6329 resultaten.
Deze morgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
294 Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).
Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.
Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren…
Koor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
337 De oudste taal ter wereld
Klinkt sinds mensenheugenis
Met pasen noch met kerstmis
Wat op zich geen leugen is
Het gemis aan kerklatijn
Doet velen terugverlangen
Naar pracht en praal der kanseltaal
Gregoriaanse zangen
Het zijn de opgezette kelen
Die zoetgevooisde klanken kwelen
Van blauwborst nachtegaal en merel
Wijsjes die geen mens vervelen…
Stilleven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
249 Als er één stilleven schoon is,
dan is het er wel één met
de fascinerende zwanen.
Weinig of geen KLM in de lucht,
maar de zwanen kwamen met
een prachtig machtsvertoon uit
de startblokken.
Het is schitterend, wat brengen
ze een kracht teweeg met hun
enorme vleugels.
Uitzonderlijk mooie dieren
in een stilleven op een foto
kunnen krijgen…
Hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
298 Vol hart
uitgezaagd uit stam
van geknotte wilg
door kunstenaar
de holle vorm verwerd als uil
door hart heen plas
waarin zwanenpaar zwemt en koost
straks met kroost
doorboorde geknotte wilg
hoe jij gewillig
leven blijft jaar na jaar…
roodborstje
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen
329 ik volg zijn doen en laten
vanuit mijn keukenraam
de tuin lijkt op een vogelhuis
met de vele kastjes en fonteintjes
een klein bruin vogeltje op de grond
lijkt ietwat sterk verward
het huppelt onrustig tussen struiken
en is ook schichtig voor de kat
het scharrelt als een dolle kip
met zijn kleine sterke pootjes
de slappe grond gaat wat…
Regen helaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
262 Weer regen helaas
zegt het nieuws op tv
daar zit ik wel mee
na al die droogte
ze hebben geen benul
zijn niet op de hoogte.
Regen is gul
donker en rul
midden in lentegroen
ligt de grond open
was eerst nog stoffig
geelbruin stuivend spul.
Niks regen helaas dus
regen is zege
voor het gewas
stedelingen
zeggen domme dingen
dat geeft…
Kabouter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 Westerwolde slurpt regen
dorstig, plassen op de wegen
gras kan er weer even tegen
dor en geel als het al was.
Het gorgelgargelt in de goten
sijpelt door in droge sloten
Poes blijft thuis, krijgt natte poten
stof wordt modder, paden dras.
Op de keien spettert water
in de regenton geklater
onder het afdak staat er
kabouter in zijn natte…
Water het nieuwe goud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
280 Water het nieuwe goud
want wat heb je aan echt goud
als er geen water, leven stroomt
we zien het toch aankomen
vandaag wat druppeltjes regen
na zes weken strikte droogte
al twee natuurbranden gehad
tientallen worden nog verwacht
en verdroogde landbouwgronden
Covid 19 is het onzichtbare virus
water is vooral zicht- voel- en
tastbaar,…
Homo sapiens natuurlijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
340 De mens die denkt,
dat hij superieur is.
Homo sapiens.
De mens die gelooft,
dat hij regeren kan,
over de heersende natuur.
Mensen hebben vijanden nodig
om mensen te beschermen.
Met beschermingsmiddelen.
Tegen onkruid en ongedierte.
Zo controleren mensen de natuur.
Wanneer een nieuw virus reageert
beschikken we niet over vaccins.
Blijven…
MENSEN ZIJN ALS BOMEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
410 mensen zijn als bomen
ook zij hebben hun stille dromen
bij ons gaat de vervulling soms veel te snel
maar een boom heeft tijd
en gebruikt haar wonderwel
om daar waar ze wil te komen
en haar geduld raakt ze zelden kwijt
lopend over het brede bospad
zie ik hun takken naar elkaar reiken
o zo menselijk als wat
het proberen een overbrugging
van…
Wonderen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
292 Een regendruppel,
die gelijk een oceaan is.
Stofjes,
waaruit een mens bestaat.
Goddelijke gedachten,
die uit het niets verschijnen.
Innerlijke stilte,
die ook in herrie woont.
Goed beschouwd zijn het wonderen.
Zoals een hond die blij blaffen kan.
Zoals vanzelfsprekende woorden
mensen raken kunnen.
Zoals druppels ritmisch druppelen
uit…
De menselijke natuur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
306 De natuur zoals die werkelijk is,
geven we een onvoldoende.
Het leven zoals het is geweest,
was niet goed genoeg.
De natuur zoals die worden moet,
moet beter.
Stomme dieren kunnen niet denken,
zoals beschaafde mensen kunnen.
Ze kunnen niet redeneren zoals wij.
Dieren kennen de redenen niet,
hoe ze anders kunnen worden,
waarom ze beter…
Deze dagen 4
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
330 Je hoopt iets
je weet niet precies wat
iets van je geliefde horen,
je kind, iets fijns,
een opgewekte stem van hen
je hoopt niet eens op zonneschijn,
denk je
nee. ..miezer mag allemaal
zij zouden daardoor heen stralen
en als dat uitblijft
of voor jou niet gauw genoeg
verbaas je je dat je nog steeds blij
al weet je niet zo hoe.
In het…
moment opname
hartenkreet
4.1 met 7 stemmen
326 Als een watervogel
strandt...
op kreupele takken
suist venijnige wind
over hoge populieren
terwijl het akkerland zucht
van zon en van droogte
want het water
blijft hangen
in een fel heldere lucht...
het beekje stond stil...en
gras werd er steeds dunner!…
Cardamine pratensis (ode aan de Pinksterbloem)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
448 O Cardamine pratensis
wat heb je een klankrijke naam
maar treffender nog spreekt jouw lila
waar je groeit, geeft die strofe jou faam
O Pasen-en-Pinksteren-plantje
wat…
strandgangers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
328 op het zand de schelpen dun
en breekbaar door woelig
water meegesleurd
golven legden ze neer
vogels pikten ze leeg dan
het zandstralen dagenlang
het zachte knarsen onder
voeten die vermorzelen
keer ik op mijn stappen terug?…
Haar beeld
netgedicht
5.0 met 22 stemmen
337 ze druppelde
glinsterend
groene voeten
in het koude
ochtend gras
spiraalde
ronde speelse
vormen in
haar gaan
door het nat
licht scheen
alle kleuren
door gebroken
stralen van
de ochtendzon
feeëriek
danste zij
met de frêle
schaduw van
haar beeld
vonkte volmaakte
schoonheid in
het langzaam
doven van haar
ochtendsleep…
Met regen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
300 jij hebt
met regen
ooit mijn tranen
gedroogd toen het
pijpenstelen goot
een minuscuul
stroompje in de
natuurlijke zondvloed
dat heel privé een
eigen bedding had
emoties speelden
eindelijk open kaart
toen de dijk
gebroken was en ik
mezelf verloren gaf
een grote plu
sloot blikken buiten
toen koesterende
handen mij in jouw…
Keien
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
295 Keien
je vindt ze overal
keien
ze zijn in duizendtal
keien
die steeds uitdijen
op landerijen
ontelbaar in tal
Keien
waar komen ze vandaan
keien
ze liggen zelfvoldaan
keien
in lange rijen
allemaal keihard
niet kapot te slaan
Gletsjers kwamen vanuit het noorden hier
en ze wreven als schuurpapier
de rotsblokken glanzend rond en glad…
Huiskamerpalm
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
313 Was ik maar een échte
Zwaaiend in de wind
Huppelend met vlechten
Onbezonnen als een kind.
De zon mijn bestaansrecht
Kruin door stralen bemind.
Grenzen voor mij verlegd
Nu word ik niet getint.
Mij is ontnomen het plezier
Verruild voor kilte van cipiers
Slecht zijn ze, slecht tot op het bot
Trekken de kroon van mijn kop
Opgesloten in een…
Teder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
326 Anemoon, teder
voorbericht van de zomer,
licht na winternacht……
De zonsondergang
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
311 De zon ging prachtig onder,
schepen voeren bijna
geruisloos voorbij.
Als je dat ziet denk je "er
is niets aan de hand".
De zon scheen onverminderd
fraai over de zee.
Meeuwen vlogen over en weer.
Het was koud, zeer koud,
maar ik wilde een glimp
opvangen van de zon,
want ik had het nodig.
Hoewel ik met mijn gedachten
bij het coronavirus…
vangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
341 het gezicht van
het meisje
verdwijnt achter
zwiepende haren
de man holt
achter zijn
afgewaaide
hoed aan
de honden
blaffen en
rennen tegen
de wind
de rok van
de vrouw
wappert
horizontaal
het kind kijkt
in de verte
maar komt
niet vooruit
de schilder
legt waaiend
Holland in
verf vast
jij hangt lachend
met wijde…
Wie knecht wie?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
307 De mensheid denkt meester te zijn.
Meester boven de natuur.
Dieren die eetbaar zijn vangen we.
Dieren die we kunnen houden,
misbruiken we als vee.
We kappen regenwouden.
Dieren die aaibaar zijn knechten we.
Die mogen ons gezelschap houden.
Dieren die het beter doen dan wij,
ervaren we als ongedierte.
Superplanten noemen we onkruid.
Superplanten…
Corona , Usutu en merels...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
353 Merels trokken van de bossen naar de steden.
In parken en in onze tuinen wilden ze leven.
Daar waar mensen veilig wonen.
Dicht leefden we met elkaar.
Wanneer merels prachtig zingen
schreeuwen ze van onze daken.
Houd afstand. Respecteer elkaar.
Het mocht niet baten.
Het Usutuvirus sprak.
Usutu is een roepende in de woestijn.
Merels verdwenen…
Zaterdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
418 Een straffe voorjaarsbries suist om mijn oren,
en Bodo’s natte neus wijst in de wind
waarin hij altijd iets te snuffen vindt.
Bij thuiskomst zijn we moe, maar ook herboren.
Een bak met brokken en de koffie aan ...
zomaar een zaterdag uit mijn bestaan.…
LEZEN IN DE TUIN
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen
346 weinig zo moeilijk
als lezen in de tuin
de vogels zingen
kwetteren schetteren
de vlinders fladderen
de mieren kruipen
her en der uit de voegen
een slak heeft een
wereldreis voor de boeg
en wat er op de bladzijde
stond die ik net omsloeg
ben ik al weer vergeten
de natuur heeft dit op
zijn geweten
ik leg het boek maar neer
en ben de…
O DAT VOORJAAR
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
336 O dat voorjaar:
het is wakker worden
je ogen uitwrijven het gordijn openen
de laatste slaap verdrijven
de zon zien glimlachen
en hopen en dan zeker weten
het wordt een stralende dag
het leven overrompelt met een gulle lach
de oer energie pleegt natuurlijk overal
z’n te verwachten overval
knoppen barsten open
zet m’n deur op wagenwijd…
Wolkenspel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
364 Onzichtbare handen bouwen luchtkastelen
Door bijeen gewaaide wolken
op te stapelen tot ongrijpbare torens
Majestueuze nevelpaarden draven vooruit
de zacht purperen hemelpoorten binnen
Trompetten van mist
blazen een vervlogen doch koninklijk lied
die de muzieknoten van deze melodie
sereen laat neerdalen
Als een lieflijk zomerbuitje…
Ochtenddroom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
309 Als ik denk aan de platanen bij het strand,
voel ik ook een soort weemoed in mij stijgen,
denk verstild aan de pluimen riet als observant
aan de wiegende essentakken die nu stil zwijgen.
Ik denk aan de indringende geuren uit de lucht
na een dag voorjaarsregen gevolgd door de zon,
aan de bramen straks in september in vogelvlucht
die geuren als…