Alle inzendingen over afscheid

Geen zorgen en geen pijn, het was het beste van mijn leven. Elke dag was ik blij, al huilde ik soms voor even. Wij waren altijd samen, jij was een stukje van mijn wonderland. Wat hebben we samen veel gelachen, wij gingen samen hand in hand. Elke dag was een wonder, elke dag was ik blij. Ik danste door het leven heen, en jij danste mee…

We ontmoeten elkaar weer het zal zijn als die ene keer dat ik op je wachtte jij altijd in mijn gedachten.…

ga maar terug naar jouw meisjesdromen een prins op een wit paard te lang werd jouw leven beladen met verwachting hee kleine meid ga maar lekker slapen…

Nu is vroeger maar dan kouder en wit-zwart. Alleen je doeken ademen nog warmte, zingen in kleur. Tranen stamelen het onzegbare, raken maar niet uitgepraat... misschien later, maar niet nu.…

eens zal ik mijn oor te luister leggen op het harde staal me rusten de vogels zullen roepen de takken buigen, wuiven ik luister naar de verte het zingen dichterbij het landschap traag in stilstand zwijgt grijs in matte nevel het zingen zingt van warmte vol van rust en kalmte ik klink mijn angst aan bielzen en hou me verder stil.…

jim zegt herman zit een stukje verderop begane grond om niet te diep te vallen in een hoek zit kurt een liedje te lallen god vertel me waarom is de hemel zo zwaar jimi pakt zijn gitaar en breit een lijntje door janis leidt het pillenkoor niemand hoort hoe elvis belt hij is vandaag wat later de veerman neemt geen plastic geld van…

Bedek mijn ogen met zwarte lelies, de wereld is er vol van, om in te verdrinken als verbeelding van de gedroomde aarde en de moederschoot waaruit we allen zijn ontsprongen. Hij verstond de lessen, die hem zijn ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private beweging van gefascineerde teksten in steeds wisselende choreografieën…

verscheurend was het afscheid het ging ook veel te snel ik wilde het niet eindigen maar het lot deed dit wel met vochtgevulde ogen kijk ik weemoedig voor mij uit zonder goede reden stapte jij ertussenuit zoveel geschikte dagen die jij kon vullen met je lach ik moet het accepteren dat je het einde eerder zag pijnlijk is de voortgang…

Een oude man wandelt, mompelt, strompelt. Hij kijkt naar de hemel... Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

langzaam zonder licht van de zon zonder de maan verdwijnt de tijd gewijd aan anderen open zijn mijn ogen als ik zie hoe ik jou verlies sluit mijn ogen in spijt omdat je ogen mij mijn ogen de tijd het licht vermijden…

ze zijn al lang vergeten notabelen en burgers, die begraven werden in voorbije eeuwen hun resten zijn geruimd naar de knekelkuil het kerkhof is nu grasveld nog voelen wij de rust achter de Martinikerk waar oude kastanjes waken wie hebben hier gelopen wie zullen na óns hier gaan de knoestige bomen zwijgen…

Elke dag een lach op haar gezicht Ogen die altijd stralen Met haar lijkt al je pijn verlicht Je hoeft nooit alleen te dwalen Een prachtig hart van goud Nog nooit iemand ontmoet Van wie iedereen zo houdt Er is alleen maar voorspoed Bij haar zijn er altijd zonnestralen En anders is er nog het maanlicht Ze is altijd aan het stralen Nooit…

nooit meer de schoonheid ervaren van 't ontluiken de geur van een vers beregend bos verzandt jouw weg hier veel te vroeg maar zul je hen blijven omringen met liefde vanuit Zomerland ~ goede reis Renate~…

In Irak is vicepresident Hashemi tot twee keer toe ter dood veroordeeld. ----------------------------------------------- Eerst komt de galg, waardoor hij overlijdt, Maar af en toe komt na de dood weer leven, Zodat de beul snel, met een haal of zeven Zijn hoofd voorgoed van romp en lichaam scheidt. Dan hebben ze het voor elkaar gekregen:…

Sneeuwwit de schaarse haren boven een volrimpeld gezicht bijna los van deze wereld maar toch nog bij de tijd treur maar niet om mij als ik er niet meer ben ik heb genoten en geleefd wat ik jullie toewens vanuit die andere wereld zal ik vertellen in je dromen als je mij daar treft maar alvast één ding: toeval kan een ieder treffen…

Een boom in het gras door jou gekozen om het laatste wat was gebleven van wie je lief was aan het universum terug te geven door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as. Vandaag jij - dezelfde boom - hetzelfde gras het laatste van wat je was door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as.…

Het dichtgeslagen boek geklemd onder mijn armen twee gezichten verbaasd, verdrietig en zelfs opgelucht wij, ons verkleurd tot gebroken wit en in de laatste loodzware stappen zie ik foto’s, herinneringen en het kind dat altijd een wens bleef…

Hersenschimmen op zeker moment vervagen Mensen, nu ook alias Bernlef verdwijnen Die twee vogels aangestipt in blauw slechts vallen op daar hij samen met die vogels de hemel schraagt H.J. Marsman/Bernlef; 1937-2012…

Het zijden overhemd zakt door het geraamte het sjaaltje vat vlam zijn lach gist na op zijn lippen. Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel. Wie verliet daar zo schielings de woning zonder om te kijken naar het kind dat de man nazwaait die het werd? Waarom kiest iemand voor vernietiging? Zonder begeleiding koos hij voor een andere…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

Je bent nu niet meer hier, en ik mis je elke dag Je bent nu zo ver weg, maar ik zie nog altijd je lach. Ik draag je constant bij me, in herinneringen en mijn hart. Ik merk het als ik aan je denk dan voelt het heel apart. Ik wil het niet laten merken, aan mijn geliefden om mij heen. Maar het beïnvloedt mijn doen, daar kan zelfs ik niet…

we zetten af en alles verdwijnt in de verte reislustig water zee goede reis tegen alles afzetten ver verder de leegheid tegemoet…

ik vul dag en nacht met dromen misschien wel tot overmorgen laat maar dan kan ik niet meer komen spoedig zal de eeuwige niet meer schromen je hart telt weldra de laatste maat je wist wat ik ging zeggen “ ik weet wat je bedoelt ”, zei jij de stilte nam het over je was doodmoe al haast weg bij mij nog even…

foto van een lege plek in de directiekamer daar waar wij samen zaten hangt nog een vleugje van wat was met soms de stoelen naast elkaar gebogen over taal en wat ideeën en wat er verder was maar ook gegrepen door de dag met aan de muur wat nu niet zichtbaar is maar ook geschreven was in de taal van je vader van wat wij samen…

Snelle luchten passeren de hemel, vluchtig als de tijd. Symbool van leed dat is geleden. vervaging van de strijd. Zon die strijdt om haar plekje, als hoop aan de horizon. Zij deed de wolken en regen verbleken, zoals de donkere nacht niet kon. Vooruitgegaan door regenbogen, als bannieren van de overwinning. Helaas won het niet…

veranderd verankerd voor altijd in mijn leven en wij gaven geven namen nemen zonder reden bel je me even en vandaag is zoals toen vandaag was en ik belde…

Twee jaar geleden kwamen wij elkaar weer tegen,  Ik zag dat als een heel groot zegen. Met mijn  huwelijk ging het niet zo als het zou moeten zijn, In ondervond weinig liefde en veel pijn.  Ik zette een punt achter mijn getrouwde leven  Om mij vervolgens aan jou te geven.  Een moeilijke maar heerlijke tijd hadden wij samen,  Tijden dat wij het…

Steeds meer vragen rijzen Steeds meer twijfels ontstaan Hoelang, hoe vaak Kan ik dit nog aan Iedere keer weer opnieuw die pijn en het verdriet Velen merken of zien het niet Maar elke keer verlies ik iets Iets van mij, iets van jou Hoeveel kan ik nog verliezen Totdat ik door moet Zonder degene van wie ik hou…

Je voelt hier de heimwee teruggekeerd als droom tussen wildernis van bomen je blijft staan aan oevers in gedachten, het onbevangen kind loopt met je mee in het vergeten en het proberen in toekomstgebaren heeft letters uit het alfabet verloren blijft alleen nog voelbaar in de zinnen van de wind die onvoorspelbaar waait uit boze dromen…

steeds sneller, bewogen ogen met het licht in zicht, inzicht de droom…