41291 resultaten.
De dood en het leven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 259 Ik wilde vroeger, toen ik "jong" was, altijd schuilen voor de dood,
maar ik kan nu zeggen, 'k heb er goed mee leren leven
dat alles eindig is. Het werd plots een gegeven,
waardoor het leven mij oneindig veel meer bood.
Het kunnen denken, kunnen zeggen dat je klaar bent,
dat je de dingen hebt gedaan zoals je 't wilde.…
Op leven en dood
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Ik kom weer
voorbij die beuk
een lange sleuf
een slanke holte
in zijn stam
in zijn kruin
azen kraaien
doodstil
een handvol
eekhoorntjes
nesten hier
rennen gehaast
een koers
op leven en dood…
Van het leven en de dood
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Leven
een hard gelag
soms ook
een lach
Dood
mijn beste vriend
draagbaar.…
over leven en dood
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.353 kwou dat ik een dichter was
dan bestonden mijn gedichten ook nog na
mijn dood en werd ik nog gelezen
nu ga ik gewoon dood
maar nu nog niet
maar het longetje waarschuwt mij
zo moet het dus niet
vandaag schijnt de zon
het lijkt wel alsof ik een zondagsgevoel heb
het is fijn te leven
en de dood is nog ver weg
wat mij rest is een gedicht…
Leven en dood
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 680 Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood.…
Leven En Dood
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 119 Rozen kleuren het leven tot aan de dood.
Symbolen van hartstocht kleuren de onschuld rood.
De hemel gaat aan de aardse symbolen niet voorbij.
Zij plaatst er wel haar eigen accenten bij.
Ik ben een levende die huilt om de dood.
Waterkristallen glinsteren tussen het rood.
De hemel imiteert een menselijke gezicht.…
Doden die leven !
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 214 Doden die doodsangst koesteren,
LEVEN !…
Over het leven en de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 345 Wij allen zullen moeten leren leven met de dood.
Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is,
zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…
Leven in de Dood
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 112 leven
Waarin ik alleen maar nemen kan
Terwijl ik alles terug zou willen geven
Als de dood geen liefde kent
Maar liefde wel de dood
Dan kies ik voor liefde met een einde
Met mijn bloed in het ochtendrood.…
leven tegen dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 in een wereld vol en bol van paniek
bestrijden ze met duizenden de dood
met niet aflatende passie en aandacht
schouder aan schouder werken zij
om de zorg en ellende weg te nemen
door zichzelf eraan bloot te stellen
geen patiënt komt ooit alleen
want het hartstochtelijk gewilde leven
reist altijd met iedereen mee
naast ook de gevreesde dood…
Leven na de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 119 Wat is het leven als er nadien niets is
Een nodeloze martelgang vol ellende
Bij verlies geen verdriet of gemis
Slechts een somber troosteloos einde
Waar leven we voor als er niets was nadien
Dat ons naar rust en toekomst doet verlangen
Geen plaats waar we naar uit mogen zien
Door geen aardse schoonheid te vervangen
Dan zou het leven hier…
Dood en leven!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 261 , dood, bekende en deelde die angst met zijn goddelijke vader die Hem en ons de belofte deed van een eeuwig leven.…
Leven en Dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 Ik ben een vagebond
Die aan het einde van het jaar
Naar het Zuiden verzwond
Met de barende ooievaar
Zoals tot wortel verwelken
Aleer ze weer opbloeien in het gras
De persistente krokuskelken
Omdat zo het leven was
Gelijk het ochtendrood
Dat uitmondt in de nacht
Het alter ego van de dood
Die dagelijks op ons wacht…
Dood en leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 264 de gang, aan het werk, aan het leven beginnen…
mijn leven na de dood
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 485 in mijn leven na de dood…
DOOD LEVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Wie praat over de dood
is nog in leven…
VAN LEVEN NAAR DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 122 Eindeloos grauw zwarte dagen,
in een onmetelijk leed zwevend
Kan ik geen enkel mens vragen
houd ik de hoop op liefs levend
In de stilte van 't stil verlangen
dwaal ik in 't duister van de tijd
Hoef ik geen pijn nog te vangen
daar ik wandel in de eeuwigheid
Hoor ik nu opeens zacht praten
door het leven, zover achter mij
Maar de tijd vertoont…
VAN LEVEN NAAR DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 97 Eindeloos grauw zwarte dagen,
in een onmetelijk leed zwevend
Kan ik geen enkel mens vragen
houd ik de hoop op liefs levend
In de stilte van 't stil verlangen
dwaal ik in 't duister van de tijd
Hoef ik geen pijn nog te vangen
daar ik wandel in de eeuwigheid
Hoor ik nu opeens zacht praten
door het leven, zover achter mij
Maar de tijd…
VAN LEVEN NAAR DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 132 Eindeloos grauw zwarte dagen,
in een onmetelijk leed zwevend
Kan ik geen enkel mens vragen
houd ik de hoop op liefs levend
In de stilte van 't stil verlangen
dwaal ik in 't duister van de tijd
Hoef ik geen pijn nog te vangen
daar ik wandel in de eeuwigheid
Hoor ik nu opeens zacht praten
door het leven, zover achter mij
Maar de tijd…
Er is leven in de dood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 39 Het is een stil geheim
dat vloeibaar goud
onzichtbaar stroomt
in langgerekte sporen
van de dorstende aarde
Dat de wind de tranen droogt
bomen krakend ter aarde vallen
zout als parels ligt op een bed
van kale takken
Dat de Tijd hier geen eeuwigheid
meer heeft om besef te laten rijpen
want het noodweer loeit met druppels
van tranen dat…
leven of dood
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 43 hardvochtig terminaal
beloert mijn hartslag
het verstandshuwelijk tussen
vluchten en vergaan
de kwal van het toeval
bepaalt mijn laatste ogenblik
terwijl de zwaluw
hoog vliegt en laag
o groot geheim
je ontneemt me de adem
terwijl ik zing…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Sluimert het lilapaars
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 464 heb je belet
in violet te kleuren
dacht de fijne aderen
in rood en blauw te zien
het was geen keuze
je groeide groener in
ontluiken bloembladerde
te snel in transparant
maar in het zwarte hart
sluimert het lilapaars
ik breng met zonnekracht jouw
klaproos tot haar violette pracht…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 een late rode klaproos
wiegt op de tonen van de wind
een paardenbloem wacht op
getuite lippen
buizerds kondigen zichzelf aan
cirkelend in de lucht
schreeuwen ze naar
hun prooi
een vlinder danst
samen met een blad dat
naar beneden dwarrelt
terwijl seizoenen elkaar kussen…
Gedachten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 168 De koorden waarmee jij me bindt,
zijn sterker dan mijzelf.
Ik kan ze niet verbreken,
ook niet nu jij er niet meer bent.
Het lijkt alsof ze sterker worden,
hoewel de tijd verstrijkt
en ik te oud wordt om nog lief te hebben.
Herinneringen blijven verschijnen,
ze willen niet verdwijnen.
De koorden, vastgebonden in mijn jeugd,
zijn nog dezelfde…
Onsterfelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 ,
rijkdom die als armoede wordt afgevoerd
in van doodsgeur doortrokken gouden koetsen
enkele richting, nachtopwaarts
Het zonder dodenmasker meedeinen
op de sleepwolken van het eeuwige leven
zou wellicht de grootste kwelling zijn
die eens mens kan overkomen.…
Je weet niet wat je zegt
gedicht
3.0 met 18 stemmen 11.232 Je weet niet wat je zegt
in welke grond het valt
of het in lentes opschiet
als een distel
klaproos
tulp
verdooft of wekt
wanneer je
in je stenen klokhuis zit
en het geschrevene
nog leeft
of niet
en vreemde grond en verse regen
voor je spreken gaan
of niet.…
Rondeel
gedicht
2.0 met 64 stemmen 13.783 niemand zelfs de zeewind niet
heeft zulke ruime handen
zo'n doortastend wiegelied
vouwt niemand zelfs de klaproos niet
er wiedt een wichel die alles ziet
onder onontdekte landen
want niemand zelfs de regen niet
heeft zulke kleine handen
-------------------------------------
uit: De man van vele manieren, 2008…
Retro spectivo
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 Op haar ontdekkingsreis
door de woestijn
Waar maar één klaproos
bloeit binnen de muren
Een niemandsland vol weekdierbodemzand
Zingt amazonegirl from
Ipanema
Op het zuchtend landschap
"ik ben vrij
De klanken van mijn hart
altijd bij mij
Dit hier, dat is wat telt in 't tropenuur"
Een blikvanger vangt lichtbrekende regen
Schemervaag…
Na de ruzie
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.628 ik gooi mijn eigen ramen in
en dans op de scherven
vergeet de scherpte;
pleisters komen morgen
ik pluk de klaproos in mijn tuin
en zie haar blaadjes vallen
vergeet de doornen;
die heeft ze nooit gehad
ik leg me in mijn lege bed
en knuffel met mijn kussen
vergeet de leegte;
mijn dromen vullen mij…