Insha'Allah ?
Gezichten in een gloed en
waas van kaarslicht en wierook,
bedachte stemmen weven het
gesprek, niets dat mij kan raken,
niemand om bang voor te zijn,
op één gedachte na die ik niet
kan remmen en door mijn ogen
vlucht naar de leegte van het raam .
Daarachter in een dal tussen hoge
gevels en spitse daken steken minaret
en kerk de vingers vermetel op om als
hun God het wil - als enige - de hemel
aan te raken, in de witgevlokte najaarslucht,
het haantje draait beducht op het kruis zijn
ronde in de weerschijn van de halve maan,
het lijkt of zij beiden een val hebben gezet
om mij in dit late uur nog te bekeren,
in dat idee van het ware woord en een
ethisch leven, wat verder gaat dan nu.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 6 december 2010
Geplaatst in de categorie: moraal