334 resultaten.
HERDENKINGSBORD: HERRRIJZEND NEDERLAND Naar Vrede en Welvaart Je Maintaindrai;Uitgave Societé-Cèramique Maastricht, Holland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Zullen we afspreken dat uiterlijk medio 2023
de schandalige zorgtoeslagenaffaire tot het welzijn
van de duizenden gedupeerden is opgelost!…
Trittico*
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 99 Ravenna
Niets uiterlijks beroert de stad.
De dood leeft voort in tomben.
Tot bij de intree van het Mausoleum
een Visionair ons toestraalt uit duizenden steentjes...!…
kerstsjabloon
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 172 gedicht maken over de kerst
is putten uit de doos vol clichés
die ik van zolder heb gehaald
weer gaat het over fonkelende sterren
dennenboom en 't kindeke in de kribbe
2 dagenlang sluiten wij de ogen
en gordijnen voor de realiteit
van de wrede wereld buiten
we warmen ons behaaglijk aan het
haardvuur en kijken tevreden
naar boom en uiterlijk…
EEN BOEK
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 83 wees een uiterlijk
neutraal gesloten boek
laat je alleen lezen door wie
echt interesse in jou heeft
toon diegenen jouw ziel en
zij zullen ook zichzelf beter begrijpen
toon aan hen jouw verhalen
sprookjes legenden
laat ze zien wat ze nooit echt herkenden
of ooit met stelligheid ontkenden
verwijder schellen - open ogen…
Laat me voelen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.507 Laat mijn handen
je innerlijke voel
betasten en strelen
geef vanuit je hart
warmte en liefde mee
Uiterlijk is schijn
wanneer het innerlijk straalt
omarm me en voel
de fluistering van de wind
spelend met je haar
strelend over je natte wang
je ogen kussend
Vanuit donkerte en schemering
lacht mijn schaduw
je wolvend toe
krachtig…
de tijd
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.483 De tijd zal leren
of de pijn verandert
in draaglijkheid
en berusting
De tijd heelt slechts
ten dele
uiterlijk voor wie
niet weet van innerlijke pijn.
De tijd verstrijkt
weer een jaar voorbij
en nog steeds
de pijn van verlangen
Nu nog steeds?
vraagt iemand
die deze pijn niet kent
Ja, nog steeds...!…
Mijn Liefste
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.325 ik leef van je liefde en je lach,
ik kijk je aan en pluk de dag
mijn gedachten brengen mij in andere oorden
Ik ben in de ban van je hele persoon,
nog velen malen meer dan ik had verwacht
Innerlijk en uiterlijk, wat een pracht!
Voor mij ben je zo buitengewoon.
Ik weet niet hoe en wat jij voelt.…
Stem
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 985 Uiterlijk is niet belangrijk meer
als je elkaar hebt aangehoord
het komt hier dus op neer
't is de stem die mij bekoort.…
Klaproos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 498 Zo teer met zacht fluwelen blaadjes
het frele aangezicht is uiterlijke schijn
Fier rechtop, slechts door de wind gebogen
het zwarte hart kloppend van leven
wendt ze zich naar de zon
De ranke stengel zet zich schrap
weet dat hij eens moet buigen
Een korte tijd is ze vol leven
bloeit in volle pracht
In de stilte van de natuur
sterft de klaproos…
Magie van het vreemde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 jij haalde als
zovelen bedachtzaam
je smalle vingers door
het lang blonde haar
een schijnbaar
achteloos gebaar
de afleider als ogen
op zoek gaan naar meer
klaar zijn
met uiterlijk vertoon
want schoonheid wordt
saai in een droom zonder ziel
juist het unieke
straalt onderscheid
niet zoals bij anderen
maar met jouw kwaliteit…
Terugval
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.475 Vol en leeg
Zwaar en licht
Groot en klein
Ik voel wel,
Maar ik weet niet meer
Foto's, mooie plaatjes
niet meer dan dat
Ik zie wel,
Maar herken niet meer
Loshangende flarden,
gedachten die mij verwarden
Ik besta wel,
Maar ik leef niet meer
Uiterlijk volmaakt,
de ziel zoekgeraakt
Ik denk wel,
Maar begrijp niet meer
Mijn lichaam…
Een e-mail op kantoor
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 574 Ik kijk voor me uit,
en voel voor ons twee,
er is een toekomst
en die kan niet meer stuk
Ik kijk voor me uit,
zit hier uiterlijk onbewogen te doen,
toch geef ik je hierbij,
een dikke knuffel en een heerlijke zoen.…
Schildersverdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 820 vlinder geschetst
Om blauwbloedig met vaandel en een loze kreet
Te tronen door een luwe dreef
Verder heb ik een aquarel af
Een inktvis die zonnebaders van het strand plukt
Tentakels die uitvloeien in zand
Al beken ik ruiterlijk
Dat niemand er om gaf
Wedden dat het ooit nog lukt
Een tentoonstelling rond mijn graf
Al geef ik minder om het uiterlijk…
Modieuze blik?
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 219 Zo af en toe volg ik de nieuwe mode
Bekijk de foto’s in een styling blad
Kledij, make-up, het haar, ik wil nog wat
Met name in de voorjaarsperiode
Nu ben ik voor de wenkbrauwtrend gezwicht
Net als bij iedereen is ’t géén gezicht!…
Vanbinnen uit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 Vanbinnen uit
Het zijn niet de woorden die ik schrijf
Het luchtledige van mijn brein
Mijn buitenkant die niets verhult
Van binnen uit komt mijn pijn
Het is niet mijn mond die spreekt ‘t gevoel
Wat uit mijn hart door d’ ad’ren stroomt
Slechts ogen stralen lijden uit
En hoop op begrip voor ’t werkelijke doel
Die hoop ligt steeds verborgen…
Jong Rijnhert I
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.720 Wat er van je overbleef,
juist nu wat zo nadrukkelijk uit was
op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig
uitdraagt:
'Waar is de rest gebleven?
(Ik ben niet stout, ik wil spelen!),
juist alles waaraan je zoveel plezier beleefde -
de ogen wendbaar, het
neusje spits, de
pootjes
gek op gras, rug, om voldaan op uit te…
Vastklampen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 561 angsten en verdriet
stemmen in mijn hoofd
controle overboord
emoties worden afgevlakt
een zelfbeeld dat
niet meer de hoogte inschiet
demonen komen in
tienvoud op me af
een leven in
een eigen wereld
gedachtekronkels van buitenaf
mijn leven uitgedrukt
in een troostend gevoel
een doorbreken van een patroon
niet weten wie ik ben
een uiterlijk…
Ik ging wandelen
gedicht
3.0 met 34 stemmen 12.510 Met mijn verzorgde uiterlijk
stonden
vele deuren voor mij open.
Maar ik wandelde.
Ik was mijzelf genoeg.
Vele straten verder stokte
mijn adem.
Mijn prettige voorkomen
vertrok
van angst.
Wat ging mij nu gebeuren?
Ik wist het niet.
En eens ging ik uit
wandelen.
Er heerste volslagen duisternis.…
de weg
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.581 zeggen ze die ben ik kwijt
Mijn trots kan mij niet veel meer schelen
Hij wordt langzaam door hen gesloopt
Stond hij nog recht en fier
voor wat ik dacht dat ik presteerde
nu is hij slechts een vage schim
die in de nacht verteerde
En schelen kan het mij ook eigenlijk niet
Ik houd van binnen toch mijn eigen waarden aan
Daar buiten is de uiterlijke…
Verraderlijke picknick
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 893 in een gebruinde huid
als aardbeien tussen twee boterhammen
met talrijke tarwekorrels als sproeten
vertrouwen was zonnig verschenen
maar verried de winter al voor de herfst
en nu, wijl de dagen nog steeds lengen
had het niet donkerder kunnen zijn
je ziet eruit als een picknick van Van Gogh
alleen je ogen vertellen me wat ik al weet
dat uiterlijk…
ik ben dichter
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 426 niet een noeste werker
of gedreven poëten dier
nee, ik zit en handel
en de woorden,
zo die komen,
gaan met mij aan de wandel
het is niet de romantiek
die u verwacht
van langhaar en snor,
een afgezakte bril
en sacherijnig geknor
het is wat toetsen aanslaan
op het bord
al schijn ik dat wel
met kracht uit te voeren
ja, immers na uiterlijk…
Onderhuids
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.110 en toch
biedt het littekenweefsel
niet genoeg bescherming
de wond lijkt nog steeds open
het vel voelt nog altijd rauw
ontwikkelde bacteriën
leiden een eigen leven
zoeken een uitweg
zonder te ontsnappen
bloed kruipt slechts tot stolling
om verwondingen te beperken
een uiterlijk geslaagd tafereel
maar onder dat geheel
blijft het krioelen…
In leer en chroom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 het blingbling
was volledig in
verblindde jou
door uiterlijkheden
namaakzilver
smeedde illusie
terwijl neppend goud
de hype onderstreepte
in leer en chroom
koesterde jij je droom
tot het licht doofde omdat
men er niet meer in geloofde
schittering verdween
praal en pracht
stonden te wachten op
het einde van de nacht
nog even…
Knipoog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 182 (In een haiku-treintje)
Kwetsbaar, gevoelig
is zij al vanaf dag één
Echter sterk in doen
Broos en sensitief
door de bomen nóg geen bos
Uiterlijk soms hard
Gecompenseerd door
fragiel, frêle innerlijk
Ingebouwd goed hart
Korz'lig, soms kribbig
delicaat, indien nodig
'k Herinner mij noen
Nacht in wit satijn
daarna een New-York-minute…
Narcissus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 Wil ik alleen zijn
Maar ook altijd bij jou
Mijn ankerpunt
Mijn veilige haven
In mijn illusies
De liefde nooit gevonden
Onderweg
Tussen de liefde en de leegte
Het teken getatoeëerd
op mijn arm
Steeds degene
die ik moest zijn
Mezelf verwoest
en de anderen ook
Nooit mezelf
Van een naam voorzien
Slechts een uiterlijk…
Van onschatbare waarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Plastische chirurgie geeft aan
uiterlijkheden een nieuw aspect.
Zonder uitzondering op de wet wordt
met overtuiging een patiënt van de
dood gered.…
maskeerde mijn littekens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 379 op bij jou
wat crême maskeerde
mijn littekens, gegevens
uit een vroeger tijd
door niemand meer te lezen
tot jij het grillig wit
weer zichtbaar kuste
en de gehechte wanden
waar agressie rustte
en tot leven bracht
in zachte roze huid
jij heelde wat ik
steeds verborgen hield
was de spiegel die beviel
mij duidelijk toonde dat
uiterlijk…
de facto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 levende verlatenheid
ontmoet men de toekomst
niet vreemd aan ons bestaan
zo ook groeit de ouderdom
over wegen die niet meer
volgens oorspronkelijke paden gaan
ik schets een schaduwrijk beeld
dat het alledaagse verkleint
het is ook hier de onbekende tijd
die wel heelt op een vlek die blijft
maar waarop regen droefenis lekt
ik beschrijf met uiterlijke…
je duimschroefde zijn laatste tellen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 954 ik zag de furie in je ogen
uiterlijk nog onbewogen
maar voor de aanval klaar
je vlamde in een wederwoord
excuses had je al genoeg
gehoord en eiste bloed
je nonchalant gebaar
maakte hem klaar
voor de genadeslag
hij dacht nog met een lach
de executie uit te stellen
je duimschroefde zijn laatste tellen
hij is toch voor de bijl
gegaan…
sparrenbos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 100 staat het sparrenbos gedrongen in zijn licht
verder dan een eerdere ontmoeting
dichter bij herkenning dan getemde woorden
het landschap als naschrift van gedachten, verstomd
op papier, in stenen beelden, bijna achteloos
gelouterd door een bries uit onbestemd gewest
stammen, rank en recht, als bos doorregen met
limbische paden en lanen
uiterlijk…