Alle inzendingen over dieren

Een walrus kwam in Rotterdam Per vrachtschip uit Archangel aan De loods aan boord bleek een mevrouw Dat zag het dier betrekkelijk gauw De ster, het anker op de kraag De echte loods dat was de vraag En daarom sprak hij beste zus Daar is de wal ik ben de Rus…

De Knaap. Hondje, zit op! Stil met de kop, Recht met het lijf, Houd u nu stijf. 't Buikje vooruit, Braaf, kleine guit! Kijk mij nu aan: Zo, wél gedaan! Hondje. Ach, moet ik al leren, en 'k ben nog zo klein; Ach, laat mij met rust, tot ik groter zal zijn. Knaap. Neen, hondje! 't is best, dat gij nu al wat doet;…

Honden zijn beter ziek dan wij. Ze zeuren niet, ze zijn niet bang, liggen bijvoorbeeld opgerold - veilig om zichzelf heen - op een stille plek. Kijken je aan, bewegen niet, wachten tot hun lichaam op wil staan. Ik wou dat ik zo ziek kon zijn. -------------------------- uit: 'Jachtveld' 1992.…

Warme waterstralen laat ik lekker stromen kletterend op de douchevloer terecht komen sussend sop ik mijn spetterende kinderen in het donker; ik wil merel niet hinderen door het raampje zie ik haar zitten broeden zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden? merel, waarom bouwde je juist daar je nest? eerlijk gezegd lijkt me dat niet zo best…

Kom je bij me vraag je voor wat gelukzaligheid en plezier in sobere nuchterheid koester je het donkerblauw je hebt in een droombestaan voor mij betekend wat een man nodig heeft om door te gaan dappere dolfijn diep in blauwe zee blijf voor altijd in die vrijheid en doe de groeten aan de meeuwen.…

Hoe helder, zwart op wit, die koe gemazeld is, en weet ik hoe te malen noch te melden: ik zie ze, varings heengevoerd, en ‘t groene veld voorbijgesnoerd, te schielijk en te zelden. Zo wit is ze als de snee, die, vers gevallen over ‘t wintergers, te blinken ligt; met vlekken, die, zwart alzo de rave, of wel nog zwarter, in…

Excuses dat ik u ontrief Mijn jubelzang was anders lief En dulce voor uw oor bestemd Nu sta ik zingend in mijn hemd Favonius de alpenwind Joeg mij met chocola van Lindt En Toblerone in de maag Dus als ik weer eens zing als zaag Denk dan ach 't waait wel over zo Die wielewaal uit Dudeljo…

Het is eenzaam wandelen Zonder zon Zonder maan Overdag is het mistig In de nacht koud en grijs De boom laat zijn takken hangen Hij weet waar jullie zijn Niet bij mij Niet meer bij mij Kwispel nog één keer mijn wandeling Kwispel al mijn wandelingen Zoals jullie altijd hebben gedaan Loop mee met mij Voor altijd aan mijn zij…

Een rode kater zag op lanzarote Una gata in appartamenta Hij siste in haar oor 'oh mia guapa Lust jij ook vlees en vis als entrecote?' La gata bianca zei 'nee, nu niet storen Geen polonaise, gato, ik wil rust Ik stuur je weg hoor, als jij mij nú kust Dan bijt ik jou, als jij me niet wil horen!' El gato zei 'ik heb een heel goed plan…

Vier eendjes in ‘t water stoppen niet met gesnater ze kwekken en kwebbelen terwijl ze daar peddelen Eentje zegt: Lucy Zwaan heeft een nieuw verenkleed aan zie ze daar pronken en naar iedereen lonken wat een gedoe wordt die dat niet moe? Nummertje twee zegt versteld heeft ze ‘t je niet verteld? die gaat naar het bal ginds aan de waterval…

Wreed schrijdt de eenhoorn in zijn glazen huis Op de flamingo af, die sneeuwwit rilt. De vogel weet: er is hier iets niet pluis. Dan steekt de eenhoorn toe. Er klinkt een gil. Wel gaat door heel de koepel het gesuis Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij Van de flamingo, die nu grauw als gruis Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…

Wat een rotdag! Wat hebben dieren een luxeleven. Een kat ligt urenlang te suffen vaak op ’t beste plekje in de sofa, waar de warme zonnestralen zacht op z’n snorharen vallen. Een hond toont zich eveneens snel tevreden zolang hij maar achter een bal kan lopen, of de benen van een bezoeker gaat besnuffelen op een manier waar wij rode oren krijgen…

Als waarheid doorzichtig beginnen eerste zonnestralen aan het ontbijt op aardse gronden mist stijgt van de ronde vijver lijkt boven een spiegel te hangen verstillend in een droom gevangen Een mystieke witte vlinder danst voorzichtig in het ochtendlicht intensief om gedachten te vertederen een vrolijke balletles in de ijle lucht glimlach…

Ondanks corona, Q-koorts vogelgriep De gekkekoeienziekte, MKZ Was 't hertenkampenuitje je van het Als er een pasgeboren bambi liep Straks krijgt meneer giraf ook zijn congé Dan komt Dikkertje Dap nooit meer benee...…

Eergister had men nog van horen zeggen Althans wie 't uit de tweede hand wou horen 'In Emmen is een mannetje geboren!' Iets groter dan een eend die 'n ei kwam leggen De meute toog in 't bovenstaande kader Vooral ter leringhe ende vermaeck Naar 't Noorderpark - nieuw leven in de maak Persverse moeder, beretrotse vader Men wou z'n…

een aantal Spanjaarden hebben nog steeds van diverse pijnpunten niet geleerd het belachelijke bijgeloof van lang geleden recent geëerd oh wij Nederlandse dierenvrienden kijken hiernaar zorgelijk zuur vermoedelijk vooraf aantal malen getraind traditiegetrouwe slachtofferdieren enwel paarden rennend door vuur walgelijk tafereel…

Ik, Meester in de camouflage kunst Wandel met gebutste voetjes door de nacht Als boomtak deze keer Soms vermomd als verdord blad Ik val onder een kleine orde van insecten Al de lichtste beroering slaat me uit het lood Dan stort ik ter aarde als ware ik dood…

Een koe is een merkwaardig beest wat er ook in haar geest moge zijn haar laatste woord is altijd boe…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

Rommel uit huizen mag zich ontmoeten in hoekig, ruikend duister onder de straat, zendt naar de buitenwereld wijze raad: "Hier klinke het aangename moeten: Laat het geschuif van de klep blij groeten wanneer de mond van ijzer open gaat, die niet wil dat er vuilnis naast hem staat, anders komen kleine speurders wroeten." Ratten hopen hier…

de kraai, mijn kraai buigt zijn hoofd hij verblijft immer op zijn ijzeren pilaar in de tuin, die tot mijn bescheidenheid hoort en zie hem terwijl ik woorden zoek of droom doch welke deugd schuilt er in dit gebaar. hij verbeeldt de mens misschien die vaart over woelige baren eenvoudig kan ik dat verklaren hij staat doorgaans met zijn lichtgewicht…

Dieren kwamen samen in het grote toverbos Uilen, vossen, wolven, egels, zelfs een schaap liep los Merels, muizen, ganzen, zwanen, roodborstjes en zwijnen Uiteraard ontbraken niet de hazen en konijnen Rond de grote toverpot op ’t vuur nabij de beuk Snoven zij de heerlijk en vertrouwde nieuwjaarsreuk Niemand anders kon dit heerlijk brouwsel…

Tot diep in de avond blijven de honderden spreeuwen in hun slaapbomen aan de drukke gracht klaarwakker. Bij elke onverwachte geluidsexplosie zetten ze het op een schreeuwen. Hun schril protest versplintert het uurglas van de nacht, geeft stem aan de stomme wanhoop van wie door innerlijk tumult bezocht slapeloos in het donker liggen.…

De hond rent binnen, glijdt uit over de vloer, en -- snuffelt aan mijn stoel.…

De vogels in het stedelijk luchtruim schrijven een winterbrief aan de mensen in de straten. Cirkelend op het witte blad van de hemel zijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen. Al hun zinnen beginnen met uitroeptekens. De taal der vogels is vol gevleugelde woorden. Weinigen kunnen hun kraaienpoten lezen. Weinigen worden wijs uit hun…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

Mijn orka springt amechtig uit z'n kieuwen In 't zilte nat, zijn oog gespind op vis Verscholen in een bolvormige nis Die telkens weer zich flitsend blijft vernieuwen Onneembaar transparant is 't bastion Uit wanhoop haalt hij dan z'n broer erbij Vangt bot - de vissenkom gaat niet opzij Zo ondoordringbaar is het glasplafond…

je wimpers, je ogen als vochtige zuidvruchten, snuivend en schichtige blikken ruk je aan het halster geen trek meer in troost, verraad van hooi, ogen schichtig op zoek naar een uitweg mannen in blauwe overalls roken zware shag bij die zwarte deur over een halfuur hang je aan de haak uitgebloed en gebruikt een geplande dood vandaag nog laatste…

Rondzwemmend' haaien zijn niet bang voor jou Jij kan rustig en gedisciplineerd De touwtjes laten vieren, niets verkeerd Ook na vandaag, op weg naar dimensie Voor kust van Hadera in Israël Mensje-nooit-genoeg, jaagt op ze, dat wel…

Ik wil je wat verklappen ik heb daarnet een muis gezien ze trippelde op de trappen en ook achter het naaimachine Misschien op zoek naar eten zoekt ze nu in ‘t rond ik heb daarnet ontbeten daarom dat ik ze vond Ik wil ze best wat geven een stukje kaas misschien dan kan ze overleven en kan ik ze dagelijks zien Mama wil er niet van weten…