Alle inzendingen over drank

He…

In benevelde gedachten. Beschonken. Dronken. Wat kan één biertje schelen: Ik ben toch geen daalder waard. Ik laat me niet bevelen. Ik heb me al in 't kwaad geschaard. Laat me hier zitten. Beschonken. Dronken. Ik wil wel gaan, maar ik kan het niet laten staan. Ik ben zo niet geboren, maar dit lot heb ik verkoren. Zelfrespect.…

Wijn verdwijnt Mijn moeilijke maag is misselijk Maar ik loop Alleen wel scheef…

(senryu) Een glaasje wijn kan zorgen dat je slaapt tot diep in de morgen.…

het maakt je kapot het sloopt je van binnen waarom zijn er mensen die er aan beginnen het maakt je kapot het sloopt je van binnen ze noemen die troep ook nog genot maar het maakt je letterlijk verrot als je loopt over straat en het niet goed met je gaat gebruik je die troep en struikel je over een tegel dwars op de stoep…

De wind waait, stormt en snijdt de ziel Het water draait het houten wiel Het vuur zindert en zengt de huid De aarde blaast haar adem uit De bodem is al haast in zicht Het is al ochtend het wordt licht.…

Als een wankel standbeeld, nog net niet omgevallen, sta je daar. Dronken en vloekend op iedereen. Maar niemand wil het horen, je bent en blijft alleen. Ooit was het anders, dat is te lang gelee. Met een gewist geheugen zwalk je nu naar de plee.…

Zoals je daar nu zit, als een volgezogen dweil, één pilsje is jou niet genoeg, een krat is meer jouw stijl Zo gaat het elke vrijdag, 's middags rond een uur vijf, alcohol wordt aangesleept, in de kantine van het bedrijf De werkweek wordt afgesloten, wekelijks met dit ritueel, het weekend daarmee inluidend, met dit dronkenmanstoneel Als de klok…

de klok slaat ik kijk op daar lig je alweer de lamp doe ik uit Ik kijk tranen branden jij in de 7e hemel alles ging eraan kapot jij met je bezetenheid ik lijk op je denk ik dan schuldgevoel jou spraakwater vuurwater ruziemaker is mijn tranenmaker woest als een stier alles sla je neer bang voor je gevoel? of ben je dat verloren…

Vroeger leefde ik zonder te leven Saai, eentonig, geen inhoud, dus niets om te geven. Mijn ivoren toren, gewoon afwezig zweven... De oogjes werden geopend, ik kreeg een kersvers leven. Verbazing, verbijstering, emoties en ontroering Elke nieuwe dag ervaar ik als een geschenk, in vervoering. Fijne contacten met erg lieve mensen, gewoon erg…

Zorgen lopen door gangen kruipen aarzelend spreken de muren of zwijgen ze een verbod. Geopende deuren zonder- en zich af en toe vergeten dicht te gaan na sluitingstijd. Roep kreten weiger geef toe het berecht onontkoombaar doch onzichtbaar. Bied hulp weiger heil.…

Zat van zee zat hij zat aan de zee. Alleen de zee zat er niet mee.…

Toen ik na een liter jenever Sophia Loren in mijn bed aantrof, ben ik in paniek naar mijn koffiezetapparaat gerend, maar toen de koffiegeur zich verspreidde tikte Sophia mij op de schouder en vreeën wij alsnog. Later heb ik die grap nog eens gedaan, maar toen lag Catherine Deneuve opeens zonder enige textiel om mijn beminzucht te smeken…

Ik zit voor het open raam van de kroeg. Het is zonnig, het is nog vrij vroeg. En zeer, zeer vroeg was vanmorgen het licht, de wereld, de zon en het jaar, waardoor ik liep in snel, verend ritme, stromend en stralend - en lachend met haar, die nu met een blinkend gezicht tegenover mij zit. Zij lacht, haar tanden zijn wit. De schaduw op onze…

De donkre aard drinkt vochten, Uit d’aarde drinken bomen, De zee drinkt uit de wolken. Het zonlicht drinkt de zeeplas, De maan drinkt uit de zonne,-- Wat laakt gij mij dan, vrienden, Die ook verlang te drinken?…

lantaarnpaal regen en mist verkeerde straat heb me vergist…

de flessenbodem gaf voor even scherper zicht dan het brilletje…

In de vroege ochtend stikt de laatste klant haast in zijn sigaret Verschaald bier, stinkend als in de hel, over is de pret. De dienster loopt schoorvoetend naar de deur en wil sluiten Onfris, vieze haren en akelige stoppelbaard waggelt naar buiten. Slenterend zeult de man zich huiswaarts, een hele klus Ach,Corinne wacht steeds, hij verwacht…

Laat smaragden en saffieren 's Levens brozen beker sieren; Laat robijn en diamant Schittren om zijn gouden rand; Laat hem roos en anemonen Met het geurigst kransje kronen; Laat de tintelende wijn Gloeien door zijn kristallijn; Laat hij tot de boord geschonken, Vrolijk schuimen, dartel vonken, En verlokken oog en hart; Laat hij met zijne…

Mijn tong altijd rap en snel alleen de drank maakt hem nog los dan ga ik fier op pad komedie in een notendop aangekomen in de kroeg trakteer ik rond en behaag menigeen tot de morgenstond zoek dan de weg terug vanwaar ik ben gekomen om als een verlopen hond weer aan te komen. dan trek ik nog een flesje open en hef het glas op schelmen…

Gretig, golft het zijn lichaam in zonder einde, zonder begin. Iedere schreeuw om hulp wordt verdooft. Alle hoop verloren waar hij ooit in heeft gelooft alles verloren waar hij ooit voor heeft geleefd. Zijn tong verslapt, zijn hand beeft. Proostend, op een oneindig feest wat eens was en vast..ooit..is geweest. Allen kijken hem aan laten hem…

als er dan toch iets valt vanuit de lucht vannacht Dionysos geeft je zacht een glaasje wijn wens dan maar wat fijns als je dat lichtje ziet bloei op en grijns en het donker roert je niet rood of wit vul die kylix laat het rollen langs je tong geniet van de ondergaande Helios wens iets kleins en blijf voortijd jong…

Pornopaleizen storten voorgoed ineen, wat er in nesten wordt gedroomd weet geeneen en dat is maar goed ook, laat mysterie mysterie blijven, want God is werkelijk niet van steen! God is in ieder mens, slechts dwaze mist doet het zicht vervagen, maar God is in iedereen! Het was in het klooster te Brugge, ik schuifelde in mijn zwarte habijt…

Zijn haren zijn vies, zijn baard ongeschoren Hij stinkt uit zijn bek, voelt zich verloren. De uitkering kwam toe, dus de troep wordt aangezeuld De versleten sandalen worden verder afgebeuld. Het optrekje heeft niet bepaald een geurig aroma Verschaald bier, oude peuken, zijn lakens; een drama. Plots gaat de deur open en een elegante dame…

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Dronken zat ik onder de amandelboom. Blaren vielen in de plooien van mijn kleed. Ik merkte het niet, Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg, Toen vielen de blaren rondom, Zodat ik mij afvroeg: "Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten? Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan? Vervloekte wijnroes!" Maar toen ik mijn lome ogen opsloeg…

We gaan naar huis Het is mooi geweest het is genoeg Bralt zij met dubbele tong Tegen sluitingstijd van de kroeg Dan vraagt de kastelein aan mij Hou je nog van Haar ben je nog wel blij En ik ook niet meer fris Antwoord gelaten, ach je weet hoe het is Het kan mij door de jaren niet meer zo schelen Soms vraag ik haar om een poosje buiten te…

Gisteravond iets te veel gedronken ik was eenzaam en alleen.("waar moet dat heen") Ik heb mijzelf dan maar in een fles rum verzonken. Wat ik over heb is een echte roes, ik voel mij net zo'n echte Hema tom pouce.…

De grachten gaan rond en de boten in mijn hoofd! Alles is flikkering en kaleidoscopische gezichten. Ik heb teveel gedronken en sla wanhopig in het rond, de duivel en ik hebben op tijden iets van een verbond. En de geluiden in de stad en op de pleinen en ertussen, onzin pratende jongeren die luchtbellen schieten uit hun harten en hoofden, ik…

Van mijn geboortegrond heb ik veel geleerd, overal Hooghoudt, bij armoede en rijkdom, de hang naar wijsheid heeft mijn ziel verteerd, mijn hoofd en rug staan krom. Ik heb in klei en koren gedanst, ik was net zo gek als Van Gogh, ik heb met de chiqste vrouwen gesjanst, ik heb mijn deel verloren, maar toch, ik ben uit de diepste dalen geklommen…