Netgedichten

netgedicht (nr. 68.348):

Ogen van bekenden

stappen op
het pad
geknerp van
losse kiezels

de stille tred
op veerkrachtig
lichtgroen
lentegras

het bankje
bij de vijver
die spiegelend
zijn schaduw gaf

armen die
gedachteloos
schouders vonden
om even te ronden

verlangen dat
een uitweg zocht
in speels en heel
langdurig kussen

wij zijn
niet uitgerust
lust smeult zacht
in onze lenden

zoeken naar
een zachte plaats
verborgen voor
ogen van bekenden