Zelf-loos gebied?
De augustus-zon raakt
de haartjes in je hals,
daarachter rollen paarse
schaduwen eindeloze lopers
voor ons uit, terwijl ik je spoor
nauwelijks volgen kan, wat over
het inzicht van de horizon reikt
geen woord over beide lippen,
alleen zichtbaar op de tere huid,
tinteling tot in het bot, plekje
ingeruimd in ons heelal, hemel
vol nectar en ambrozijn, waar
het z’n vaandel heeft geplant
in de volheid van het lichaam,
psyché van het ongetemde bloed,
stuwend avontuur wat op de
grote heide werd gedeeld, een
zelf-loos gebied van verstilde
schoonheid, in alles wat je ziet.
... Illustratie: Bron: flick123 ...
Schrijver: Pama, 24 augustus 2019Geplaatst in de categorie: liefde