Alle inzendingen over begin

Mijn fiets duwt tegen de regen in een bandenspoor ik heb wind tegen op het asfalt liggen blaadjes om de meter soms twee bij een ze bewegen mee heel natuurlijk in de wind behalve dat ene ik wil ze allemaal met mijn voorwiel overrijden nog voor de brug weet ik ze echt te raken ik kijk achterom twee bandensporen getrokken…

Vaarwel, triest verleden, ik verwelkom de nieuwe tijd. Vaarwel, donkere steden, ik raak de weg niet meer kwijt. Alleen, voel ik het web, mijn herinneringen gevangen. Ik ben blij dat ik jou heb, ...mag ik nog méér verlangen?...…

Eenmaal geplaatst op de rotonde van het leven bepalen wij de snelheid en of wij voorrang geven. Op deze rotonde van het leven draaien wij voortdurend rond tot het moment dat wij deze verlaten, alsof ze nooit bestond.…

Dat ei dat zo verraderlijk gevaarlijk aan de zwier was heeft oud vuur opgelaaid maar na hartgrondig blussen een nieuw begin gezaaid.…

Dit wordt door iedereen de nieuwe lent geheten, deze bezuiniging van elektriciteit. Nu moet men vroeger opstaan, want de tijd wordt kostbaar en bij zonlicht nagemeten. Die nieuwe zon! gezondheid en jolijt! het zoetste bed wordt kwelling voor ’t geweten, om half acht heeft iedereen ontbeten, om acht zijn zorgen in het vuur geleid. Eerst als…

Begin deze dag met open ogen een stralende lach dan gebeurt er altijd iets moois, iets onverwachts. Zoals een aai over je wang als je het niet verwacht dan brandt het licht weer in je hart.…

avondzon streelt de bomen en enkel mos zwerft over de grond blaadjes dwarrelen verbergen het rood van de herfst sommige zijn wat kil en dor slenteren maar wat door de wind verspreiden het begin van een fijne lente…

Bij het schemer van de dingen de aanblik veranderd nog maar licht beschenen door de kracht van het begin. keek ik uit naar deze morgen met zijn nieuwe dingen.. De lucht klaart opbarend blauw onvervuld licht van verlangen heilzaam ademend een nieuw begin.…

Een dag die wij nooit mogen vergeten want die dag, die Eerste Paasdag is voor de mens een nieuw begin.…

laten wij samen gezellig nutteloos zonder begin-zonder einde niet verder kijken dan onze neus lang is laten we leven van vandaag tot morgen met een vooruitzicht van hooguit een meter laten we lopen door de stromende regen water sijpelend door gespreide vingers laten we tot aan de horizon van dag tot dag samen genieten wat daarachter…

heb je stem gehoord ik heb je gezicht gezien, voelde het verdriet achter je lach jij was de wind, die mijn tranen deed drogen toonde jij me plots je regenbogen Liefde onuitsprekelijk, maar toch, onvoorzichtig brekelijk de tijd, die komen gaat, niet te bedaren dan hou ik je hand vast, ga ik terug in jaren ga ik terug naar het begin…

Zachte lijnen jouw gezicht fluwelen streling ogen dicht teder aaiend open mond tong die traag de jouwe vond hand verwarmend langs je wang gevoelens niet meer in bedwang kom en voel hoe ik bemin dit was 't einde van 't begin ...…

Woorden zijn niet nodig als handen elkaar omvatten het prille beseffen “ik ook van jou” de stille fluister in de wolken als twee paar ogen elkaar ontmoeten in de warmte van een kus…

Afstand zonder woorden maar met kleine blikken die het vertrouwen steeds doorknippen. Wachten waar ik mag zeggen waar ik ben of echo's wil achterlaten met mijn woorden. Weten dat ik verlies wat ik verzamel omdat niemand het vraagt en dezelfde stemmen niets meer beloven dan wachten in de stilte die me kent maar alleen dezelfde koude herinnering…

Dan weten we weer, als we klagen over de temperaturen, dat aan elke periode een begin én een einde zit.…

Aan alles komt een einde. Aan de mooiste bloem. Aan het gelukkigste stel. Aan de rijkdom en roem. Aan het verhaal dat ik vertel. Aan alles komt een einde. Aan de slapeloze nacht. Aan het de film die je verveelt. Aan de pijn die je verwacht. Aan de tijd die je verspilt. Aan alles komt een einde. Doordat alles steeds verdwijnt. Geweldig…

Vandaag gaat alles anders lopen Een nieuwe stap die wordt gezet Geestverruimend, nieuw en open Niets wat me nog belet ’t Zal me heel wat moeite kosten Om de ene stap te gaan Maar ik hoop dat ’t me zal helpen Los te laten, weer in de wereld staan Jaren heb ik het verdrongen In een web van veel verdriet Dit gaat nu met rasse sprongen Terug…

Een nieuwe start, een nieuw begin, ik ga ervoor, zorg dat ik win. Diep in mijn hart, vol bloed erin, wordt voortgestuwd wat ik bemin: een levenskracht, zo vol en puur, die staat me bij in het beginuur. Het gaat hard, je zult wel zien: Mijn nieuwe start, mijn nieuw begin…

ik kende de melodie van het lied maar pas na driekwart van mijn leven heeft zij eindelijk stem gekregen na een aarzelend begin met kleine lieve woorden kwam jij goed op toon gingen wij als duo voor de mooiste akkoorden nooit was er applaus er waren geen zalen het gordijn viel niet dicht maar bloemen waren er altijd als ik je kwam…

mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen wilde ik kijken wilde ik proeven van toch de lente toch het ontwaken van de natuur oogluikend, steels wierp ik een blik in mijn voortuintje de clematis staat in knop bijna barstensvol kale takken geen enkel blad toch tel ik vijftig knoppen mijn vingers reiken strelen en een glimlach is er…

langszij de haven timmerde ik doodskisten zonder bedoeling ermee te varen een wit laken met punaise gaten wat schetsen op de deksel afgebeelde relikwieën een levensloop vol afgedankte zielen aan het voeteneind wat verfijnde kreukels het stof was wat te lang maar met rafelende ingenaaide zomen kon deze dood me niet meer worden ontnomen…

ik sla de dekens op open de gordijnen en vind de grijsheid op de stoep het had aanzienlijk wat bezems gekost om deze uit m'n leven te vegen gisteren was alles kleurrijk opgedroogd maar ben vannacht toch weer ondergesneeuwd…

harde, primaire kleuren spiegel van de werkelijkheid ik verlies mezelf aan de koude spijt in deze trillende leegte tegenovergestelde, nieuwe gezichten asymmetrie in mijn leven, ik zoek verder een manier om je mijn hart te geven maar niks is goed genoeg voor jou…

Gedoken bij de ingang zat je daar ontheemd je ogen schichtig bang je was anders en vreemd van grote schoonheid waren je amandelogen gevuld met droefheid vroegen ze mededogen verdreven uit je warme land verstootte men jou ook hier sta je ook nu aan de kant voel je je als opgejaagd dier kom geef mij je hand en daarmee je vertrouwen…

Dictator vermoord, vermoorde tegenstanders, polarisatie. Andere wereld is die van pure liefde, die niemand vermoordt. Die ieder liefheeft, ieder geneest en bevrijdt, samen geluk schept. Als liefde regeert, verdwijnt polarisatie tussen partijen.…

Traag breekt schemer door ochtendnevel hemel kleurt reeds rood in morgenlicht steeds duidelijker tekenen zich contouren vormt zonneschijn een schoon vergezicht vanuit de stroom stijgen nog de dampen waarboven sierlijke witte vogels zweven ontwaart men langs oever pluimen riet zo’n ochtend beleeft men het mooiste leven aan elke twijg van…

Nee, vanaf vandaag begin ik aan een nieuwe start ik ga erover praten, ik volg mijn hart. Daarvoor zal ik eerst door een diep dal moeten gaan, maar uiteindelijk zal ik weer rechtop staan. Dus alsjeblieft geef mij wat kracht en moed, geloof me het zou me helpen, dan komt het goed!…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Er is slechts: begin... geen einde ... steeds, telkenmale terugkerend begin; overal en nergens; wij zorgden ervoor ... om de liefde die wij in ons voelden... voor ons hielden... kwam energie vrij ... ons offersgezinde aard bleek heel wat waard!…

Deze dag is als een rivier zonder oevers. En ik laat mij gaan op de stroming. Telkens een andere stad, een verrassing, een beloning. De wereld is een bron van zaligheid die naar de zon en liefde leidt, ons verwarmt van binnen. Deze dag is eigenlijk als iedere dag, een om opnieuw te beginnen.…