Alle inzendingen over verdraagzaam OR onbehaaglijk OR onverdraaglijk

En toen heb ik ook maar uit onbehagen Met Zalms beleid mijn eigen vrouw geslagen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

Diep geworteld in mij voel ik een onbehagen dat mij nijpt. Iets waar ik mee ben behept, terwijl ik niet goed op let hoe een roodborstje mij aankijkt en weer wegvliegt...…

Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn Die Anne Frank zien zitten op hun trein Haar zo ten tweede male deporterend Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…

De eerste dagen van 2018 zijn een feit gaan we de rest van het jaar voor meer liefde en verdraagzaamheid? dan ligt de keuze voor de hand zet je mond en je hart in de glimlach stand dan komt alles dik voor elkaar…

voor iets van geluk verdroeg hij haar warmte op zijn huid met de zachtheid in zijn handen de tranen op de lippen en 't zout voor in de wonden alles is beter dan verdraagzaamheid veinzen soms komt het geluk simpel binnen handbereik wat let je…

Ik twitter functioneel, niet voor de pret En las daar over ‘Fear of Missing Out’ Mij laat de actualiteit vrij koud Tenzij ik werk aan een nieuw snelsonnet Toch, als ik mijn mobiel soms eens vergeet Voel ik me onbehaaglijk incompleet…

In ruste zijn Is onverdraaglijke pijn Een plekje geven.…

Woorden die aanspoelen Als in een lauwe branding, Niet verwoestend, eerder Verdraagzaam dan agressief, Probeer het levensgevecht Zo eens aan te gaan - Niet op de toppen Van door woede gekleurde Schuimkoppen - Maar met de deining Van andere golven Die je vredig stemmen In de jou gegeven tijd…

de regenboog is schitterend te zien hun heksenjacht ontkracht door zonneschijn dat maant de mensen immer mens te zijn verspreid geluk verdraagzaam bovendien de lieden die het teken niet verstaan zij zullen ooit alleen en eenzaam gaan…

Dat Krajicek de baan is afgeslagen En Nederland nipt van Wit-Rusland won Is voor alle Oranjefans een bron Van ergernis en zorg en onbehagen. Maar godzijdank - en dat scheelt echt enorm - Blijkt Balkenende plotseling in vorm.…

Roze wolkjes vermengd met azijn gekleurde teentjes blanke vingers weeën voelen nooit echt fijn deze bleken onverdraaglijk niet omdat het zware waren `t zat hem in de nasleeppijn twee buikjes en een hoge hoed eureka, je kunt nogmaals ruilen niet `t pipetje maar het levende goed…

Met een vreemd soort onbehagen stelt het leven mij voor vele vragen. Voor even bekruipt mij het gevoel, dat ik niet in vaste gronden woel. Ik voel mij van alle gronden los in het stille herfstbos. Met het korter worden van de dagen knaagt oktober met een nieuw soort onbehagen.…

als er grind wordt gevoeld wanneer edelstenen zijn bedoeld tijdens mijn gesprek met jou, mag ik mij dan beklagen over het stille onbehagen over wat schitteren en klinken zou als geslepen bergkristallen die nu stukslaan op de wallen opgeworpen tegen het woord niet gezegd, door jou gehoord?…

Het nieuwe spoorboek zorgt voor onbehagen Men werkt straks overdag aan de gebreken En wijzigt nu ook met (on)even weken Waardoor zelfs de vervoerders zich beklagen ProRail wil echter niet op het geweten Dat het straks ontspoorboekje gaat heten…

‘Het onbehagen bij de vrouw’ bestaat nog steeds: te weinig vrouwen in de top Ze krijgen af en toe een schouderklop en horen dat die bloes zo prachtig staat De man, hij heerst; de man, hij eerst en dan… maar lekker sjoemelen, als ’t effe kan…

Wanneer ik een begrafenis meemaak, Dan geeft dat een gevoel van onbehagen. Wie volgt, zit ik me angstig af te vragen, Wie van de mensen hier is straks de Sjaak? Voor één keer pas ik voor het langste strootje, Je wint dan wel, maar je legt ook het loodje.…

waar verdraagzaamheid als losse kruimels uit handen dreigt te glippen sluit men de palm van samenhorigheid als een korrelgevoel dat één moet zijn omklem dan zacht een geborgenheid die enkel parels ten dele valt en voel je vrij in de schoonheid van mensen waar ieder weer anders zichzelf mag zijn…

Nu dat jouw mond, mijn innerlijke rust zoent en gitaarmuziek rond jouw boezem klinkt speel ik stilte aan oevers van jouw verleden in de diepe kelders van jouw geweten slenter ik door al lang vergeten steden met een zwijgend hart onder mijn leden nu dat jouw ziel, mijn nachten waakzaam houdt is de stilte heel verdraagzaam…

Smoesjes zijn normaal, mensen doen gewoon alsof -- ze het geloven.…

Mijn buren vrijen, o, wat schandalig goedkoop -- die dunne muren!…

Wees ontsmettend lief Waar verdraagzaam en saamhorigheid huist, is niemand van eigen en andermans gezondheid een dief Daar wij allen zeker buiten onze eigen voordeur gelijkwaardig behoren te zijn, doch nimmer een hypocriet nog de opperpief…

Men vierde in de kaasstad weer victorie Waar zij na 't Spaans beleg toen werd ontzet Zo ook de bus met Polen bij AZ Bevrijd na veel verzet, ontdaan van glorie Doch in verdraagzaam- en verscheidenheid Viert Alkmaar 't grote Lichfeest: de Vrijheid…

Dan denk ik: van Schiermonnikoog tot Schinnen verdraagzaamheid in Nederland herwinnen.…

Onverdraaglijk jeuken de dagen van het wachten op genezing van de wond IJldun zijn mijn dromen van precies die ene mens om gelukkig mee te zijn Mijn reserves putten uit Wanneer draait de wind die geen regen brengt? Komt er een eind aan mijn geduld, of toch iemand die bij mij stilstaat?…

’t Is flink gereduceerd, haar onbehagen Ze voetbalt stukken beter dan de man Op één TU komt ze al boven Jan Nu is het wachten op méér inhaalslagen Zo neemt ze aan delicten minder deel Op naar de top: maak naam als crimineel!…

’t Is flink gereduceerd, haar onbehagen Ze voetbalt strakjes beter dan de man Op één TU komt ze al boven Jan Nu is het wachten op méér inhaalslagen Zo neemt ze aan delicten minder deel Op naar de top: maak naam als crimineel!…

Verdraagzaam praten wij over al wat ons niet zint en daarmee winnen wij aan liefde. Absurd zijn gedachten van tolerante mensen om ons heen waar wij samensmelten.…

ik schreeuw luidkeels in de stilte op een kale, verlaten plek neemt hij mijn stem over weet hij waarom ik huil waarom het vuur van de zomer mij ontvalt in ieder woord dat ik leerde en dat nu onverdraaglijk door schaduwen gevoed wordt door handen die mij tegen de nacht aandrukken, gezichten die voorbijkomen, vastgehaakt aan begin en…