inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.650):

de weg

Ik tik mijn zinnen in het
late avonduur
dat al naar enen loopt
met zekere gelatenheid

De weg die mij altijd voor ogen stond
die weg die zeggen ze die ben ik kwijt
Mijn trots kan mij niet veel meer schelen
Hij wordt langzaam door hen gesloopt

Stond hij nog recht en fier
voor wat ik dacht dat ik presteerde
nu is hij slechts een vage schim
die in de nacht verteerde

En schelen kan het mij ook eigenlijk niet
Ik houd van binnen toch mijn eigen waarden aan
Daar buiten is de uiterlijke schijn
Ik zal mijn eigen weg maar gaan

Schrijver: edward van der stoel, 2 april 2006


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.5 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.594

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)