Ge moet chance hebben in alles
Ge moet chance hebben in ’t verkeer,
dat ge niet valt, niet zijt gebroken,
dat dromen blijven ongekrenkt gesproken,
en ge nog thuiskomt, keer op keer.
Ge moet chance hebben op uw werk,
dat ge nog trots moogt ademhalen,
dat ge niet buigt voor loze talen,
maar voelt: ik doe wat het maakt mij sterk.
Ge moet chance hebben in de min,
want liefde komt met storm en vrede,
zij heelt, zij breekt, zij troost de zeden,
zij maakt van ’t einde nieuw begin.
Ge moet chance hebben in uw lijf,
dat pijn u niet te fel zal raken,
dat ge nog kunt en durft ontwaken,
al kraakt de ziel soms oud en stijf.
Ge moet chance hebben met uw volk,
die blijven als de jaren wegen,
die troosten zonder veel verlegen,
hun hart klopt mee — uw levenskolk.
Ge moet chance hebben met de tijd,
dat vijftig jaren niet vergrijzen,
maar glanzen nog op oude wijze,
en laten rusten wat gij zijt.
En als ge oud zijt, kijk dan rond,
naar al wat kwam, naar al wat bleef,
naar wie ge zijt, en wie ge leeft,
en weet: geluk maakt alles wel gezond.
... Sommigen geen geluk
Anderen alle geluk
Maar.....geluk dwing je af
Wanner je alle geluk hebt om dit te doen
Och zo moeilijk ga ermee stoppen.mijne kop doet pijn! ...
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: algemeen
Geluk blijven leven
33
Geef je reactie op deze inzending:
Een halve eeuw...wat zeg ik...zestig jaren zonder grijze haren te krijgen van talomaanwezig werelds leed, alwat madame Nature van onze Grand-Mère te verstouwen heeft van de giftige detoxiden, gebotoxte feminine humanoïden en motorische oxyden te land ter zee en waar ook hoog boven de ontzilte arctische dampkringhemisfeer, en telkenmale weer in november, zoals J.C. Bloem ons voorbeeld, na de zoveelste herfst, ja ook in onze nederige poëtenleventjes alhier onder de dark side of the moon...
dat alles zonder al te enge, zeldzame, wreedaardige en kwalijke spelingen van die andere feeks, met wie satan een pact heeft gesloten, om de arme zielen te testen op hun drang tot survival, ge kent haar vast, hou u vast, miss Fortuna (hou haar te vriend, Don!)...
ja dan is het een kwestie van pure, ongezouten mazzeltov als wij de hand mogen schudden van de burgervader op de dag dat wij deo en duvel volente als mummelende, tandeloze, eermalige bevlogen hiphoprappers
honderd jaar levenskracht op ons palmares mogen laten noteren...
liever geen bloemen...of toch?