Alle inzendingen over demissionaire zet

Ik zet dozen anders neer en nog eens anders en dan ga ik vroeg naar bed. Iemand, ik weet niet wie, zei dat het hoorde. Wanneer het weer voorbij is raakt het ook vergeten. Maar ik vergeet zo slecht. Iemand kwam me helpen. Nu staan de dozen op hun plaats. Ik rust uit, al heb ik niets volbracht.…

Zet streepjes af op het plafond. Ik lig in bed. Da Vinci zocht verhouding sec. Ik teken, zonder lood, mijzelf, van barst tot spinneweb. In deze droom word ik te groot. Met uitgestrekte leden, zo onruimtelijk, gezien vanuit de nek, besta ik niet. Ik schets, maar dan in taal, zoals ik tot de wereld sta.…

door zonnevuur alleen een krekelpaar prevelt zachtjes, uur na uur stof kleurt de vlakte van een stille straat die na het spiegelende einde mogelijk nog verder gaat een huizenrij, leeg, in vale kleuren kaatst het zonlicht terug, stil alsof zij ook deze gast niet langer noden wil de leegte, de hitte hier schijnen alles te vertragen zetten…

Thuis zet iedereen een masker op, thuis doet iedereen anders wanneer ik er ben. Thuis voelt niet meer vertrouwd aan, thuis is voor mij soms de hel! Ooit ben ik er geliefd, ooit ben ik daar blij geweest. Nu voel ik daar enkel nog verdriet, ‘t is alsof ik er was voor het eerst. Waarom is gebeurd wat er gebeurd is, waarom ik?…

Maar nu wel, je hebt de kracht gevonden om er een punt achter te zetten. Jij gaat verder. Dan pas kan je zeggen: Ik heb afscheid genomen.…

Zij kwam juist van een missie terug Noest voedsel zoeken voor de kinderen Gebeurde in een windvlaag door haar stuntelig vlinderen Nu belaagd door honderden minimieren Die haar levend weerloos verorberde Uiteengerukt wordt zij met duizenden beten Met dit weer er op uit, ze had beter moeten weten Een schaduw, de lichtblauwe vlinder Deze zet…

Donkere krullen dito ogen, altijd een twinkel lieve woorden, aandacht voor iedereen Zoals jij bent lieve schat, mijn lieve hartsvriendin Is er maar één En zo kort in november, de tweede dag al mag ik jou in het heerlijke najaarszonnetje zetten Fijne dag meis, proficiat Lieve Cobie.…

De winter heeft zijn eerste zet gedaan En nu al gaat het strooizout op rantsoen Zodat u straks niet meer met goed fatsoen Uw straatje of de snelweg op kunt gaan De les van vorig jaar lijkt glad vergeten Zó zout heeft u 't vast nog nooit gegeten. AMSTERDAM - Strooizout is vanwege het vroege winterweer al op rantsoen.…

Het is zwaar in een diep dal Het wordt zwaarder zodra je eruit klimmen zal Je bent moe en voelt je alleen Wordt weer sterk en bijt erdoor heen Kijk niet om, achter je ligt pijn en verdriet Tijd zorgt dat je al het moois weer ziet Zet de stap ook al lijkt alles stuk Er is een weg naar mooi nieuw geluk Begin opnieuw en verlaat de kille…

iedere dag een maagdelijk doek het palet vol kleuren de eerste streek brengt zon en wind misschien wat lichte geuren zacht vloeien de pigmenten met persoonlijke sentimenten nog is er harmonie maar drogend lopen vormen vast verdwijnt de tolerantie zet structuur zijn vaste stap lijkt souplesse arrogantie pas later strijkt de…

Meer en meer verschijnen als krachten van de zwaarte de fluisteringen in je hoofd alle keuzes vol met twijfel verplichtingen als lood hoger en dikker zijn ze geworden in de loop der tijd en je weet het pas als je begint met het slopen van de blokkades zet je de eerste stap om de weg te verlichten naar een nieuwe realiteit maar…

14 april: “Bekend Nederland zette gisteren in de Amsterdamse ArenA het beste beentje voor om geld in te zamelen voor de slachtoffers in Japan.”…

Flamingo's op poten zo dun als de ff's van mejuffer, of als twee sigarette- pijpjes waaraan ze zuinig de rook van zichzelf opzuigen: met dit soort raffinementjes zetten ze zichzelf voortdurend voorzichtig op stelten.…

(na draaikolk) Sinds ik jou ken, heb ik echte liefde mogen Ervaren Sinds ik vertrouwd ben met jou Ben en Leef ik op een vreugdewolk Vol ben ik van jou, samen met jou zette ik Samen sterk Mijn leven weer op de rails Ben me Bewust dat ik jou nu ken Jij ademt waarheid, laat echt niets in het midden Eerlijkheid Sinds ik jou oprecht echt…

hoe vredig kunnen landerijen zijn als alles in ochtendlicht is overgoten aan iedere tak een fonkelende robijn smaragdgroen van tere jonge loten maar over de wegen raast verkeer in niets ontziende haast en geweld mensen kennen de schepping niet meer het einddoel is het enige dat nog telt langzaam aan verdwijnt het groene land met dat al zet…

Zachtjes om me niet te wekken, stond hij op, zette de koffie aan en kwam weer terug in de echtelijke sponde, ik luisterde naar de ochtendgeluiden, luisterde naar het pruttelen van de koffie, deed alsof ik nog sliep. De koffie uitgeprutteld, stond hij op, om me vlak erna te wekken met een geurende bak troost.…

de lijn waarover hij balanceert voelt flinterdun geconcentreerd zet hij stapje voor stapje armen wijd gespreid blik gericht op de toekomst die zienderogen wordt geschilderd met grote kwasten voor het hemels blauw dat dik wordt opgezet hier en daar een verdwaalde wolk tot penselen het doek detailleren contouren verfijnen al dat denkbaar…

Ik schrijf en schrap mijn ego tot het bot het rot eraf het merg voorbij tot ik de plek ontdek waar ik mij vrij kan waren en vergeef aan hen die mij verstaan daar zet ik mij op gladgestreken vezels het harnas van de geest gezonden aan de goden de schellen voor mijn ogen afgepeld hoeken maak ik rond obstakels vijl ik weg tot lijf…

lichaamswarme bubbels zakt onderuit en ziet een wereld zonder kindjes met de auto naar zijn werk en wie stout is mag erin de ogen sintelijk geloken tikt hij met zijn handschoen op zijn lege glas piet draagt nieuwe bubbels pumps en vraagt hees of ze nog meer kan doen he ouwe je mag hoor tis groen sint zucht spuugjes in zijn baard de schimmel zet…

mijn ogen kregen altijd het ongewone in’t vizier waar anderen hun spellen speelden met gedachteloos plezier zocht ik naar iets markants om het extravagante te beleven veelvuldig viel mijn blik op de verboden vruchten het ontdekken daarvan zette mijn wereld op de kop dreef onrust verder op pas na het diep doorvorsen van geheimen…

En als ik, na een slechte nacht de vuilnis buiten zet Glibbert een glimp zwarte kat en stampt een leger weg.…

Wilders zet die bokkenpruik af ga in plaats van roepen eens debatteren in het openbaar in respect visa versa met Marokkanen!…

Waar jij nu honderd Jaar geleden met Jouw geesteskind, De Sacre, de muzikale Wereld op zijn kop Zette, een tegendraads Geluid liet horen in de Wereld van de ingedutte Klassieken, heeft jouw kantelpunt In de geschiedenis er voor Gezorgd dat wij hier vanmorgen om Acht uur in groten getale Bij elkaar gekomen zijn Om deze unieke…

Zet hier je paden uit, de smalle en de brede. Stenen zijn inclusief, grenzen staan vast. Mijd Eden. Die hof lijkt uitgediend; de boom die in het midden staat, kraakt onder vrucht en blad, muurvast dringt het seizoen rond het verleden. Blijf ervan af.…

schedel kieren Naar binnen gedrongen Om moedeloos van te worden Uitgehongerd tastend zoekt hij zijn weg Door het donkere struikgewas Hij wil verboden vruchten plukken Likt zijn lippen vol welbehagen met zoete tong Voor de speech Niet meer urenlang in stoffige kamers Zoeken naar woorden Een zee vol demonen De adem van muziek huivert Zet…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

liep de heuvel af naar een dorpje in het dal een kerk en wat huizen de toren in verval geen mens te zien onder het groene loof van de platanen een deur staat aan ik zie het leven gaan en treed naar binnen zet me neer als gast ik werd verwacht de maaltijd gaat beginnen stilte lijkt de spijs naast brood en vis gebroken door…

naast me op het zonnig voordek van de mudvolle pont over het IJ naar de NSDM-werf v/h zet een middelbaar echtpaar van ongelijke lengte de tanden in een rond sesambroodje gerookte zalm mayo en bieslook daarna lessen man en vrouw hun dorst via het riet in een beker milkshake aardbeien de pont komt aan knoestige vaders in flodderoveral…

zet ze als een stut onder een wankel dak ze dragen met gemak de liefde voor een nieuw bestaan…

Koffie branden en zetten is een kunst! Is koffie drinken een verslaving? Nee! Een innerlijke behoefte is het. Een oerverlangen naar de oase. De sfeer van een Weens koffiehuis. Om langdurig de krant te lezen. Om aandachtig te kunnen genieten. Om belangeloos te kunnen babbelen. Koffie moet!…