inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.467):

Natuur architectuur

ik zag hoe jij het
landschap verstrooide
holle paden vervlakte
wegen ontplooide

je bracht rust in de
natuur architectuur
waar het evolutionaire
hart nog driftig klopte

juist een teveel aan
blad maakte brokken die
door de snelheid van leven
vergaten schoonheid te geven

waar rust de balans
had afgesteld trof
hart de mooiste jaren
zonder wildgroei van grof

ik zag dat jij met een lach
ook de zevende dag vrij
had genomen om in je
eigen schepping te dromen


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 10 februari 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 394

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
wil melker
Datum:
10 februari 2021
Anneke....
dank je voor je verrassende reactie en ook op deze plaats..Pas goed op jezelf en geniet van winter met volop zon..

Liefs..wil
Naam:
Anneke Bakker
Datum:
10 februari 2021
Top architect, zowel de natuur als de maker van dit prachtige gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)