4026 resultaten.
het tocht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 685 muziek op het tapijt
een verdwaalde kat
bij het vaal geschijn
van een heilige kaars
het is zes in de avond
en buiten het duister
de straten verlaten
is het niet beter
gewoon binnen te zijn
een oude man vergeten
waarom hij ooit begon
en zelfs werd verwekt
schrijft zijn memoires
op geleend papier
een latere dag wel eens
zal hij…
Manna
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Zij sleept zich voort
alleen op straat
eenzaam verlaten
vanuit indigogekleurde hemel
door niet zichtbare poort
valt witte zuivere regen
geen sneeuwgewemel
warme weldadige stortbui.…
Manna
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 396 Zij sleept zich voort
alleen op straat
eenzaam verlaten
vanuit indigogekleurde hemel
door niet zichtbare poort
valt witte zuivere regen
geen sneeuwgewemel
warme weldadige stortbui.…
De T van Tuschinski
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 706 bij het verlaten van het pluche
was het nog zonneklaar
dit verhaal in TechniColour
verstomt elk gemaar
knijpend met mijn ogen
draaiend met mijn hoofd
gedachten die verlangen
naar meer aangenaam verdoofd
maar, onder de T van Tuschinski
een zwerver op de stoep
en de tram die aandacht eist
daar, daar pleegt de ratio een coup
een strijd…
op een zondagmorgen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 497 ik heb de zee gezien
zo vlak en verlaten van handen
dat ik op haar buik kon
wandelen
de wind viel stil, ook
de schaduwen om over te
springen
niemand groette mij of
deed deuren open en ik vergat
de vele monden, gered uit
het bestaan
van millimeter ribben
mager uit het bloed
van het kind dat op de horizon leek
kortademig door de…
debutante reminiscentie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 boulevard als lichtend lint
verraden zal hij ons niet
in die kuil in vaalduister strand
verlaten door oosterburen
in ’t afkoelende zand
van die intieme enclave
streel ik knullig haar hand
gevoel van plots ontwaken
dan hapert ons fluist’ren
naar een schromende kus
door onze onwetendheid
volmaakt onschuldig
en altijd bleef ik…
Stilstand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 457 Ik pluk verlate bloemen
uit eigen rozentuin
en oogst van schrale malus
de allerkleinste appels
de rode berberis omrandt
het dunne gras in 't veld
waar onkruid nog wil bloeien
maar muurbloem wacht op herfst
toch tjirpt in stille middagzon
de krekel mateloos
en is de snelweg verderop
nog nauwelijks te horen
als ik me neerleg bij
de…
Helende
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 744 op ongeaarde voeten ga ik
roerloos door de doffe dagen
vergeefse vragen verlaten
mijn handen in zinnen zonder eind
als schrijnen gestapeld in vochtige hoeken
ik boek voeling zonder doel
tot een beladen verleden verkeken is
bewust van een verzengend gemis
keer ik af van vlakke paden
en loop te hoop
naar noordelijk licht
is daar…
Avondgeluk
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 703 Niet verlaten door oude schaduwen die fluisteren
in de slapende stilte
heb ik liefde in woorden verloren,gedachten gevonden en kleuren verzameld om elk spoor van rouw
weg te tekenen in een droom
waar schimmen hun cocon verliezen
en geboren schaduwen blijven glimlachen
wannneer de avond mij omarmt als een
minnares die haar mijn liefde schenkt…
het pad van de beloftes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 hier liepen wij tezamen op
bekend met wisselende wegen
van het juichen op het hoogste pad
tot huilende verlatenheid
in storm en regen
bezwerend en vrijlustig
waren onze blikken
als was een zwoel seizoen verzegd
de geur van liefde
als een erewoord gegeven
vertrouwder dan in het verleden
leek ons dit pad van de beloftes
hoopgevend als…
Gemoed
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 Vluchtige, schuwe schaduwen
waardoor de nacht de ogen sloot,
glinstert verse sneeuw op zerken
van hen die leefden en er boven
wier gemoed in aarde slaapt, het
licht heeft z’n baan verlaten, de
tijd waait nieuwe dromen schoon
op de hoofden rust de keizerkroon,
het zicht op de kortste dag is dood.…
Dans Duizend Dromen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Een kind danst over de zonovergoten straten
Ze volgt haar passen moeiteloos en licht
Instinctief, vol passie en lichtvoetigheid
Geen verdriet, geen angst, geen zorgen
Onwetend over wie haar heeft verlaten
Niet wetend welk pad nog voor haar ligt
Kan het niet beseffen maar is haar wereld kwijt
Ze denkt nog niet aan morgen
Verdubbelaar, wederopbouw…
de Stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 De slaperige stad lijkt nu zo klein
zo triest en zo verlaten,
de nacht hangt als een klef gordijn
boven het asfalt van de straten.…
Punt
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.892 Ik ben alleen
het onveranderlijke punt,
waarop gij u verlaten kunt.
------------------------
uit: Energie (1946)…
WEER GEMIST
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 weer de nachttrein gemist
stond toch op tijd op het perron
de deuren gingen niet open
het lot heeft het blijkbaar zo beslist
en daar sta ik weer verlaten
de reis naar dromenland gewist
en niemand heeft in de gaten
hoe vervelend dat is
en ‘s morgens vroeg rijst de vraag
en die ergert mij zelf het meest
de vraag: heb ik mij vergist –
bestaat…
Horizonnenlang geleden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 111 ik verzamel vergezichten
en bouw een horizon
waarin ik kan verdwijnen
als jij dicht bij me komt
de stappen zijn geteld
als strand en veld
zon overgoten blaken en
jij weer je entree komt maken
woorden dragen
slechts verlaten
omdat elkaars nabijheid
niet tot naderen zal geraken
wij leven met het nemen
van wat we ooit
elkaar hebben…
Verduistering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 Als nacht de dag verlaten heeft
de zon de maan beschijnt
verliest de koude van de warmte
tot de zon in harmonie
haar licht doorgeeft aan de maan
Maar als de nacht
de dag vast blijft houden
in haar onrustgreep
mis ik je zo, mijn maan
je stille zilverglans
die waakt terwijl ik slaap
want ik zie alleen een zon
die mijn maan overbelicht…
Schrijven en dichten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 Langzaam komen gedachten tot woorden
schrijven handen de zin van het leven
geven zielen hun geaardheid weer
willen harten zich ontdoen van lasten
ogen vragen om begrip en liefde
langzaam stijgt de sfeer van eenheid
naar een doel waar het brein om vraagt
uit de woorden die het hart verlaten
gewogen in de gedachten tot een zin
uit ogen die…
ga maar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 nu je sterft uit een verlaten lichaam
vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig
blij en tomeloos het leven vieren
zucht ik vrijer
over zeven uren zweeft jouw stille lach
zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet
hoe zoet is dan het sterven
blijer zal ik zijn
als jij jouw haren glanzen laat
in bovenaardse zon
In memoriam…
Het mysterie van de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 668 De dood schrijdt
op dit late uur
Het kaarslicht danst
zijn vretend vuur
De zieke ademt zwaarder
De ziel strijdt
om de hemelpoort
Het lichaam
wordt een nijpend oord
dat men graag wil verlaten
En koortsig
stroomt het leven weg
heeft geest
en tempel opgezegd
Men gaat over de drempel
Wat daar een mens
te wachten staat…
Als ik kon ...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 861 Als ik kon…
Je zou genezen
De pijn zou je verlaten
Het leven nam een andere beslissing
Jong met een mes in je buik
De nachten brengen geen rust
Elke dag
Een strijd in je hoofd
De waarom vraag is al veel gesteld
Toch blijf je stralen
Zorg voor man en zoon
Je gezin, het hoogste goed
Bewondering voor je doorgaan
Een vechtster pur sang…
Vileine teksten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 zie het als antwoord op macabere
zinnen, de daad van een wankele
berg die zich hult in de leegte
van het verlaten landschap
of neem het zoals het sterven zich
verrijkt aan tranen, de geur
van gestold bloed waarvan het
blad nooit liefde heeft gekend
geen profeet schrijft nog nostalgie
op zijdeglans met vileine teksten
zonder oorsprong…
Avontuur
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 759 Een avontuur dat het leven heet
Een leven met boordevol avontuur
Dagen vol ellende en verdriet
En een altijd lachende man
Het verdriet in mijn leven heeft mij gevormd
Maar heb ik wel eens echt verdriet gehad
De zon heeft mij nu ook al verlaten
Ik heb enkel de nacht
De dag zal weer verdriet en ellende brengen
De nacht enkel tranen
Dat…
Wankel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 926 Wat is vriendschap waard
Als er niets valt uit te praten
Je na 1 strubbeling
Wordt afgedankt
Verketterd en verlaten
Wat is nog de meerwaarde
Van een leuk en fijn kontakt
Als rücksichtslos en
Onverwacht je kop wordt afgehakt
Zo'n vriendschap
Is geen vriendschap waard
Misschien ook nooit geweest
Het bezorgt je weer wat littekens
En een wond…
De wijngaard overwoekerd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 een oude lappenpop
is opgestaakt
aan het metalen hek
dat roestig open kraakt
waar ooit het
landelijk odeur
de hoeve welvaart bracht
hangt nu de vuilnisgeur
verlaten is het land
de wijngaard overwoekerd
druiven zuur en klein
toch ooit drie sterrenwijn
het dorp is grijs vervallen
de laatste vrouwen zullen
nooit bevallen hun kinderen…
Nederland zingt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 duinen waaien niet in zee
om aflandig dwars te liggen
geen wolk bakt stenen
uit rivierklei of hemelstorm
zonder koketterie geen glorie
dacht men voorwereldlijk,
verwerpelijk misschien,
als moment van dijkzwakte
om zonder gewetensbezwaren
tijdig tempel en haard te verlaten
nog voor het laatste refrein
in het zweet uws aanschijns…
Onbewoond
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 92 in mijn koffer neem ik eilanden,
kinderjaren en een schepje mee
uit de poriën tussen korrels
waarschuwt een stem voor twee
ga niet te ver in zee, blijf dicht
bij de schaduw van het duin
volg de lijnen van geheugen
zie de palm, de vlag in de kruin
aflandig waait de tranendood
naar de horizon van het oog
een weidse zucht tot verlaten…
Jou woorden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 322 Jou woorden raken mij
Ze raken mij diep van binnen
Diep in mijn hart, diep in mijn ziel
Jou woorden raken mij
Ik voel onrust van binnen
Tranen van geluk verlaten mij
Jou woorden raken mij
Ik voel kriebels van binnen
Het maakt vlinders vrij
Jou woorden raken mij
Bezorgen mij een grote glimlach
jij hoort…
Loslaten.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.206 Nu ga je me snel verlaten.
En niemand kan deze pijn wegpraten.
Nu is het wachten tot de tijd is gekomen.
Tot je van me zal vrijkomen.
Nu moet ik je loslaten.
En moet je aan God overlaten.…
Intense pijn.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 882 Je kan me elk moment gaan verlaten.
Nee, deze pijn valt niet goed te praten.
Wat de mooiste dag van mijn leven zou kunnen zijn.
Is veranderd in een intense diepe pijn.…