inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 213):

Ik ging wandelen

Ik ging wandelen.
Mijn keurige regenjas stond
mij goed.
Met mijn verzorgde uiterlijk
stonden
vele deuren voor mij open.
Maar ik wandelde.
Ik was mijzelf genoeg.

Vele straten verder stokte
mijn adem.
Mijn prettige voorkomen
vertrok
van angst.
Wat ging mij nu gebeuren?
Ik wist het niet.

En eens ging ik uit
wandelen.
Er heerste volslagen duisternis.
Mijn decente verschijning
glipte langs
de gevels.
Ik was ongetwijfeld zeer bang.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van de met de Constantijn Huygens-prijs bekroonde dichter Kees Ouwens

Schrijver: Kees Ouwens
Inzender: J.A.L., 28 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 11.893

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
niemke
Datum:
31 augustus 2002
Email:
/
ik vind het een apart gedicht maar niet slecht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)