inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.255):

Sneeuw

Van achter het raam
zie ik de sneeuw
mijn kleine wereld verruimen.
De stilte groeit mee,
ook in mij.

Al lang geen kinderen meer
die opgewonden gillen
of per se naar buiten willen.

Ik blijf dus maar staan
om van achter het raam
intens te kijken
naar het geluidloze wit.

Alles lijkt zo perfect.

Mijn vrouw vraagt,
licht verwijtend:
'Heb je de chrysanten wel afgedekt?'

De sneeuw smelt weg,
zienderogen.

Schrijver: Gust Adriaensen
17 januari 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)