Alle inzendingen over uitputting aarde%3B afschieten edelherten Oostvaardersplassen

middenin die maelstroom van water, aarde en lucht zuigende krachten naar beneden en boven spreek mij één woord geef een zicht laat mij verhalen schenk het verleden weer verzeker de toekomst…

De aarde staat minnelijk aan de hemel en kust het koude voorhoofd van de nacht.…

dat diepte energie bepaalt ik loop mijn weg in lijnen ’t zij recht of krom dwars door licht of duister en volg de aarde zo het komt maar lief energie van ’t water.…

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…

Mocht de hemel en de aarde, in mijn nabijheid toch vergaan, mag je vragen wat ik heb misdaan, sta me toe nog een keer van je lusten te proeven, dan kom ik voorgoed naast je in het naakte zonlicht staan.…

wolkendek, Dwaalwegen als een labyrint, aanschouw ik een lichte wereld vol zonneschijn Als dekens van sneeuw zijn de wolken die de aarde bedekken Als tekens vol rafelige gaten en diffuse goudkleurige rivieren Wondere wereld…

De aarde, ook vermoeid, heeft nooit dode blaren gedragen. De aarde wondt om, in de driedagestond, te laten herrijzen onder de loodzware kus van de liefde. En is die kus weerom licht leed, leed, dat alles is, - Ik ben Die is, - o, laat deze zoen niet verloren gaan want elke zoen is gloên van goed.…

een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin! Om maar niet van een platte aarde af te vallen, zoals men vroeger dacht maar haar te laten blijven doen draaien, zolang als noodzakelijk blijkt te zijn.…

Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van Eden. Taal die mensen vervreemdt, van hun aardse paradijs. Vervreemden van elkaar. Waarom we kwaad willen spreken. Waarom een dichter dichten kan. Toon ons dan het misverstand, van dat we geen dieren zijn. Dat we niet beseffen. Wat pijnlijk is.…

De aard is in goudene sterren rood En zwart van stromend, geronnen mensenbloed. De lichamen der levenden een vloot Op der doden stromende levensvloed. En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

Wanneer de meteorenzwerm aan het einde van de zomer langs onze hemel raast dan stel ik me de aarde voor als balletje in het heelal. De aarde is niet groter dan een stofje in zijn schoot. Ik lig op het gazon en zoek de hemel af naar flitsen van de zwerm. In beide palmen voel ik nu de koele sprietjes kriebelen.…

herfst guurt in koude vlagen regen kilt de bomen leeg licht verdonkert traag de dagen winter schrijft een witte veeg ik voel hoe wind de bomen geselt aarde in zijn kaalheid schoont droom de hitte van de zomerzon als voorraad licht en warmtebron heb een rijke oogst ervaring te zaaien in een volgend jaar aarde gaat in groen verwachten…

Ons leven hier is van grote waarde We mogen genieten van mooie jaren Waarin God ons heeft willen bewaren Zolang wij verblijven op deze aarde. Maar niets is hier blijvend, alles vergaat Eens zal deze wereld voorzeker vergaan Een nieuwe hemel en aarde zal ontstaan Zoals in Gods woord geschreven staat.…

gekke gedachte dat we ooit zullen vervagen dat we sneller dan gewild er niet meer zullen zijn geweest enerzijds de aarde zullen verlaten en dat anderzijds de aarde ons zal omarmen met diverse lagen dat we uit niets anders meer zullen bestaan dan geest zo zal het moeten gaan men moet ons ook vergeten er moet ruimte voor nieuwe generaties…

ik lig languit sneeuw te zijn in sneeuw met in mijn rug de broze adem van de aarde ben overvlokt door kristallijne klanken en keer terug naar mijn begin mijn kern mijn stof ik diep in winter winter diep in mij…

Amerikanen zijn ronduit verrukt Dat verse friet tot groente is benoemd De quote van de minister wordt geroemd Want is het dan geen aard-appel-product? De critici bezien het als iets dols En spreken eerder van 'fresh vetgetables'…

Emoties niet te bevatten verscheurd door gevoelens die ik niet uiten kan Jij was mijn bron waar ik mijn kracht uit putte Jij was mijn leidraad door dit aardse bestaan Maar toen was 't eindpunt ineens daar waar ik niet stoppen wou…

Geen traan rest ons, om nu nog te verspillen; In deze ene nacht, geleefd voor een eeuwigheid; De wind die zacht en speels, ons beider hoofden streelt; En de aarde, de maan en tijd, staan voor ons heel even stil.…

Een zware storm woedt in mijn hoofd Mijn ziel wordt rondgesmeten Een bliksemstraal heeft mij verdoofd Mijn zicht wordt aangevreten Mijn denkvermogen mindert snel Ik snuif nog wat benzine Het aardse leven in de hel Verslaafd aan cocaine…

De vrouw die wel eens eerder opzien baarde, Het Europarlementslid Van der Laan, Wil geen contact meer met het Vaticaan En Petrus’ plaatsvervanger hier op aarde. Maar Petrus zelf verbreekt straks ook de banden En laat haar in de hel voor eeuwig branden.…

Hier in dit land dat toch al tijden geldt Als het meest bureaucratische op aarde Heeft onze overheid nu zelfs voor paarden Een paspoort bij de wet verplicht gesteld. Het paard van Sinterklaas moet daarom vrezen Als illegaal te worden uitgewezen.…

Maar voor de Heer ter aarde is gedaald Heeft Bush Hem uit de hemel neergehaald.…

Dus waar Luns ook ter aarde wordt besteld Niet in het graf in Driehuis-Westerveld.…

Ook ik heb deugdzaam van mijn loon gespaard, Maar eensklaps wordt mijn spaarloon opgeheven En dwingt men mij mijn centjes uit te geven In strijd met onze vaderlandse aard. Ooit ruimde men hier ieder varkenskot En nu gaan ook de spaarvarkens kapot.…

vandaag klom ik de hemel in met rood gelakte tenen liggend in het gras gebonden door zwaartekracht en wat niet al oh, ooit in deze blauwe droom te kunnen stappen de stilte in en los te laten wat mij aan de aarde bindt…

In de verkiezing rond de mooiste woorden Is het nu 'desalniettemin' dat leidt En dat vóór 'liefde' en 'geborgenheid' Terwijl ook 'naastenliefde' lager scoorde Naar ik mij wijs maak komt dit uiteraard Door ons gehoor en niet door onze aard…

Een kind vraagt nooit waarom, waartoe het toch op aarde werd geworpen. Daarom en niet omdat het hulpeloos zou zijn verzorgen wij het trouw, vereren het als god. Tot het de dood ontdekt en een der onzen wordt. ------------------------ uit: 'Hora incerta',1993.…

Het staat in de sterren geschreven als een engel vertrouwen op goed geluk glijden langs de maan naar beneden bang te verliezen verzwaren van zwaartekracht de hemel op aarde blijft slapen in je hart…

O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt. Het beste is hier: altijd dronken zijn. -------------------------------------- uit: Omar Khayyam (1929)…

het is een bezigheid neen, niet al te druk maar boeiend genoeg om tijd aan te schenken het delicate ervan is het moment -dat unieke moment wanneer ik kan zien hoe van die grote eik de schaduw valt hoe stil de aarde dan kan zijn…