Alle inzendingen over algemeen

Wolkendons hult vóór ons lucht Vormenpracht vult een klein gedachtenrijk als het mijne…

we spraken af op het terras van restaurant 'le gourmand' het was bijna dertig jaar geleden -ik heb je nooit gekend- we groetten elkaar als oude bekenden en je vertelde me van vroeger en van nu -dat ik je niet gekend heb- ik herkende je geur als die van mijn eigen huis als na een lange reis -ik herinner me wat ik nooit heb…

Jezus is gekruisigd maar uit de dood opgestaan Jezus is gekruisigd en naar zijn vader gegaan Jezus wordt gekruisigd Want van zijn lijden hebben we weinig of niets geleerd Zijn evangelie wordt met voeten getreden en dagelijks onteerd Maar hij blijft met de mensen begaan en wij? We kunnen zelfs niet in de schaduw…

het binnenbloed kruipt bij elke slag van het hart wast gewogen dagen weg gaat aan zaak of rede voorbij maar verlicht niet het gewicht van steen in weke maag doch tempert geruisloos de zucht waaronder een ziel buigen wil die weet van elke groef wat gangbaar leven vermag en dat terwijl we ooit het troebele water in een vroege baai…

Waarrond we praatten, speelden. Het decor van ons theater. Zwarte brandmerken kwamen, schilferend vernis en was van kaarsen. Je kijkt naar dezelfde donkere hemel. En sterren. Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

Ik zit stilletjes solo in mijn lui zeteltje mijmer slim over koetjes en kalfjes, over niets en ook over wissewasjes. Plots grolt mijn gespierde bierbuik, transitie van Duvel tot een drollig geluid. Van schuimend gas naar duurzame energie? Door bain-marie of zwarte voodoo alchemie? Geëscorteerd met een aromatische labo reactie? Lavoisier schiet…

mijn kleindochter beaamt mijn begaafdheid als ze een gedicht uit het boek voordraagt schommelend de ongerepte natuur plaagt die een enkele hoofdstuk niet heeft erkend grove taal geschiedt niet in mijn schrijven stroomt niet over de lijnen van het papier haar mond vermaakt zich met het plezier dat maar zelden tot het eind wil blijven ze…

Laat me mijn ding doen Laat me op mijn snufferd gaan Laat me mijn grenzen bewaken Laat me vallen en opstaan Laat mij succes kennen Laat mij mezelf verwennen Laat me in de waan Ik kan het alleen wel aan Bied hulp en ik luister De stem in mijn hoofd bepaald De eigen wijsheid in het duister Heeft tot nu toe alles nog behaald Laat mij…

de fauteuil spant strak om haar frêle lijf hij draagt haar het liefst op een mooie dag over zijn rimpels doet ze geen beklag het raam bij de tuin is sinds kort zijn verblijf ze houdt van het panoramisch uitzicht het madeliefje die uit haar knop springt het voorjaar die haar liefdevol bezingt en inlijst in het opkomend ochtendlicht zijn strakke…

Deernis wekt herinnering Leerstelling die nietig is Uittredend in gebrekkige socialisatie Intercultureel na negen verwachtings-manen Honger,dorst en vastentijd Halfweg in Gregoriaanse Christustijd Ramadan geboren verwachtingstijd Drie jaar voor ze samen zen- zijn Reddersbrevet van’ Sportief Zwemmer’ Oorlogsgeweld visjes in een emmer…

we wisten nog geen namen, we waren beschouwelijk weliswaar maar onwetend van de verscholen weg die voor ons lag onbekend met alle treden te gaan wentelend om verharde ondergrond dat het niet van een leien dakje zou gaan was geen verrassing om dorp en land, in stenen steden langs uiteinden van zee en duin we verbleven in elkaars nabijheid…

De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood, zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood, ze wil hitsig spelen en stevig vrijen, hij kan haar spijtig niet verblijen hoe duivels graag hij haar ook wil pakken een pluimke bleef aan haar poepke plakken…

Iemand zag je in een doodlopende straat. Je keek snel van links naar rechts, en dan was je weg. Anderen hadden je voor hun raam zien staan. Je maakte de honden wakker. Een oude dame zag je in de stralende regen, verdoken onder je kap. Een kind had je langs haar bed gezien. Je ogen zouden twee donkere gaten zijn. Een dakloze zag je het…

toen we nog op de schoolbanken zaten , als jonge tienertjes, wisselen we briefjes , liefdesbriefjes uit, tijdens de les. sommigen verstopten we nadien in een fles, gooiden die bij hoogwater in de zee, de golven namen toen al onze onvervulde verlangens mee. op hoop van zege.…

een gevaarlijk soort alg beïnvloedt het ritme van de menselijke natuur hij bepaalt stiekem ongemerkt jouw keuze op den duur en dat zit me toch zo aller akeligst dwars want van enige beïnvloeding was en ben ik al mijn hele leven wars en het lijkt misschien overdreven of toch niet hij bepaalt grotendeels wat je wel of niet krijgt te zien…

Aan de toog, een flink beneveld echtpaar. Een gepensioneerde verver. Aan een tafeltje, een man met een oude teckel. Hij lacht zijn tanden bloot. Beweert dat hij geen burgemeester is. En dat zijn hond ziek is. Hij is de enige die koffie drinkt. Niet bitter is. Er is afstandelijke en vervreemdende genegenheid. Het is bijna te snijden.…

Lentetijd tropische kalendertijd Springtij Schrikkeldag Het jaar dat langer wordt De lente die op zich wacht Weekdieren Rustgetijden weekenden inluiden Schrikkeldag weekdagnamen doen opschuiven Donderspreuken bliksems geplensde regendruppels in tropische stormen tijd verstommen voor en najaarstormen herbronnen houdgreep herwonnen…

plots waren we mensen zoals mensen waren die door water waarden op weg naar een nieuw land zoals mensen zijn die eens hun huis moesten verlaten zoals mensen zijn die hun kind verloren en dan ineens werden we 'menschliche' mensen zoals een filosoof ooit eens zei…

het licht van het portaal brandt waakzaam onder de smalle rand bewaakt dat het ogenblik onbepaald aan eeuwig is onderschikt. wie de voordeur ingaat op een laat uur verbreekt de kalme betovering maar voor een korte duur. het huis biedt vast weerstand half dommelend half verlamd. binnen is de innerlijke kou zacht gedempt in de ruim geschikte…

vogels vullen de lucht met prangend koorgezang als in een kosmische kathedraal met bomen als pilaren en blauw hemelgewelf ze kondigen heilige dooi aan het einde van bevroren tijd…

Het is een ware bron die lamp aan het plafond. Maar echt licht in een gedicht komt alleen van de zon.…

het gras groeit de bloem bloeit keer op keer de natuur boeit altijd weer de baby groeit de peuter stoeit de tiener loeit de puber broeit de mens knoeit en groeit en is vermoeid toch vraagt men telkens weer waarom het leven steeds zo boeit en heeft daartegen geen verweer…

Het is nog steeds stil aan de andere kant van de lijn blijkbaar is er iets gezegd dat tot nadenken stemt iemand is duidelijk in verlegenheid gebracht misschien was ik het zelf wel toen veel als nagalm doordrong in het dichte bos van kwetsbare gevoelens en tijd zoals je niet meteen reageert op een bericht. Stel je voor dat het misschien…

ach vliegen we er onderhand niet allemaal in blind gevangen worden door het world wide web van de immer spinnende internetspin…

Ik zou willen vliegen ver hier vandaan op zoek naar rust en vrede heel ver vliegen Ik zou willen dromen over een wereld zonder geweld het zal nooit gebeuren alleen in dromen Ik zou willen vluchten weg van mezelf mijn problemen achter me laten steeds maar vluchten Ik zou willen genieten van muziek, boeken en schilderijen…

ze doet niet aan goedheid houdt van slechtheid verslindt slachtoffers in haar valse echtheid ze mijden haar en zoeken haar op zijn bang en gefascineerd ze leeft zonder om te kijken in verdorvenheid gedisciplineerd haar eigen normen en waarden met haar zelfverzonnen maatstaven verbloemen haar manier om regels systematisch te ondergraven…

Iemand vertelt een oud verhaal over twee eiken die te dichtbij stonden - elkaar het licht wel gunden - maar rug tegen rug verder moesten. Tot eens een herfststorm die nooit voorbij leek te gaan, plaats maakte. Takken begonnen naar elkaar te groeien. Als een late omarming. Onder hen: de eerste witte bloeiers, zoals het altijd…

denk niet zwart-wit denk grijs niets is helemaal zwart niets is helemaal wit elk mens is gekleurd door alles wat er in zijn leven is gebeurd…

ze zit elke dag in haar stoel in haar stoel zit ze elke dag ze kijkt graag naar de televisie naar de televisie kijkt ze graag elke middag brengen ze haar eten haar eten brengen ze elke middag ze heeft vaak geen zin in eten in eten heeft ze vaak geen zin af en toe gaat ze naar de bingo naar de bingo gaat ze af en toe ze houdt niet van…

Een luisterend oor, een arm om je heen. Iemand, die tegen je zegt: ‘Je bent niet alleen’ Zomaar en opeens een compliment. Gewoon, omdat je bent die je bent. Een tekst, een lied dat je vanbinnen raakt. Het lijkt wel speciaal voor jou gemaakt. Iemand, die je ontmoet ergens op straat. Die naar je lacht en vraagt, hoe het met je gaat…