Onder blauw

Ik lig op mijn rug,
In ’t gras van een weide,
Tussen koeien, zacht loeien.
Ik kijk omhoog,
Recht in de blauwe hemelboog.
Gedachten stijgen op,
Naar ’t licht ver boven mij,
Verspreiden zich in ’t firmament,
Tot een absoluut niets,
Lijken nooit geweest,
Laten zonder één spoor,
Leegte achter.

Firmament

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 30