4270 resultaten.
Exodus
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
422 Zullen we nog één keer uit de aronskelk
drinken?
De amechtige man achter ons laten.
Van het karmozijn eten. Omdat het rood en zoetig is.
De vrouw met de wandelstok ontwijken.
De bergpas volgen. Naar waar het wreed en onherbergzaam is.
Nog één keer bij de bruine beer gaan slapen. Omdat hij groot en harig en krachtig is.
Laat ons dan gehavend…
De Roze Bril
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
402 Ik zie mensen lachen en praten maar ze horen elkaar niet
en de bloemetjes in de wei blijven in knop
Ik zie mensen de draden spinnen van het leven
maar het leidt niet naar een doel
Er zijn mensen die oneindig ver lopen maar de afstand is niet te meten
Ze lopen tegen muren aan die zij zelf hebben opgetrokken
Er wordt veel gesproken maar eigenlijk…
Queeste
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
352 Je droeg het vuur - mijn vriend -
maar verbrandde de palm
van je hand.
Je verjoeg het uur - mijn vriend -
maar je ogen verdragen het
licht niet meer.
Je geesten van de nacht,
nog even schurkend over
het water, schudden hun
vervagende hoofden.
Als de nevel optrekt,
midden in het meer,
je heilige graal.
Maar je ziet het niet.…
paarden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
293 de paarden op het land
dragen in de avond
het somber silhouet
als een laat gebed.
voor de stilte aangetreden
zijn de beschrijving
van een lange dag
op de lage horizon
met ernst beleden.
loom en moedig
uit zwart gesneden
houden ze doezelige
warmte van de aarde
in een lome droom vast.
ze staan als een voorbode
van wat groot hoger is…
VERGETEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
385 bij de een
is het minder
en een ander ondervindt
juist meer hinder
om niet te vergeten
moet men graven
in steeds dieper
gelegen lagen
een heel gedoe
laat het een troost zijn
het is nu eenmaal zo:
in het hoofd van ieder
mens graast een koe…
Polaroid
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
320 toen, achter muren
en achter planken wanden,
achter deuren,
in kasten en achter kieren,
onder het gehaakte tafelkleed,
onder een sprei als een lichtend baken,
in dicht gebladerte van bomen,
achter dikke stammen,
tussen hoog gras, verhuld
soms nog in toevallige etalageruiten
of in donkere ramen,
in…
Nationale feestdag
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
352 Zoals elk jaar regent het. Op de parking hou ik een paraplu boven moeders hoofd.
We lopen grote passen. Daarna gaan we door rechte gangen. Het regenscherm
krampachtig onder mijn arm geklemd.
Je bent het al gewend. De scans.
Je ogen zoeken onze blikken. Op je kamer staat de TV aan.
De koning en koningin schuilen onder een zwarte tent.…
Pinokkio
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
310 De wereld wordt geregeerd door het secondaire kletscircuit
Het heeft niets met de echte wereld te maken
Maar het komt voort uit de menselijke creatieve geest
en het zijn bezijden de waarheid zaken.
Zinnen die worden verdraaid
Zodat er een andere betekenis aan wordt gegeven
Als je het over Pinokkio zou hebben
Zou degene verder met een lange…
grondwater
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
369 onderhuids
bij hemelkoorts
begraven ligt
achter het hek
het lont van geesteskind
in het uitgetreden landschap
tot naam te bekennen
nog voor het heldere zicht
natuurgetrouw
zonder te weten…
Dood spoor
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
277 deze treinreis is een oneindig gebed
van smerige perrons en gebrekkig staal
het tierige groen heeft ook zijn verhaal
ik geniet van dit wonderschoon boeket
het is vooral hoogbouw die met me reist
zich heeft geworteld in het stadse land
dat een pagina krijgt in de ochtendkrant
waar een critica op haar schoonheid wijst
een herfstig park schuift…
Foor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
341 Op weg naar huis loop ik
langs de kramen. Gebliep en
gepiep verdooft mijn oren.
Ik denk aan Broadway
Boogie Woogie, Mondriaan.
De wagens ruiken naar
roestig ijzer. Zoete zweem
van suikerspin als antigif.
Op het oude Weversplein
speelt een muzikant met
wit bezweet hemd. Accordeon
met elektronische drum. ABBA,
met de tristesse…
Ze speelde toneel
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
312 ze gedroeg zich niet
zoals ze zich voelde
zei niet wat ze dacht
ze speelde toneel
ze lachte terwijl ze
vanbinnen huilde
deed alsof ze plezier had
ze speelde toneel
toen zette ze haar masker af
ze vertelde hoe ze zich voelde
zei waaraan en hoe ze dacht
en wat haar mening was
ze verloor daardoor vrienden
maar degenen die bleven…
lichtval
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
285 onthoud het haalbare
op korte termijn
weerschijn is altijd droog
verte geen afstand
lijfelijk afwezig is kenbaar
als grafische weergave
in dat niemandsland leunt
de dag tegen het laatste licht
zodanig dat elk gebied
meer vaag lijkt dan grijs
duister is niet voelbaar
de val komt voor de hoogte…
De Boemerang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
301 Strooi met je lach en iedereen wordt vrolijk
Strooi met empathie en de mensen om je heen zullen je beter begrijpen.
Strooi met aandacht en je zult in het middelpunt staan
Strooi met liefde en de wereld wordt een beetje meer pink
Strooi met je kennis en en je krijgt er een betere wereld voor terug
Deel je positiviteit en geluk zal je ten deel vallen…
Mijn bruggen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
345 Ik ben geboren
Op Greenwich tijd,
Ver van Engeland,
Gelovend dat de mens,
Na elke val, weer kan opstaan.
Ik ben geboren in een land
Waar mensen dik worden van diefstal.
De bruggen over onze rivieren
Verscheuren lichamen
Tot nieren, lever en darmen.
Mijn bruggen verdelen mensen
In degenen die wonen
Aan de linkeroever van…
strijklicht
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
305 tijdens een windstil ogenblik
op het snijvlak van harde feiten
-het gangbare niet geldig
onder de mantel van luwte
vloeiend van aard
en roerloos ten hemel
de vlaggen gestreken
en aan de avond
zijn zachtheid teruggegeven
ging het moment voorbij
toen verschijning
op een aangezicht leek…
dromen
netgedicht
1.0 met 6 stemmen
270 In de stilte van de nacht
Droom ik mijn mooiste verhalen
Het geluk straalt van mijn gezicht
En ik droom in alle talen
Ik droom over vroeger
Toen ik nog een klein meisje was
Ik speelde op straat
Met vriendjes en we stapten vrolijk in elke plas
Mijn leven was maar net begonnen
Eén en al vrolijkheid
De tijd had nog geen grenzen
En genoten…
Niets nieuws
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
257 Hoe staat het met ambities van
de zomer
met summer holidays en dito
sales
is van die plannen iets
terechtgekomen
bestormen de chinezen onze
hemel
van gogh, het rijks en achterhuis ontdekkend
in permanente staat van
opwinding
de kalverstraat en vondelpark bezettend
op fatte e-bikes dwars door
mokum trekkend
Het zomert pas zodra…
Belle Epoque Blankenberge
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
321 Tegenover de Pier ontwaakt
een dakloze man in het portaal
van hotel Petit Rouge. Geen pokken
en geen kokkels, ze gleden lang
geleden terug naar de branding,
verlangend naar magere handen.
Twee broers slapen hun roes
uit in de loungezetels van de
Bamboo Club, wijdbeens, languit.
Boven hen, een vogel aan een
nylon draad, meewiegend…
De mens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
239 Het leven heeft op zich geen zin,
de natuur heeft in jou geen enkel belang.
Okee, er komt een eind en er was een begin,
Maar verder, vooral ego met bloemetjes behang.…
talent
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
313 Talent is een gave
En een gave is een talent om je talenten
op de juiste plaats en tijdstip te tonen
aan een ieder die de gave heeft
om van jouw talenten te genieten.…
subcutaan
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
279 met de reikwijdte van schemer
verdwijnen leed en trots
uit het zicht
naar een timide wolkenveld
grenzeloos amorf vooral
zonder held, verliezer of polemiek
onder toeziend oog
van dit huideigen patina
zich laten meevoeren op de lange golf
zonder loden ligplaats
voor twijfel is nog tijd genoeg
zo is de algehele tendens…
Onbewoonbaar
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
292 Ze sliepen dan weer hier en dan weer daar
En soms sliepen ze bij vrienden van haar
Ze hadden geen eigen stek
Ze hadden geen vaste plek
Want het station was sinds kort onbewoonbaar…
Eigen wijze
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
372 Eigen wijze
Wat is “trots” en wat is “arrogant”
Wanneer ben je “jaloers” of “benijd” je iemand
Is er een “gunfactor” of wint de “afgunst” het voortaan
Antoniem voor “eigenwijs” is “gehoorzaam” zijn aan
Het is positief of negatief
Het is het verschil tussen stout en lief
Ik ben trots en benijd iemand om zijn kennis
En is het ontbreken…
Lees!
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
250 Wij moeten meer gaan lezen
dan gaan schrijven
maar welke dichter houdt z'n woorden binnen
wat rijmt er nou op winnen en verzinnen
getatoeëerd op lubberende
lijven
Er komt geen jota uit dat
lillend vlees
geen tittel kan op poriën
gedijen
laat staan daar waar een minnaarshand wil vrijen
die liever niet 'ik schrijf' zegt
maar 'ik…
Bezoek aan vlindertuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
277 Tussen gebladerte en vogelfluit
een rotspad op en af
voel ik me meteen al oud
dat ik niet glij,
of struikel over een stronk hout
De vijvers met de vissen
vangen jou.
Om bomen, hoge planten
slingeren de paadjes
Jij vraagt waar komt 't
fluiten uit?
Zelfbewust wijs ik naar boven
We zoeken,
nee, luidsprekers.
Dan gaat het door plastic…
Hotel du lac
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
380 Ik ging er dit jaar nog eens heen,
zoals het altijd al was, al die keren
erna. Hij droeg mijn koffers weer
door de gangen. Ditmaal kwam ik
op valavond aan, zag in de ochtend
dat het uitzicht er nog was, de poster
aan de muur zo vergeeld als tevoren.
Nog altijd diezelfde aquarel van de
watermolen. En lelies. De loden
leidingen verraden…
Het keuzemenubandje
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
332 Goedemiddag, u moet eerst iets kiezen,
voordat u met ons verder kunt gaan.
Heeft u de productenlijst? Kies één,
dan gaat ons keuzemenubandje aan.
Kies nu nummer twee, twaalf of drie,
of kiest u liever nummer vijf of tien?
Want dat kan natuurlijk ook,
of liever nummer negen misschien?
U heeft gekozen voor nummer acht,
dat is een prima…
stip aan de horizon
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
384 zouden we een tafel zijn
dan lieten we iedereen aanschuiven
zouden we straatverlichting zijn
dan schiepen we licht in duisternis
nu zijn we broodkruimels, een kleverig
roestig nageurend likeurglaasje
een tegen de muur geworpen schaduw
‘n leeg bord dat verlangen serveert…
ontgrendeling
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
281 ik versta jouw naam
als functie van variabelen
teveel om op te noemen
niettemin onmiskenbaar
jouw gezicht, jouw aanwezigheid
niet nader te verwateren
een interval tussen gebeurtenissen
als verlengstuk van het heden
opgesloten in luide hunkering
te lang voor woorden
tijd genoeg om thee te zetten
tot de laatste druppel
te tastbaar…