Onheilsgalm
Maandag drie november twaalf uur
des middags houdt de klok zijn adem in
de beiaardier zet nu het carillon
op pauzestand, het blijft een wijle zwijgen
de bovenkamer is zijn atelier
en 't glazen klokkenspel daar zijn metier
en als hij nageniet van zijn etude
solo, zonder vangers van zijn blik
op het klavier, verlangt hij naar de rust
als dorstige kameel in de oase
Bruusk veert hij op, wreed wordt zijn droom verstoord
op het moment dat hij naar achter leunt
dan breekt de hel los! waar is 't schellekoord?
wel honderd cerberussen, duizend koeien
en stieren gaan apocalyptisch loeien
hun omineuze galm is overal
te horen hemelsbreed over de daken
de wegen pleinen stadswallen en straten
in winkelstegen shoppingcenters - alle!
ja zelfs op weiden en in koeienstallen
als even plotseling die onheilsgalm
als schelle vagevuurbrand is gaan staken
Geplaatst in de categorie: algemeen

Geef je reactie op deze inzending: