood in mij lijkt te zijn
Een ijzige stilte mij het ruisen belet
Ligt mijn schoonheid verborgen en ongezien
Wachtend op de warmte van de lentezon
Omarmd door deze met welgemeende liefde
Aanvaard ik dit mokkend huilend doch verheugd
Om dan gewillig mijn volle schoonheid te tonen
Wederom opgebloeid in al mijn jeugdigheid…
Inzicht in jezelf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 is ook je
beperkingen kennen
die aanvaarden
omdat je niet
de oorzaak bent van jezelf
lichamelijk en geestelijk
ben je afhankelijk
van anderen
doe wat lichaam en ziel
ten goede komt
heb beide lief
hecht belang aan
positieve inspirerende
contacten
die het beste
van jou
naar boven brengen…
Het leven...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.003 Leven
Je hebt het gepakt
In je moederschoot
Leven
Je hebt het omarmd
Toen je geboren werd
Leven
Je hebt het weggeduwd
Toen het niet meer fijn was
Leven
Je hebt het vervloekt
Dat je ooit geboren werd
Leven
Je hebt het gekoesterd
Uit liefde voor je eigen kindje
Leven
Je hebt het aanvaard
Zoals je leven nu is...…
politiek
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.932 maatschappij verkankert
ooit verankerd
in waarden en normen
aanvaarden, niet vervormen
normen en waarden
iedereen moet hier kunnen aarden
dat is best wel moeilijk
als je niets hebt te potverteren
ook al denk je goeilijk
ik kan nog iets van jou leren
nu denk ik alleen maar
wijs mij uit
geef mij 7000 euro
wegwijs…
stroomopwaarts
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 249 Jouw bloed
van slag geraakt
lijkt te strijden met zichzelf
onder zachte dwang
stroomt nu het oude weg
voor vers
dat stap voor stap
zijn loop aanvaarden leert
een eigenwaarde vindt
zich in het gangenstelsel
van dit nieuwe leven hecht
dan herboren
kloppend voor mijn deur zal staan…
Het licht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 531 Ze was als een bloem
die bloeide in schoonheid
zich koesterde in wat
het leven haar bracht
tot plots een schaduw
de zon liet verdwijnen
het kil werd om haar heen
ze langzaam haar kleur verloor
toekomst voorgoed verdween
nu leeft ze met angst en pijn
maar heeft ook aanvaard
dat het warme licht
haar spoedig komt halen.…
Jij was thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 289 Thuis,
ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig
Thuis,
ik voel wat je zei en dat maakt me boos
Ik kan niet zeggen dat ik je haat,
want dan geef ik toe dat ik je graag zie
Ik kan niet zeggen dat ik je mis,
want heimwee voel ik niet
Verschillende gedachten razen door mijn hoofd
Aanvaarden kan ik wel,
begrijpen niet…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
na morgen is vandaag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 930 wazig mijn verlangen
met oeverloze spijt
als parelende tranen
die jij voor mij ooit liet
aanvaard mijn broze handen
zacht troostend gestreel
jou rakend als een veder
teder als een lied
in gefluister van woorden
een kus naar jou toe
na morgen is vandaag
een dag zonder verdriet…
sans courage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 zoals de honkvaste
grijze haas heb ik
niet de moed om de kust
uit het oog te verliezen
de duizend smaken van
de zee door te slikken
om het zand zacht uit
de ogen te wrijven
de aanblik van de
doden te verdragen
nu het smeltwater
het sneeuwveld verlaat
niet de moed om de
de slinger tussen
aanvaarding en verzet
stil te zetten…
Stem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 Wolken laten de zon zwijgen
het graf ligt stil onder de regen
het grafschrift nauwelijks leesbaar
durf ik te lezen in mijn eenzaamheid
het rouwproces voltooit
zich in aanvaarden
dat je er niet meer bent
maar jouw stem altijd hoorbaar
in het diepst van mijn gedachten
waarschijnlijk duidelijker dan ooit
vertelt me dat de stilte heilzaam…
Verkend domein
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 431 vanuit een tempel die verweert
bezie ik veelheid om mij heen
benader wezens ter herkenning en verken
de grenzen van mijn kunnen
om als mens compleet te zijn
en al toont dit werk gelaten trekken
van verkrijgen en vergunnen
wankel tussen tegenwaarden
zoek ik te aarden op mijn stek
binnen onderkende perken
groeit aanvaarding van gebrek…
Bestemming
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Rende door straten
verschool mij in stegen
vluchtte over pleinen
beklom bergen
daalde af in dalen
wrong door spelonken
zocht rust in bossen
verpozing aan het water
verademing in het veld
uiteindelijk vond ik
mijn bestemming
waar ik nu ben.…
breekijzer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 Het leven is in me opgestegen
vanaf de aarde tot de hemel
Maar het raakt mijn hart niet voorbij
Hoekig wars van elk begrip
of mededogen dit leven
Misschien kan ik
de doorgang forceren
met stukjes van jou
Want jij doet ook maar voort
zie ik wel
zodoende
tot elke stribbeling zich ontheft
in het ouder worden…
Zal ik ooit?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Zal ik ooit zo wijs zijn
dat ik de dingen kan aanvaarden
ook als ze niet zijn
zoals ik zou willen?…
schepping of noodlot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Altijd en overal is er begin en end
Al willen wij dat nog wel ontkennen
Het is het gevoel dat het niet went
Ook ons eigen eind te erkennen
Maar weten we niet van het begin
En kunnen het eind niet bepalen
Dan zijn we stuurloos tussenin
En kan het resultaat slechts falen
Dan zijn we schepen in een storm
Willoos, zonder veilige haven
Op koers…
Bekleurenswaardige herfst
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 175 Tijdens lange nachten
vergleden de dagen,
tijd verzadigde de aarde
volmaakte stilte
wakkerde haar in nevelen
gehulde bladeren aan
tot rust, kleur en aanvaarding
van ontheemde zaken,
de herfst begint te dagen
vervlogen tijd
zij is niet meer in te halen,
wel dweepzuchtig genoeg
om haar voldaan bestaan
in woorden te bewaren.…
levensballet......
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.360 waar een zonneglimp
jou raken wil
dans jij leven
door schaduw heen
als samenspel
van wisselend gevoel
waar droefenis lacht
naar euforie
tot hun verleiden
samensmelt
het aanvaarden berust
naar toekomst toe
fluistert een tango
haar stiltelied
de zon zal jou raken
door schaduwen heen…
Golf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 399 Aan de zee ligt een horizon
die ik aanvaard en devoot
in bittere uren verbeeld
bid als doel van mijn streven.
Te sterven in wat was
wat was als geweest
en nooit meer gewordt
is alleen aan de overgave
is alleen aan een licht
dat dooft in dronkenschap.…
Levenslang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 299 Bij het hek
wachten ze op bezoek
de oude mannen
hun witte haren
in een krans
verre sterren
in hun ogen
langzaam schuifelen
ze `s avonds terug
naar het paviljoen
hun hoop op
morgen gevestigd
zo herhaalt zich
hun eentonig leven
zonder het te begrijpen
aanvaarden ze de
zinloze voorstelling
eens zal ze thuiskomen
ze weten het…
Tussen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 tussen strand en duin
en vlakke polders
staat mijn huis
tussen regen en wind
man, kinderen en dieren
heerst familiale sfeer
tussen willen en weten
en nog niet kunnen aanvaarden
regeert pijn
tussen dag en nacht
en lichamelijke aftakkeling
triomfeert een creatieve geest…
Levenscyclus
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 693 Tranen
Troosten
Helen
Helpen
Aanvaarden
Leven
Zijn
Toekomst
Vandaag
Hier
Nu
Binnen
Buiten
Beleven
Geluk
Bestaan
Jezelf
Spelen
Lachen
Voelen
Dansen
Liefde
Licht
Warmte
Zee
Zon
Sterren
Maan
En zo zal iedere levenscyclus weer opnieuw gaan.…