Alle inzendingen over liefde

Een geeuw die zich verschuilt in de palmen van je handen laat zich horen en bijt zich vast met blinkend witte tanden De schemer die de nacht verraadt sluit zich om je slapen dromen roeren, maken los pakken samen, samenrapen kluwen worden in het schijnsel van je geest Een oude wollen trui uithalen en opnieuw gaan breien een schoen uittrekken…

Laat je tranen smelten van liefde en ik zal in je oor fluisteren, dat ik van je hou. Liefde…

[Dit schreef ik voor anderen mensen] Moeder Je moeder overlijdt, in het begin van het jaar. Als zusjes werden wij in kennis gesteld via een rouwkaart. Triest maar waar: wij mochten niet op de begrafenis komen. Wij waren erg boos, maar uit respect voor onze moeder hebben wij het zo gelaten. Onze vader, is heel lang geleden…

ik wil het lint van je leven ontrollen je weven in onze verhalen in het gouden uur als het licht het mooiste is wil ik je bewaren…

jij wuifde met kleuren activeerde gedachten ik zocht in het spectrum wat daar zat te wachten jouw lach zong de mooiste woorden die ik kuste tot hemelse akkoorden jij gaf mij de kans om op jou te reageren in een positieve balans wij hoopten de uitersten te middelen en in elkaar raken vorderingen te maken weer gaan wij een…

Vriend, gezel die meer en minder dan de vrouw voor anderen toegewijd voor mij als minnares, tevens vermetel kind, haar levensles, onafhankelijk en wijzer en jonger maar altijd van dezelfde tijd. Trooster om getroost te worden vernieuwend en verleggen in loyaliteit van een temperament zonder rivaliteit, schoonheid in soberheid voorbereidt…

Zwoel was de nacht en je lag in mijn armen. Teder bedreven wij de intense liefde. Het zweet brak ons uit maar dat kon ons niet weerhouden, om tot elkaar samen te komen. Jouw zijdezachte lippen verbonden met de mijne: het werd een weergaloze zoenpartij. Mijn liefste, wij hadden elkaar gevonden en met verlangen en wederzijdse…

De augustus-zon raakt de haartjes in je hals, daarachter rollen paarse schaduwen eindeloze lopers voor ons uit, terwijl ik je spoor nauwelijks volgen kan, wat over het inzicht van de horizon reikt geen woord over beide lippen, alleen zichtbaar op de tere huid, tinteling tot in het bot, plekje ingeruimd in ons heelal, hemel vol nectar…

de kleine wereld schittert als een blinkend rode fiets je kloppend hartje laat zingen de wereld wordt plots zo oneindig als je snel als de wind moeder passeert KIJK mama ik FIETS! in het kleine huist het magistrale de grootsheid van mensen die ons laten schitteren…

Jouw klanken weerklinken woorden verdwalen en zinnen verdrinken Je ogen vertalen vertellen verhalen ik laat ze bezinken Mijn vingers die strelen over je wangen met je krulletjes spelen Je blik die blijft hangen vervuld van verlangen dat we woordeloos delen Een stille affaire is lang niet zo gek geen taalbarrière Ons lijf in…

stappen op het pad geknerp van losse kiezels de stille tred op veerkrachtig lichtgroen lentegras het bankje bij de vijver die spiegelend zijn schaduw gaf armen die gedachteloos schouders vonden om even te ronden verlangen dat een uitweg zocht in speels en heel langdurig kussen wij zijn niet uitgerust lust smeult zacht…

Ik berust in jouw vlinderkus het is dat wat me is slaap kust als in de nacht de maan weer gaat schijnen en mensen verdwijnen achter de gordijnen Jouw zachte wang tegen me aan je ligt niet ver mij me vandaan ik kan je voelen betasten diep in de nacht ik voel me zacht Door jouw mankracht die me overmeestert op dat moment heb je me lief…

In een eindeloze vlucht nam ik je mee in de nacht van de liefde. Je tederste plekjes weet ik inmiddels te vinden. Elkaar beminnen is prachtig en blijft bijzonder. De welvingen van je lichaam blijven fraai! Het bed met jouw schoonheid in zoet satijn ademende zacht met zweetdruppels en zocht zijn weg naar het diepste…

niet de jaren hebben je gewogen jouw ogen passeerden alle grenzen in een tijdloos open de enige bagage die jij altijd bij je had was de schat van een lach op de paspoortfoto in je tas waarbij iedereen toch even moest kijken om de intensiteit van a-live met de foto te kunnen vergelijken jou zien was altijd een stukje van je…

ik rijg de klanken van je naam aan elkaar ik koester woorden die elkaar vinden ik absorbeer zinderende onderhuidse zinnen ik bemin je als je zwijgend alles zegt…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn liefste, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de zorgeloze wens je om mij in jou te laten rijpen, als ware een waarachtig mens. Ontkleedt je van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in een glazen ledikant, waarin we samen geboren…

Innerlijke rust voel ik bij jou, omdat ik van je hou. Het is zo prachtig om met je samen te zijn. Als we elkaar kussen, lijkt het net een droom. De liefde tussen jou en mij blijft bijzonder en onder onze prachtige muziek heerst er vaak romantiek. Liefde…

de eerste klank komt zonder aarzeling uit de hemel vallen gelijk met de emotie die me rustig ingetogen laat dansen je zit naast me en fluistert 'oh nee, dit niet, het is te veel' jaren later bij diezelfde eerste toon het gevoel, klein geluk dat kleeft aan herinnering die niet is vergaan in het snelle gewoel van plaats en tijd hoe diep…

in de deining van de zee de geuren van de lucht de warmte van de zomer de geborgenheid van een gehucht de mijmeringen van een dromer in een gesprek van vader tot zoon die van een baas tot z’n knecht het alledaagse zo niks bijzonders gewoon de genegenheid tussen mens en dier wat onwerkelijk lijkt maar toch zo echt in jouw bemoedigende…

liefde is niet rechthoekig, kent geen rechte lijn zij komt onverwachts en gaat met de trein…

Mijn pen schrijft wellicht niet die woorden zinnen of gedachten die jij even zoekt, ooit eens boekt om hen te bewaren als adembenemende schilderingen, die je van papier heel zacht toezingen. In deze wereld ontbreekt niet het geld dat telt. Wellicht mist enkel een rivier of golven zee uit de mond van een kind nog onbevangen om op te vangen…

Op mijn lange reis woon ik in mijn gedachten – aan onze liefde.…

Zaligmakend bedreven wij de liefde. Met strelende vingertoppen genoten we van elkaar. Zaligmakend noemden wij onze koosnaampjes en kusten wij romantisch onder de prachtige zonsondergang. De liefdevolle cirkel duurde tot diep in de nacht. Met zonsopgang lagen wij in elkaars armen en werd er een ontbijtje bij ons binnen…

jij liet mij bijna alles van liefde zien de lach een onverwachte kus de warme hand waar vonken springen in ontladen dierbare omhelzing voor intieme samensmelting toch hangt er nog een licht taboe over ontmoeten in ziele sfeer begrijpen heeft dezelfde woorden niet meer voorzichtig kijken baant nieuwe wegen in het doelenperspectief…

Onvervuld verlangen. Door het hart gekoesterd. Wil niet ingelost worden, maar hunkeren en smachten. Eindeloos verlangen. Droom in dromen. Mijmeren en melancholie, is de tuin waarin zij wandelt. Zuchten en smachten. Beter dat dan dat de droom ooit ten einde komt. Is het beter te verlangen naar... verlangen!…

In de nacht droomde ik over jou en sliep ik heel zacht. Gelukkig lag je naast mij, maar je hoorde mij niet dromen. In de droom die ik had bedreven we de liefde. Het was zo'n fascinerend spel: je kuste mij en ik kuste jou. Gevoelens had ik voor je, intens tastte ik over je wonderlijke lichaam. Het verlangen was groot…

zij kende de vraag in hun ogen legde het antwoord in haar lach zij waren uitgenodigd werden verwacht helend luchtte zekerheid alle oordelen op vol liefde en warmte sprak hun hart zonder woorden verloren agressie en boosheid hun kracht lege handen zijn gedaan zij kunnen weer van elkaar op aan…

We dwaalden om te vinden met z’n tweeën alhoewel we apart vertrokken waren we raakten elkaars harten aan een geur overgaat in geluid gecomponeerd tot een fragment, zinnebeeld als decor op het fluwelen doek van de nacht, we zochten naar duizend vlinders van lichtzinnigheid, vonden die in de magische paringsdans van elk…

liefde laat zich niet verleiden tot het maken van een keuze van wie je houden mag of kunt liefde landt in roze wolk gehuld bij ieder die zich geborgen weet in de genegenheid van een ander liefde is een veilige haven die jij bij de ander vindt om wie en wat jij bent en betekent liefde reikt ieder een roze wolk die zich verlekkerd kan…

Het wordt tijd om op te staan. Nog zie ik onze twee hoofden, op onze kussens rusten. Hoofden, waarin gedachten komen, en als zorgen verder gaan. Hoofden, waarin we dromen. Toch zijn wij onze hoofden niet. Niet wat onze gedachten waren. Niet hetgeen wij droomden. Vannacht. Wij zijn zoals onze kussens zijn, waarop we dagelijks slapen…