1703 resultaten.
Avondwandeling
gedicht
3.7 met 85 stemmen
97.142 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande. . .
Wat gingen wij vanavond ver
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe…
Zijn goudblonde lokken en knevel
poëzie
2.8 met 18 stemmen
5.162 Zijn goudblonde lokken en knevel,
Zijn geestvolle neus en mond,
Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem
En zijn New-Foundlandse hond,
Ik moet er gedurig aan denken;
Zelfs adem ik soms nog flauw
De geur in van zijn sigaren.
Hij kocht ze gewoonlijk bij BLAAUW.
Ruik ik opnieuw die sigaren,
Dan word ik eensklaps zo raar.
Is 't, omdat hij…
Hulpvaardigheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
316 Over heel de verre einder
hangt een waas van verwachting
een droom die toekomst heet
waar wij van afstand kijken
in hoop en zwaar verlangen
van nadering tot elkaar
geen afgunst of kijven
leven in menswaardig bestaan
en onze energie besteden
in ontwikkeling en hulp
aan hen die zwakker zijn
waar de einder nader komt
wie geen helpende…
IN DE TREIN
poëzie
3.8 met 29 stemmen
3.066 Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Nu door de dagen en de nachten
Martelt herinnering.…
Zodra ik mijn ogen opsla
gedicht
1.4 met 1369 stemmen
122.320 Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt…
Vriendin
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
310 Ze ziet onzichtbare dieren
in een lucide droom verdwijnen
in trouwe eenvoud
bij het kopje koffie
met de droge tarwekoek
in de echo van de radio
ik probeer reclame te maken
voor haar uiterlijke schoonheid
maar dat heeft zij niet nodig
want ze is van binnen al zo mooi
in essentie van ontwaken
laat zij de wolken niet los
viert…
Rimpelwoud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
361 We beklimmen samen
in een droombestaan
dode bomen
geworteld
in een oneindig bos
waar klatergoud lokt
voor de verloren kinderen
je laat mijn hand niet los
peutert handig uit jouw neus
roept wat vlinders om versterking
en in het bij je zijn klinkt een lied
over hoe jij jezelf bent gebleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij…
Irene
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
307 Terwijl mijn schedel nog natrilt door je vele woorden
en ik met mijn ei vaak blijf zitten...
zie ik steeds het beeld
van een vroege ochtend, zo vlak voor zonsopgang
en erna,
bij de heuvels van Isfahan
en van Shiraz met zijn rozentuinen
als onderpand van onze vriendschap.
Wij zijn verbonden door klank en toon,
gezeten op een tapijt met gouden…
vriendschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
524 Vele jaren vriendschap
alleen in geschreven woorden.
Emoties, verdriet en geluk,
waren op het papier blijven plakken,
Nooit hadden wij
een hand gegeven
Nooit het gezicht
in het echt gezien.
We waren vrienden op lange afstand.
En nu
Vele kilometers
van de ene kant van België
naar de andere uithoek.
Een hart vol verwachting
maar ook…
[ Aldoende vond ik ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Aldoende vond ik
de passe-partout tot vriendschap:
er niet op uit zijn.…
Ten leste
gedicht
1.5 met 1175 stemmen
90.588 Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.
Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar…
laat zestig winters
poëzie
3.1 met 23 stemmen
7.680 P.C. Hooft begroet zijn vriend Vos(sius) door woorden van Vondel te citeren:
'laat zestig winters vrij dat Vossenhoofd besneeuwen,
nog grijzer is het brein, dan 't grijze haar op 't hoofd,
dat brein draagt heugnis van meer dan vijftig eeuwen,
en al haar de wetenschap, in boeken afgesloofd,
Sandrart, beschans hem niet met boeken of met blaêren…
beste vriend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
359 je hebt hier vanmorgen koffie gedronken
ik hoop dat je weer veilig thuis bent
misschien wil je een paar vragen beantwoorden
het zal je niet veel tijd kosten
vond je de koffie fantastisch lekker gaat wel
neutraal tamelijk vies erg vies of weet niet
was de conversatie interessant of een beetje
of mwah niet erg totaal niet of geen mening
was…
ALS IK JE AAN ZIE KOMEN
gedicht
3.4 met 116 stemmen
100.676 Als ik je aan zie komen
met de bedaarde waakzaamheid
van een dier op weg
naar zijn drinkplaats
probeer ik je te laten zijn
wat je jarenlang bent geweest:
een vreemde die ik nauwelijks
kende. Maar zodra
je op de drempel staat
ben je heer en meester van
de situatie…
Verlangen
poëzie
4.0 met 7 stemmen
3.037 Ik heb zo lang op u gewacht
En nergens heil of heul gevonden.
Ergens lachte het zoet en zacht….
Ach, zonder u is alles zonde.
Ergens lachte het zoet en zacht…
Ik weet wel, dat ik blij zijn konde,
Als ik niet stadig u gedacht,
Ach, zonder u is alles zonde.
Had mijn verlangen maar de kracht
Dat ik u tot mij trekken konde.
Lichten…
Vriendschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
510 Vriendschap is zo bijzonder.
Vriendschap daar versta ik onder
samen praten, samen fluisteren,
elkaar steunen bij verdriet
met een bosje "vergeet-mij-niet",
opgaan in elkaars geluk.
Dat is vriendschap uit één stuk.…
Brief aan een vriend
poëzie
3.8 met 21 stemmen
5.613 Tracht, na uw vijftigste jaar,
langzaam te leren, dat het goed is
als de bladeren vallen;
zeg tot u-zelf: 'ik wil pas vallen
onder de winterstorm'. -
mij kan soms nu het verlangen al overvallen
naar onze latere jaren,
als ik niet meer gekooid
in dit zwerfziek verlangen
wonen zal in het huis aan de brede rivier.
hoe goed zal het zijn
de…
IK BEN HET MOE EEN MENS TE ZIJN
gedicht
3.5 met 174 stemmen
86.368 Ik ben het moe een mens te zijn.
Hoeveel eenvoudiger leeft steen,
of aarzelloos de tarwebloem,
ook zonder tranen, geloof ik.
De tarwebloem is nooit verliefd
op ’t onweer of de dageraad;
zij kent alleen het leven sec
en denkt er nauwelijks over na.
Kan iemand zo gelukkig zijn?
Ben je gelukkig, tarwebloem?
Je huilt niet, maar ik vraag me…
[ Wennen, bij elkaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
382 Wennen, bij elkaar
zitten, steeds dichterbij –
tot we vrienden zijn.…
Waarom we vrienden zijn
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
301 Praat niet over mij
het lukt toch niet
om te zeggen wie ik ben
Jij weet lang niet alles
maar je wilt me
meemaken zoals jij me kent
Daar past geen verhaal om
dat jouw ervaring verpakt
en verbergt
Waag je niet aan etiketten
je zou er nog meer nodig hebben
dan er in een boek passen
dikke lagen over elkaar heen
een onleesbare muur…
[ In de oase ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
300 In de oase
zocht ik een schat, ik vond jou –
We werden vrienden.…
Dijk
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
345 Stel dat ik een dijk kon vormen
van korrel, zand en slijk en wormen
van minuscuul..tot groot en hoog
zag grassen groeien,
kon horen schapen blaten
koeien loeien
voelde hoe hun poten stampten
om mij breder sterker
en lag naast het kronkelende water
zag boten varen
wolken drijven,
stormen weer bedaren
ik zag hoe huizen op mijn dijk
hoe…
Getroffen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 Ik ken de namen
en een paar foto's
van jouw vrienden, onwennig
zouden we elkaar begroeten
er zijn geen woorden voor
om jouw wonder te delen
We willen wel, maar kunnen het niet
uitleggen, we willen het niet uitleggen
omdat al tijdens het bedenken
elke aanzet jouw essentie mist
Ik moet erin berusten
in de war te zijn gebracht…
[ Leven is mede ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
259 Leven is mede
-lijden voor lijders, mede
-vreugde voor vrienden.…
Een Vriend
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
613 Een vriend is iemand
waar je alles kan aan vragen
die in moeilijke tijden
je leed helpt te dragen
aan wie je de grootste geheimen
gerust kan vertellen
of een moeilijk probleem
mee kan overleggen
met wie je vreugde en verlangens
weet te delen
en je ook geen minuut
met hem kan vervelen
dat is ware vriendschap
voor het leven
die je…
We zullen doorgaan
gedicht
3.3 met 327 stemmen
104.208 We zullen doorgaan, met de stootkracht van de milde kracht
We zullen doorgaan, in de sprakeloze nacht
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
We zullen doorgaan, tot we samen zijn
We zullen doorgaan, met de weifelende zekerheid
Om door te gaan, in een sprakeloze tijd
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
We zullen doorgaan tot we samen…
Al wat ik dacht - geloofde je - was waar
poëzie
3.4 met 35 stemmen
2.933 Al wat ik dacht - geloofde je - was waar,
En goed was alles - vond je - wat ik dee.
At Merlin's feet the weary Vivien lay:
Jij zag in mij de Wijze Tovenaar,
En 'k aaide, zelf al grijs, je roodblond haar,
En 't leek dan, ik werd jong weer, en ik glee
Naar 't paradijs op rode morgenzee.
Dan zie 'k ook jouw kist staan, zwart, op de baar.…
DODELIJKE VISITE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
426 ‘s Avonds werd gisteren nog laat aangebeld;
benieuwd wie het kon zijn opende ik de deur
Mogelijk had eentje het gemunt op mijn geld
't bleek echter iemand met een lijkbleke kleur
Mag ik mij even voorstellen, sprak hij zacht
ik ben de dood; ik kom me over u ontfermen
Ik sprak sorry kerel, jij bent al nummer acht!
hij uitte toen teleurgesteld…
Heidi, de schattigste Zwitser
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
403 Heidi, de vijf jarige schattigste Zwitser die je ooit tegen kan komen.
Zij woont in de bergen (alpen) met haar grootvader Alp in het bergen-huisje.
Zij is een dierenvriend, heeft een hond als huisdier en een geit waar ze mee speel.
Ze gaat later naar school en daar ontmoet zij een op boerderij jongeman Peter.
Met hem worden ze vrienden, maar eerst…
Ingekapseld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
411 Ik liet hen toe in mijn huis
Niet in mijn hart, geen plaats
De afstand was groter
Dan meters tussen zetels
Lachen breekt het ijs
Niet de scheidingswand…