Alle inzendingen over vrijheid

Sobibor het zou de naam van een cocktail kunnen zijn of van een computerprogramma van een nieuw medicijn of van een steen in de branding die wacht op de zee of de naam van de man die de steen in zijn hand houdt en streelt en wacht op het water het brood het bevel het schot die wacht op de vrouw de vrede de dood of gewoon op de branding…

Zie niet om, maar zie vooruit! Door geen enkle grens gestuit Moet gij immer verder streven, Vóór u in het blauw verschiet Liggen vrijheid, heil en leven, Maar in 't grauw verleden niet. Zie vooruit, en zie niet om! Vele mensen, dwaas en dom, Ontevreden met het heden, 't Heden vol van last en druk, Zoeken in het verst verleden De eeuw…

De openheid, die ons een lege agenda geeft. De leegte en de vrijheid, van niet te moeten hoeven. Volop vrije tijd te hebben. In overvloed. Af en toe. Kijken en luisteren, naar hoe andere mededieren leven. Hoe ze lopen, vliegen en kruipen. Durven druktemakende mensen, eindelijk, op vrije voeten staan? Kunnen mensen volle aandacht schenken…

Heten de beulen broeders, wordt er een zwaard betrouwd, eer nog de tranen der moeders, eer nog de lijken koud? Geen vriendschap, geen vriendschap, geen vriendschap onder de helm! Wie met hen hand in hand kan staan Is in het hart een schelm. Hoed u voor lange vingeren, hoed u voor grof geschut. Waar ze de brandel slingeren blijve noch kerk…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen. Ik vang je op in mijn wiegelend bed O wond in mijn maagdelijk net O liefste verloren in mijn…

Een vogel zie ik landen in de tuin. Of zou het dalen zijn? Hij doet dat omdat hij bij ons wil leren. Wat wij met vallen en opstaan doen. Zijn en onze natuur verkennen. Daarna vervolgt hij gewoon zijn weg. Zijn natuurlijke vrijheid tegemoet. Op weg naar alle openheid. Of zou dat stijgen zijn?…

De natuur Helpt me De ingewikkelde tijden Enigszins te ontwikkelen De natuur laat me de liefde en schoonheid zien van het leven De natuur helpt mijn levensweg begaanbaar te maken De natuur helpt me Brengt me naar De stilte en vrede Van mijn hart Geeft me vrijheid Om te zijn Brengt mij naar Mijn natuurlijke staat De…

Wild duwt zich een dier naar vrijheid, onder mijn huid – en doet mij dansen.…

Verweven in jou Verbonden met jou Alert in het inzien: In jou Jou bijstaan Mooi toch Lief toch Niet gezond Mij vergeten Mij kwijt Geen begrip voor mijzelf Weinig zicht Andere richting Kijken in mij Lief zijn voor mij Er ZIJN! Nu gaan INZIEN! In mij Ik mag er zijn Ik moet er zijn In alle vrijheid LEVEN!…

Ik hou mezelf Gevangen In de ban van de ander Ik leid mezelf Een weg In de ban van een ander Verschuil mezelf In de ban van een ander Langzaam Op mijn tenen Langzaam op mijn tenen Ik kruip.. langzaam .... WEG.....van de ander.... Ban ik me... EEN WEG NAAR MEZELF.…

Los worstelen... Te diep onder de huid... Eerst los weken... Maakt de pijn wat zachter... Zo strak onder de huid van jou... Los weken....uit jou... Ik jou..... Mij los worstelen... Eerst los weken... Verzacht de pijn wat... Ik jij.... Ik moet nu naar mij... De vleugels zijn te zwaar.. Na het vele weken... Worstel en kruip ik…

Mijn zelf... Los koppelen van jouw zelf... Vrij van jou.... Uit jou vandaan... Mijn eigen zelf bijstaan.. Mijn eigen weg inslaan...…

Liep augustus op zijn einde, sloot de badmeester de hokjes af, fietste neuriënd september in. Niemand was er dan ook bij dat ik de plank betrad. Ik was geblinddoekt als een deserteur. Dit zijn de stappen bang bang bang. In het Bospad op de hoge zweet men het peentje bangverlang. De zon stond even laag als ik en stond op punt van zakken…

Op vakantie in Duitsland doen mijn man en ik om de 2 jaar Berlijn aan lopende op de ‘Unter den Linden’ van Oost naar West Berlijn raak ik bevangen door de zo verkregen verenigde vrede van de Duitslanden en haar hoofdstad Berlijn maar nog meer van de nog zo gewenste vredes voor de zovele nog lopende conflicten in zovele werelddelen de tranen…

ze holde met spandoeken en geblinddoekte ogen achter de vrijheid aan en bleef op het kruispunt in de vrijheid staan heel diep bewogen met innerlijke ogen het voelde zo rustig en stil de kracht van vrijheid en hoop zoals een melodie dat als een tedere bloemengeur onzichtbaar uit ivoren toetsen stroomt…

Traag stroomt het water deze zomermorgen droogte hogerop heeft de rivier zijn kracht ontnomen en zoekt in het ondiepe, resten van verloren krachten. Laag vliegt een zwaluw over 't water wat duidt op regen een vis met lef, hapt naar de zelfde prooi wie zal het zijn die nipt de smaak van 't vliegje miste? Nu scherper aangevlogen over het rimpelloze…

Een vlaggenmast houdt vlaggen vast. Een windvlaag vindt dat ongepast. Maar als de vlag gestreken wordt, is er geen windvlaag meer die mort. Dan wappert fier en vrij de wind: er is geen vlag die hem nog bindt. ------------------------------------ uit: 'Velerhande gedichten', 1997.…

O Dromen die de dag begint, De dag bezint, De dag bemint, Hoe zal ik ooit u loven. De landen liggen morgen-klaar, Mijn oog ziet nog geen zorgen daar, Geen troost hoef ik te borgen waar Die wast in 's harten hoven. De bergen blauwen in de vert, De stromen blinken in de vlakt, De bloesemboom is wit-gesterd, Het dorp is rood- en blauw-gedakt…

Het schip komt binnen, wat een prachtig gevaarte.... toch zal het nooit sterker zijn als de zee. Schepen met containers komen en gaan,het is bijzonder dat deze op zee gewoon kunnen blijven drijven. Een binnenkomst van dit schip was voor mij niet te missen. Met prachtig weer deed het de haven aan. Een mooi schip met vele containers…

Ach Here de vrijheid klatergouden geschenk dat de liefste mij geeft als hij gaat, ach Here dat droef sieraad. Hij hangt het mij juublend over 't strenge kleed en - ik lach - met de lach die de mondhoeken slijt - neemt gij dat strassen-lawijt van de fiere troon van de hals, ach Here, de vrijheid zo vals. Want hij tilt mij zingend omhoog…

Kortlevend plankton van de Brahmanzee, Zal 'k eenmaal naar hun vredebloei verzinken; Zolang ik niet de koele dood mag drinken, Golf ik en eb met de oppervlakte mee; Zijn geheimzinn'ge stroom volg ik gedwee, En als 'k uit wolkenschelp, die 'k rood zie blinken, Het ver geruis van de eeuwigheid hoor klinken, Voel ik mij zelf de wind, zelf…

Mijn nacht is breekbaar als een kolibrievlinder vreemde stappen naast mijn bed laarzen groot als wolkenkrabbers 't bliksemt en knalt en ik sta weer op straat - klein - alleen Ik ren naar het slagveld om een gedicht te schrijven graaf geen kuil voor gevallen woorden ik laat de bomen stapelverliefd ruisen de bergen elkaar opnieuw…

kom over tien jaar terug de druiven hangen te rijpen boven ons hoofd en een griek schenkt de nieuwe wijn zijn zoon stierf voor vrijheid kom over tien jaar terug de troebelste wijn wordt helder in veel kortere tijd het gaat om gewone dingen om schoenen en een dak voor je kind dan komen ook de poëten met wijn die steeds sterker wordt en…

Zie, hoe de beek langs enge boorden schiet, En 't rozenblaadje met zich mede-draagt, Dat vrolijk langs de harde oever vliet, En draait en wendt, naar 't aan zijn hart behaagt. Dat andre zoekt de grauwe rots, waar niet Die domme beek zijn vrije wil belaagt; En toen 't uit vrije keus te bersten stiet, Had het zich toch tot volgen niet verlaagd…

rijdend op de weg zie ik op elke horizon torenende wolkenbergen zo ver als ik kijken kon ze liggen te wachten ze zijn stil houden hun regenbui in raden mijn gedachten vragen wat ik wil. even voel ik mij geheel vervreemd een ander werelddeel maar ik rij gewoon rond op de platte grond in mijn dagtaak onderweg naar een afspraak de…

Zij toont het lichaam als een zonde alsof het pijn doet naakt te zijn, de angst ongenood als ultieme wonde uitvliegt, als en vlinder uit een meisjeshand. Maar is haar lijf nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouse uit gêne in de schaamte willen ontvluchten als een vlinder uit een meisjeshand. De zachte kern kent nog…

Soms zomeravonds, als ik 't oude huis Vol schem'ring, zonder mensen, binnenkom - Ik luister en ik weet niet recht, waarom - 'K ga naar mijn kamer. - 'K hoor nog net een muis. Uit groenig zwarte bomen waait geruis Door 't open raam. - 'K beweeg mijn ogen: glom Daar iets? - Een plaat. - Wonderlijk stil rondom De meubels. - 'K hoor in de…

ooit mishandeld als een dier tot slaaf gemaakt voor werk gezegend door de kerk inwendig bleef je sterk misbruikt door baas voor plezier ooit mishandeld als een dier ranseling, slavenwerk je stem klonk zuiver, sterk open die deur! niet op een kier! ooit mishandeld als een dier black lives matter jouw merk geen uncle Tom meer! stand up!…

Er moet wel iets zijn gebeurd al weet ik nog altijd niet wat; ze hadden een enig kind en ik heb het lief gehad. Maar het ging, als het meermaal gaat, en waarover je nauw'lijks kunt praten; kortom, ik heb haar gemeen, naar de roddelaars zeiden, verlaten. Soms heb ik nog bij gerucht en te hooi…

Wij houden van trukken noch tirelantijnen, heren van Havere, weet het goed! Wij zijn Germanen, geen Latijnen, open harten, zuiver bloed! Heb ik geen recht, ik heb geen land; heb ik geen brood, ik heb geen schand; Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand sta ik recht voor u, vecht voor u! Geen bondgenoot, geen band in 't Zuiden Havere, Havere…