Alle inzendingen over somberheid

Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

Sombere gedachten. Pijnlijke herinneringen. Dat vuur verwarmen kan. Vuur inspireert.…

Hij valt ten prooi aan sombere gedachten: wat is het leven zonder perspectief? Hij raakt geïrriteerd en depressief en sukkelt met lichamelijke klachten. Zo’n VVD’er is totaal van slag als hij geen 130 rijden mag.…

een koele vochtige oase van groen en rust geuren van mos, bladeren en verrot hout je ademt snel, rilt even, voelt je koud terwijl een zachte windvlaag je angstige gedachten sust een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door beschijnt plotseling het bos in een gouden moment terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went blik gericht op het…

witte strepen krijten in het blauw hun verre reizen schrijven adem in de kou op weg naar tropische verblijven ze laten alles achter zich de zorgen en hun zaken het huis en met de buren thuis voorlopig niets te maken zie kiezen voor comfort lucht om hen te dragen geen boot of druk verkeer treinen die vertragen ik aard in somber…

Kokers in de keuken, koters in de tuin het is feest in het buitenhuis samen eten en praten aan een lange tafel, zo zou het altijd mogen zijn wij zijn het leven dankbaar, de zon en de regen het zachte bed van een lief lichaam schoonheid om ons heen Alleen bij oom Somber en tante Precies breken frustraties los over…

In de ochtendschaduw van het leven kun je somber of gelukkig zijn Niemand weet wat de dag zal geven een donderbui of zonneschijn Leef het leven als het kan bewust en optimistisch want het duurt maar zo even (gepubliceerd in Libelle nr. 34)…

Dood Verjaardag Stilte En leven door elkaar Voor mij een jaar ouder Plezier en gelach Voor een ander verdriet En een sombere dag Mijn verjaardag Doden worden herdacht De bedroefde mensen die ik zie Hebben mijn verjaardag verkracht…

Ik kijk wel, maar ik heb één groot bezwaar: Wat hebben ze een somber juichpak daar!…

Mistroostig, somber, lusteloos van geest Die inslag is soms haast niet te begrijpen Bram Bakker, coryfee in zielenknijpen Komt nu met een Depressiegalafeest Een goed idee vanwege het taboe Maar gaan de doelgroepen er ook naar toe?…

Frustrerend en genadeloos in somber kleed gehuld. Onheilspellend afgetekend aan de horizon zonder begin.…

Ik rijm dit niet om u te amuseren, Nee, door dit heilig wekelijks gezang, Verdrijf ik somberheid, ben niet meer bang, En weet ik het banale te bezweren. Dus Kees ’t Hart: erken m’n parodie, Als ritueel en hoogste poëzie!…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Juist die laatste lach tekent nog een lijn in sombere gedachten ik schrijf het daar waar het hoort op de kalender met een cirkel om de datum vlakbij morgen maar dichter bij eergisteren alleen jouw gezicht schrijft vandaag…

Dus sprak ik somber tot mijn therapeut: “Doe alsjeblieft meteen dat licht weer uit!”…

Een kaars licht op vonkt hoop in donkere kamers die zwijgend vertranen Een kaars licht op schenkt opnieuw vertrouwen in sombere tijden dragend Een kaars licht op evenals de glimlach die opnieuw ontwaakt…

Je moet in droefheid ook eens denken aan momenten van geluk die je toch nog samen hebt gedeeld al is je beeld nu somber en je uitzicht stuk Zolang je leeft is hij of zij en al dat dierbaar is geborgen in je hart Daar koester je de liefde nog en is dus ook nog licht te vinden te midden van het zwart…

ik keek nog even weer was van alles gebeurd extreem schiet alles aan flarden en morgen schijnt de zon en ik besef het nieuws komt altijd te laat ik zie het somber in, de nacht, wellicht te laat misschien moet mijn tv afgeschermd…

Zojuist vertelde mijn huisarts dat ik aan een depressie lijd, somber, slapeloos, rusteloos geen plezier of levenslust wel prikkelbaar en agressief ik ben stil van de lof en geef mezelf een schouderklop ----------------------------------------- uit: 'Dans van een bevroren land', 1998.…

Dit wordt een kabinet van senioren Van sombere mannen in een morsig pak De geur van whiskey, donkere tabak Hun diepe bas die je van ver kunt horen De kromme butler heeft een bitterhap bereid Rutte 1, het is de Heerensociëteit.…

De dag was niet vervuld van somberheid Maar wel van rouw en weemoed om het sneven Van Saab, het merk dat toch bij leven Iconisch was voor lef en kwaliteit De fans zochten geen spijkers op laag water Maar hadden van die Muller wel een kater…

Dan hoort 'een nieuwe bundel van Rawie' Bepaald niet tot de sombere berichten Dus spoed u naar de boekhandel en vraag: 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag'…

Waarom is het Licht daar buiten Terwijl het binnen Zo somber is, Het donker rust Op de hoofden Van mensen hier, Buiten de deur Staat het stralend Licht te wachten, Het kleurt daar Alles licht en groen - Het weifelt nog Of het naar ons Toe zal komen…

Ik moet de blanke gaten in mijn hoofd slaan die het weten wissen, de kalmte brengen rond het wellen van mijn zijn, de sombere som ontcijferen. Woorden wil ik, rechte woorden als handlangers, als messen in vlees. Pas dan kan ik ophelderen, mij opheffen en neerleggen.…

je lachte verpachtte sombere gedachten voor een sprankelend stukje plezier die handelswijze is niet van hier maar stoelt op de positieve instelling dat leven geen tranendal is maar dat wij samen zijn ook voor het vele vertier dat in diversiteit creatief bloeit des te harder het groeit…

hoe gelaten ik die sombere dag als kind kon treuren om zijn dood en ik straks weer luisteren zal naar het ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ hoe ik na de laatste toon zo sprakeloos droef verstil in meer dan leegte iets van vertroosting voelbaar wordt…

VS-piloten moesten altijd liegen Bij last van somber- of neerslachtigheid Ze liepen door hun depressiviteit Gerede kans er zomaar uit te vliegen Terwijl die vliegeniers toch al sinds tijden Gewend zijn om depressies juist te mijden www.twitter.com/ReneMBroeders…

Die somberheid kan ik niet verdragen en hoop dat de zon de wolken gaat verjagen. Want vrolijk wordt iedereen als de zon gaat schijnen die het donker doet verdwijnen.…

Met duisternis in m'n hoofd trek ik in somberheid in mezelf gekeerd en verdoofd de voordeur achter me dicht. En dan opeens, plotseling ben je daar: stralend zonlicht op een nieuwe dag!…

Wat ik ook doe zon, zwem of zwaai een sombere schaduw heeft zich genesteld in mijn binnen Hij slaapt, snurkt of slokt als parasiet mijn zinnen en buiten sjok ik woordeloos en tel de tegels van mijn dromen.…