Alle inzendingen over moraal

O roem! wat zijt ge een ijdele droom! O wereldse eer, wat zijt ge ledig! Geen wulpse deerne, die 't mensenhart Als gij bedriegt, zoo vals, meinedig! Eerst weifelend tuurt het bewonderend oog In de verte u na, verrukt, betoverd, Door wat daar schittert in 't wazige floers Van 't hulsel, waarmee ge uw gedaante omlovert. Hij droomt,…

(Ivoren wachters II) Gelaten telde ik de jaren die ongetwijfeld zouden volgen op de kwarteeuw van nagenoeg stilstand slechts ambitie-loos in bitterheid 't Tij keerde, lach verscheen opnieuw bitterheid resoneerde in een schaterlach die tot op de dag van vandaag in de toekomst zal klateren…

't Luchtwindje waait langs paarse Mei-seringen, Langs wilde roos en geurige jasmijn: En over alles speelt de zonneschijn; Uit windselen komen knop en bladeren dringen. Dauw, bloemen, jeugd en tranen zijn de dingen, Waardoor men lijdt, maar zonder hartenpijn; Omdat in elk een jeugdig vogelijn, Van 't voorjaar af tot 's winters, zit te zingen…

ik kan het niet meer aanzien… het geklungel wereldwijd dan krijg ik ineens zoveel spijt door al dat bedrog en oorlog bovendien ik kan er niet meer tegen… een wereld vol nutteloos geweld graaipolitiek ontstaan voor geld we hebben lang genoeg gezwegen ik wil weg van deze wrede wereld… geef me alsjeblieft een paar vleugels dan kan ik vrij…

lopen in rondjes door het leven met je hoofd zo licht gebogen je ogen tellen wel de stappen maar je geraakt er niet meer uit de cirkel is hier niet meer open hij blijft op slot, gaat vicieus anderen gaan reeds vertellen hij is bizar en mysterieus de oorzaak zoekt hier naar gevolg en de kringloop wint zo sterk aan kracht in een leven vol…

fris hemelwater valt zacht op een jong blad wanneer wolken huilen gaan wordt alles eronder goed nat het blad zal groeien en klonen heeft het vele water broodnodig zo wordt het groot en sterk zal het mij straks belonen... wanneer wolken straks huilen gaan het hemelwater fris vallen gaat, zal ik vrij en onvervaard, onder het blad…

Als woorden konden spreken dan fluisterden ze heel zacht, lief en zorgzaam mooi vol pracht, zoet golvende oorstrelende vibraties, fonkelende lichtjes in je hart. Als woorden konden zingen dan zongen ze een lied, ontroerend teder melodieus, passievol en harmonieus, letters dansend met elkaar, heerlijk wegzweven in mooie dromen. Als woorden…

Hoe heroïsch is het in feite nog wanneer een militaire pion vanaf een vliegdekschip op een knop drukt, waardoor er een kruisraket naar een zogenaamd vijandelijk doel vliegt? De technologie heeft zelfs het oorlogsvoeren tot een walgelijk kinderspel gemaakt, waar vele onschuldigen aan ten gronde gaan. De lui achteroverhangende machthebbers…

de taal kent weer een nieuw begrip niet echt origineel het gaat hier om de plofkip kost weinig en weegt veel ze worden heel rap vetgemest dat moeten ze maar slikken ze raken ook nogal gestrest en zijn elkaar aan het pikken en terwijl die arme dieren zo de vakken moeten vullen bent u een feest aan het vieren en lekker aan het smullen…

Gewoon, gelukkig zijn, zonder rancune gewoon, blij zijn zonder woorden. Gewoon, is zo gewoon nog niet, wanneer je de narigheid om je heen beziet, maar draai je om en sta niet stil, niet omdat je dat niet wilt: Maar omdat je gewoon gelukkig wilt zijn, zonder rancune, zonder pijn!…

wat is de waarde van ons intellect wat hebben wij ermee bereikt indien ons hart erdoor wordt toegedekt en ons geweten ervoor wijkt? in onze trots zijn wij vergeten waar de parel van ons wezen leeft zodat de maat waarmee wij meten louter onvolmaakte beelden geeft geen beloning kan ooit vergoeden dat wij ons menszijn ondergraven en daarom…

Leer dit van mij, o mensen, leef broederlijk onder elkander: Partijhaat is 'n afschuwelijk ding... in 'n tegenstander.…

Wat de beademde slangenarend in de schemering zong: De paleizen van het geheugen zijn dan groot, dan klein. Je schrikt soms van wat je ziet, als de regen even ophoudt. Sommige spreuken en beraadslagingen vliegen naar Smeerenburg waar de walvissen gekookt werden, andere worden as in de gevallen adderburchten of tolden over de schaapachtige heuvels…

ik vraag jou niet om liefde ook geen vriendschap of een band ik wil alleen maar eerlijkheid de waarheid uit jouw hand geschreven op een wit papier je woorden slechts oprecht en als ik die gelezen heb het gevoel hij is niet slecht er schuilt in hem een medemens die verblind door groot verdriet heel eventjes geen weg…

Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven. Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid! Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven... Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid. Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u snapt een fractie wat mij straks zal doen branden... Een beetje vakantie plan ik in de buurt…

ik hou van mij daarom ook heb ik jou nodig voor mijn geluk ik zie jou graag opdat jij mij eren kan mij rusten laat ook op jouw lauweren ik vind jou lief zolang jij vertrouwt dus waag het niet in twijfel te raken ik mag en zal voor eigen genot van wat jij geeft alles nemen ik beloof oprecht dat onvoorwaardelijk wat van jou…

Een ieder denkt wel eens bij z'n eigen dat neem ik tenminste aan, hoe je sommige dingen voor elkaar kunt krijgen, hoe het anders zou moeten gaan. Een ieder denkt wel eens bij zichzelf, bij 't maken van 'n blunder of fout moest 't anders, moest ik rechts, of zijn sommige dingen domweg te boud? Een ieder staat wel eens stil en mijmert…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Appels zijn gezond. Fruit is goed, dat leert elk kind. Snoep is fout. Mensen zijn tegenstrijdige wezens. Mensen zijn zondaars. Dat is een belangrijke reden, waarom ik zo van spontane apen houd. Zondigen is een list van de duivel. Schuldig voelen voelt voor zondaars goed. Eva is zondig. Dat Adam van appels houdt is fout. Graag aap ik…

Men hoort iets.... zonder 'luisteren' wat men hoort gaat het verder ongehoord onwetend gezegd zo wordt taal nooit uitgelegd worden woorden die nooit werden gezegd nooit het ware verhaal ... nooit écht…

Wij bouwen aan onze dromen. Wat wij ons zelf beloven geeft vertrouwen voor een nieuwe start. Bij een tegen beter weten hoort soms een bij de neus genomen, omdat hoop te vaak met de werkelijke uitkomst wordt verward. Vooral rond kerst zijn wij gewoon onze luchtkastelen te bouwen op al die goede voornemens met weinig echt perspectief…

1. Al valt de hemel naar omlaag Ik zet er kloek mijn schouders onder, En 'k wed, al lijkt het nog zo'n wonder, Dat ik hem steun, dat ik hem draag: - Sta maar vast in pret en pijn, En het leven Kan niets geven Wat u àl te zwaar zou zijn! 2. Maar - doet gij 't in uw eigen kracht, Al staat ge ook stevig op uw benen,…

op de begraafplaats legt de winterstorm het verzwegene bloot een witte bleke steen niet langer geborgen onder laagjes dunne sneeuw het onvoltooide weerloze leven verstopt in inktzwarte schuldige aarde murw van zwijgen en wegkijken zing ik je naam samen met jou, Michel kruipt de ijzige kou onder mijn huid…

Om je heen hoor je de kreet 't is 't kind wat 't beter weet, 't is de tijd, zegt er eentje die doet wat met je kroost. Ze luisteren niet, doen maar wat gaan hun eigen gang, 't is toch wat ze zeggen ja- maar doen 't nee mijn hemel: wat begin ik er nou mee? En DAAR schuilt nou het probleem het begin is men te laat begonnen want 't ach- almede…

Sappig vlees en sappig ooft, Schat van kruiden vers en fleurig, Alles wordt nog éens zo keurig, Als ons Moedertje ze stooft: 'k Wed, ze kon een harde kei Murrew maken als pastei. Wilt ge weten, lieve kind, Waar de kunst in is gelegen? Als ge letten wilt ter degen, Ben ik zeker, dat ge 't vindt! Maar ge wordt door haar verkloekt, Als ge…

Een bietje vloog een roosje toe: ‘Lief bloemtje, kijk eens: blij te moe Snel ik naar u op lichte vlerk, Opdat ik aan mijn honig werk.’ ‘Wees welkom, bietje, sprak de bloem; Uw vlijt verdient, dat elk haar roem'. Put uit mijn schoot al wat ge kunt: Het is van harte u vergund.’ En zie, voor 't einde van de dag Viel 't roosje neer…

Voorlopig zit hij hier. Er is nog tijd, en eerst moet de vermoeidheid zakken. Anders zal het kruispunt net te ver zijn, of hij zal, versuft, tegen te lage prijs zijn lieve ziel verkopen. Kort geluk, één hete nacht: te weinig. Slechts een eeuwig vuur voldoet. Ziedaar: een andere van Dam. Een verre donderslag stemt in. Collega's, vrienden…

half beschonken kwam hij thuis maakte vrouw en kinderen uit met al hun gebreken, dat was niet pluis ik ben de beste, was zijn besluit. in de knoop met zijn geweten was nooit een goed student geweest, door alcohol al lang vergeten werd hij een afschuwelijk beest. gefrustreerd door al zijn falen moest iedereen het bekopen, zijn…

een smeulend vuurtje en wat as de overblijfsels na een brand een kortsluiting in het leven herinneringen die vlug, onaangekondigd mijn revue passeren maar dat is nog geen reden om al dat andere moois uit het verleden zomaar te vergeten!…

nooit had hij durven denken na een nacht van zwoele pret 't begon met champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen…