Alle inzendingen over moraal

Gewoon, gelukkig zijn, zonder rancune gewoon, blij zijn zonder woorden. Gewoon, is zo gewoon nog niet, wanneer je de narigheid om je heen beziet, maar draai je om en sta niet stil, niet omdat je dat niet wilt: Maar omdat je gewoon gelukkig wilt zijn, zonder rancune, zonder pijn!…

wat is de waarde van ons intellect wat hebben wij ermee bereikt indien ons hart erdoor wordt toegedekt en ons geweten ervoor wijkt? in onze trots zijn wij vergeten waar de parel van ons wezen leeft zodat de maat waarmee wij meten louter onvolmaakte beelden geeft geen beloning kan ooit vergoeden dat wij ons menszijn ondergraven en daarom…

Leer dit van mij, o mensen, leef broederlijk onder elkander: Partijhaat is 'n afschuwelijk ding... in 'n tegenstander.…

Wat de beademde slangenarend in de schemering zong: De paleizen van het geheugen zijn dan groot, dan klein. Je schrikt soms van wat je ziet, als de regen even ophoudt. Sommige spreuken en beraadslagingen vliegen naar Smeerenburg waar de walvissen gekookt werden, andere worden as in de gevallen adderburchten of tolden over de schaapachtige heuvels…

ik vraag jou niet om liefde ook geen vriendschap of een band ik wil alleen maar eerlijkheid de waarheid uit jouw hand geschreven op een wit papier je woorden slechts oprecht en als ik die gelezen heb het gevoel hij is niet slecht er schuilt in hem een medemens die verblind door groot verdriet heel eventjes geen weg…

Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven. Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid! Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven... Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid. Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u snapt een fractie wat mij straks zal doen branden... Een beetje vakantie plan ik in de buurt…

ik hou van mij daarom ook heb ik jou nodig voor mijn geluk ik zie jou graag opdat jij mij eren kan mij rusten laat ook op jouw lauweren ik vind jou lief zolang jij vertrouwt dus waag het niet in twijfel te raken ik mag en zal voor eigen genot van wat jij geeft alles nemen ik beloof oprecht dat onvoorwaardelijk wat van jou…

Een ieder denkt wel eens bij z'n eigen dat neem ik tenminste aan, hoe je sommige dingen voor elkaar kunt krijgen, hoe het anders zou moeten gaan. Een ieder denkt wel eens bij zichzelf, bij 't maken van 'n blunder of fout moest 't anders, moest ik rechts, of zijn sommige dingen domweg te boud? Een ieder staat wel eens stil en mijmert…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Appels zijn gezond. Fruit is goed, dat leert elk kind. Snoep is fout. Mensen zijn tegenstrijdige wezens. Mensen zijn zondaars. Dat is een belangrijke reden, waarom ik zo van spontane apen houd. Zondigen is een list van de duivel. Schuldig voelen voelt voor zondaars goed. Eva is zondig. Dat Adam van appels houdt is fout. Graag aap ik…

Men hoort iets.... zonder 'luisteren' wat men hoort gaat het verder ongehoord onwetend gezegd zo wordt taal nooit uitgelegd worden woorden die nooit werden gezegd nooit het ware verhaal ... nooit écht…

Wij bouwen aan onze dromen. Wat wij ons zelf beloven geeft vertrouwen voor een nieuwe start. Bij een tegen beter weten hoort soms een bij de neus genomen, omdat hoop te vaak met de werkelijke uitkomst wordt verward. Vooral rond kerst zijn wij gewoon onze luchtkastelen te bouwen op al die goede voornemens met weinig echt perspectief…

1. Al valt de hemel naar omlaag Ik zet er kloek mijn schouders onder, En 'k wed, al lijkt het nog zo'n wonder, Dat ik hem steun, dat ik hem draag: - Sta maar vast in pret en pijn, En het leven Kan niets geven Wat u àl te zwaar zou zijn! 2. Maar - doet gij 't in uw eigen kracht, Al staat ge ook stevig op uw benen,…

op de begraafplaats legt de winterstorm het verzwegene bloot een witte bleke steen niet langer geborgen onder laagjes dunne sneeuw het onvoltooide weerloze leven verstopt in inktzwarte schuldige aarde murw van zwijgen en wegkijken zing ik je naam samen met jou, Michel kruipt de ijzige kou onder mijn huid…

Om je heen hoor je de kreet 't is 't kind wat 't beter weet, 't is de tijd, zegt er eentje die doet wat met je kroost. Ze luisteren niet, doen maar wat gaan hun eigen gang, 't is toch wat ze zeggen ja- maar doen 't nee mijn hemel: wat begin ik er nou mee? En DAAR schuilt nou het probleem het begin is men te laat begonnen want 't ach- almede…

Sappig vlees en sappig ooft, Schat van kruiden vers en fleurig, Alles wordt nog éens zo keurig, Als ons Moedertje ze stooft: 'k Wed, ze kon een harde kei Murrew maken als pastei. Wilt ge weten, lieve kind, Waar de kunst in is gelegen? Als ge letten wilt ter degen, Ben ik zeker, dat ge 't vindt! Maar ge wordt door haar verkloekt, Als ge…

Een bietje vloog een roosje toe: ‘Lief bloemtje, kijk eens: blij te moe Snel ik naar u op lichte vlerk, Opdat ik aan mijn honig werk.’ ‘Wees welkom, bietje, sprak de bloem; Uw vlijt verdient, dat elk haar roem'. Put uit mijn schoot al wat ge kunt: Het is van harte u vergund.’ En zie, voor 't einde van de dag Viel 't roosje neer…

Voorlopig zit hij hier. Er is nog tijd, en eerst moet de vermoeidheid zakken. Anders zal het kruispunt net te ver zijn, of hij zal, versuft, tegen te lage prijs zijn lieve ziel verkopen. Kort geluk, één hete nacht: te weinig. Slechts een eeuwig vuur voldoet. Ziedaar: een andere van Dam. Een verre donderslag stemt in. Collega's, vrienden…

half beschonken kwam hij thuis maakte vrouw en kinderen uit met al hun gebreken, dat was niet pluis ik ben de beste, was zijn besluit. in de knoop met zijn geweten was nooit een goed student geweest, door alcohol al lang vergeten werd hij een afschuwelijk beest. gefrustreerd door al zijn falen moest iedereen het bekopen, zijn…

een smeulend vuurtje en wat as de overblijfsels na een brand een kortsluiting in het leven herinneringen die vlug, onaangekondigd mijn revue passeren maar dat is nog geen reden om al dat andere moois uit het verleden zomaar te vergeten!…

nooit had hij durven denken na een nacht van zwoele pret 't begon met champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen…

mij ruw te onderbreken als ik eloquent voorbijpraat aan het rotgevoel waar ik mee opstond; mijn ego eindeloos opwrijf om de barsten te verbergen. Mijn masker af te breken, dat ik never nooit meer loslaat, omdat het rust over de hoofdwond; ik durfde niet te kijken naar het argeloze kerven. Mijn borst open te rijten, te graven in de bagger…

Hij dacht zich door een korte dood Te redden uit zijn bange nood: Hoe heeft hij zich bedrogen! Hier stak hij, achter struik en heg, Zich voor het oog der mensen weg; Daar boven staat hij moedernaakt: En wat hem 't hier heeft bang gemaakt, Is derwaarts met hem heengetogen: Hoe heeft zich de arme dwaas bedrogen!…

ik weet niet waar je bent vind je nergens meer terug waar ben je heen gegaan? verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

(voor Johanna Helsloot) Op het Goudse Montmartre zag ik voor een euro een ansichtkaart met een foto van de Goudse kaartlegster, die in haar tijd zeer beroemd was. De foto dateert van rond 1905, toen ze rond de vijftig was. Omdat haar man niet genoeg verdiende kwam ze tot deze malafide bijverdienste, waarmee ze velen uit Gouda en omstreken…

ze kijken een beetje rond bij de ander en het liefst bij iemand niet te bekwaam ze pikken dan de wat mooiere woorden en brouwen een gedicht onder eigen naam dan denkt de dichter hé dat is bekend dus iets bekwamer dan men had gedacht en wijst met de vinger diegene aan maar de schuldige draait zich om en lacht roept over zijn schouder jij…

Je deed me pijn, hebt me gekwetst misschien onbedoeld, maar: en da's de pest je deed me zeer, geen klein beetje ook vertrouwen is stuk. Je deed me zo ongelooflijk veel pijn dat het lang zal duren, voor dat alles weer als vanouds zal zijn. Want: de manier waarop jij me getrapt hebt is niet zomaar- opzij gezet.…

O, Nederland! Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten. O, Nederland, Met je mannen als hoeren, vallend door de mand, Je vrouwen verkleed als regenbogen, zonder mededogen, Het straatbeeld…

Hoe vaak moet ik je vertellen dat ik de waarheid liefheb. Maar als ik je beken wat ik met de waarheid heb gedaan, zal het je hart breken. Teveel en te vaak neem ik een pose aan, waarmee ik de mensen om me heen en mezelf verblind. Ik zou me binnenste buiten willen keren, om willen keren. Maar in plaats daarvan houd ik met een glimlach de…

Een uil om zijn wijsheid vermaard werd geraadpleegd over zaken van velerlei aard. De uil kreeg eens door de raaf een vraag voorgelegd. En de uil die kennis had in de kunde, hetzij gezegd, had hiertoe het eerste recht. De uil mocht de raaf uitleg geven over de betekenis van een 'uiltje knappen' als een algemeen bekend spreekwoordelijk gegeven…