1058 resultaten.
De Eed van Bentham en Carson
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
285 Middelen die leven genezen of bestrijden,
moeten wettelijk worden toegelaten.
Artsen die genezen eren Hippocrates,
met het uitspreken van zijn eed.
Technici die bestrijden doen dat niet.
Zij handelen naar eer en geweten,
zoals ooit Rachel Carson deed.
Ze willen dierenleed voorkomen,
waarvoor Jeremy Bentham streed.
Straks kunnen zij hen beiden…
positiviteit
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen
293 Positieve gedachtes
Onzichtbaar, doch zo krachtig
Sterk van wil en geest
In een lichaam onbevreesd
Trachten ruimte en de tijd
In heerlijkheid te proeven...
Enkel maar het willen leven
Flatteert het woord “onsterfelijkheid”…
VECHTEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
288 vechten om fit te zijn
vechten om slank te zijn
vechten om te slagen in het leven
vechten om perfect te zijn
het leven is ons in principe gegeven
om te genieten
om gelukkig te mogen zijn
om te beleven
soms moet je je wel degelijk
in een worsteling begeven
maar met een leven lang
vechten zal niemand iets opschieten
dat kan niemand aan…
Uit het leven van -4
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
326 de oudere koorddanseres
die na een vrije val
uiteindelijk ontdekte
dat dansen zonder koord
eigenlijk wel leuker is…
Licht jagen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
242 de schaduw
die we zo lang
als maar mogelijk
voor willen blijven
zal toch eens de zon
aan het gezicht
onttrekken
tot die tijd
is het jagen van licht
een van de betere
tijdsbestedingen…
Bejaard
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
313 Ik vind het fijn
om achter het raam te zitten
ik vind het fijn
om op de soos te zitten
ik vind het fijn
om gratis in het OV te zitten
ik vind het fijn
tussen bejaarden te zitten
en weet u waarom?
omdat alles nog werkt!…
Naar Catania
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
284 Ik heb de nacht gedicht.
Het vrat mij stilaan aan.
Nu wil ik de dag openen
met meer dan een blik vat.
Te veel sterren kan ik niet aan,
noch het tergend trage van de maan.
Daarom thans het aanbidden van de zon
op het tempo van een altijd weer dagende dans
Een nieuwe tijd vat mij aan…
Tussen zij en zij
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
412 Als baby stond zij vlug op eigen benen.
Later gingen haar gedachten op de loop.
Gaandeweg sloegen zij steeds meer op hol,
voor zichzelf op de vlucht. Het liep uit de hand.
Zij had zichzelf niet meer in de hand.
Aan voeten kreeg zij nooit meer land.
Zweven was er ook niet meer bij.
Alleen slingeren tussen zij en zij.…
Waar, m'n wortels?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
273 Waar...
liggen m'n wortels?
in den Haag?
dat is de vraag
Maar
ik heb ze
tast niet
in het donker
van aarde
van hét ongeziene
het vreemde
.....ongewis
Er is niets mis
met m'n wortels.…
Koffietijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
296 Koffie vertraagt de tijd.
Thuis of langs de weg.
In een grand café,
of in een koffiehuis.
Aandachtig koffie drinken troost.
Vraag niet hoe, vraag niet waarom,
want goddelijke koffie begrijpt,
wat wij mensen niet begrijpen kunnen.
Koffie ontspant ons lichaam.
Genieten van koffie voelt als een oase.
Genieten van koffie voelt als rust,
binnen…
Niettemin als bevredigend leven
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
283 Bomen zijn bomen , straatstenen
klinkers of kinderkopjes, ze vormen
beloopbare wandelpaden en wegen.
Tijd gaat je niet elke dag verwarmen
of in de koude kleren zitten is het niet,
't komt betrekkelijk zo het is meer voor.
Een enkele dag is ik wil nu geen bezoek.
Ik wil niks weten van kwalen laat staan
de bestormende dood en doodse stilte…
Craquelé
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
246 De dag van de huilende mensen
bange blikken en wat is er
in vredesnaam aan de hand
vertelt je ooit : hier ben ik,
ik arriveerde met kousenvoeten
in het holst van de nacht.
De dag als een weg vol craquelé,
als roze wangen vol van hetzelfde
echt een van; jij kende voor nu
nog erg weinig tegenslagen,
krijgt elke voordeur zijn deel.
Plots…
Tijd even stoppen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
282 Als banden geplakt zijn,
de wedstrijd gewonnen of gedaan
de ballonnen gehangen,
de machines gemaakt,
als het stuk geschreven,
het eind gelopen
en gewacht
dan, ja laten we dan
iets doen aan die vermoeide handen
die benen, de spieren vooral,
aan die geest die zoekt en verbeteren wil
ja laten we daar iets aan doen
en warmte opzoeken bij elkaar…
Volmaakte carrousel vrijheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
230 Een glimlach is het mooiste
wat ik ook vandaag naast
je inborst als erfenis draag.
De koffie loopt, straks is het warm,
het ontbijt wenkt vanaf het aanrecht
veel meer zal het vandaag niet worden.
Boven is het echt feest vandaag,
als ik al denkend de lucht even in snel
wolken open trek om de zon door te laten.
Niets kan mij ook vandaag…
Berusten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
345 We laten de dingen zoals dingen zijn,
alles is wijn, tij ontwikkelt ranken steeds
zoals reeds is gebleken al vele weken,
het is zoals gras aangroeit en gemaaid
weer groener oogt, elke dag verfraait.
We hebben geen angst dat alles vergaat
ook de zomer straks niet in haar volle glorie
opstaat en graan als goud zo fraai verhult,
we betrachten…
Een nieuw begin
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen
419 In de spiegel wordt langzaam een vrouw zichtbaar
die ik ken uit vroeger tijden. Ik kijk in haar ogen en
zie dat het niet meer diezelfde vrouw is. Alsof alle
voorbijgegane jaren andere levens waren. Alsof alle
mensen uit die levens karakters uit boeken en films
waren. Alsof ieder nieuw moment daar los van staat.
Niet langer een gevolg is van.…
Balans
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
260 Evenwicht o evenwicht
dat fragiel levensgewicht
soms echt loodzwaar
dan toch weer vederlicht…
Dode dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
238 Je kunt wel van alles willen
en weten, maar het is niets
wanneer je wakker bleef
Ja zon, ja eten, wat anders
maar geluiden verdraag ik niet
laat staan dat ik energie heb
voor liefde of een prestatie
die de dag tot leven brengt
de dode dag van te moe zijn
voor mezelf en de wereld
De tijd…
Homo Deus
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
230 Als heuse, serieuze concurrent
van 't mensenras, zo hogelijk geprezen,
ontstaan uit veler denkexperiment
op zoek naar het verklarend element
der kosmos - harmonie van schijn en wezen,
ben ik, kunstmatig evolutiewezen,
als een deus ex machina verrezen -
niet simpel maar complex intelligent.
Als completerend pleegzorginstrument
doe '…
Zomerbloemen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
293 Ik strooide een zakje met pikkeltjes
in een pot op mijn balkon en nu al
zie ik klein groen tevoorschijn komen.
Iedere avond ga ik met een beker water
naar dat kleine groen en begieter ik
hun wens om grotesk en sierlijk te worden.
De belofte op het zakje was een diversiteit
aan zomerbloemen, dus ik gieter maar door.
Een door zonlicht opgeladen…
Nest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 Sommige gebeurtenissen
zijn slecht te beschrijven
bijvoorbeeld dat je
als een hoop volwassenen
tegen en op elkaar
in elkaars armen
huid op huid
warmte op warmte
zachtheid op kracht
neus in een haarbos
oor op een kloppend hart
als een nest kittens
spint, ligt en hoopt dat
dit kan blijven
deze koestering
nooit overgaat…
Ademnood
gedicht
4.0 met 1 stemmen
2.334 Onze Vader zo ver
of wat ons gemaakt heeft
geef ons heden en morgen
en vergeef ons onze schuld
zoals ook wij
wij ook.
Wij zullen begrijpen
proberen te begrijpen.
Hoezeer verminkt wij
voortmodderen en kruipen
en bijna stikken
van woede
al om het kleine:
waar is de viool van papa?
Ingepikt
het land, koffieplantages
zelfvoorziening…
Lekker (h)eerlijk helder vuur!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
317 Ik speel graag in de ochtend met wat vuur
wat?
Nou niet veel maar slechts wat
wat?
Ik steek 10 waxinelichtjes aan
wat?
10 in een metalen ijsschaal
wat?
daar warm ik me handen aan
wat?
Lucifers die laat ik uitbranden
wat?
Opbranden voor de lucht van hout
wat?
Omdat ik me daar lekker bij voel
wat?
Alsof ik weer de kolenkachel van vroeger aanmaak met…
In z'n element
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
280 De zon
in z'n element
speelt in en op
het stromend water
z'n koninkrijk....
'Nu' wordt niet later
het uurwerk
in de klokkentoren
staat zelfs stil
Alleen de rivier
houdt z'n monoloog
deze zondagmorgen
geen sterveling op de dijk.…
Innerlijke vrede
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
315 natuurlijk is leven niet volmaakt
maar niemand had dat beloofd
niet elke dag vuurwerkpijlen
die de hemel bereiken
waarom stilstaan bij ‘t niet gehaalde
kijk naar wat er wél lukt
wat voedt jou, kan je zelf geven
is daar evenwicht?
leg de lat wat minder hoog
voor innerlijke vrede
.…
Hoe hij nog fladdert 's nachts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
237 Hij vliegt onhandig heen en weer
draagt 's nachts zijn jas al
drie keer bij de buitendeur.
Hij weet niet waar
naar toe. Wil gewoon
een luchtje scheppen.
Ik vind het eng
en sluit de deur en
neem z'n jas maar aan.
"Bedankt Mw.
Maar ik wil graag
naar buiten."
"Straks komt de zuster van de dag",
vermeld ik vastberaden.
"Die laat…
Van zomerse winters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
306 Ergens in het reeds dichtbije verschiet
zal onze zomer een strenge winter zijn
Dan blaast een koude wind door ’t riet
dan is er slechts winterse zonneschijn
Ergens in het reeds dichtbije verschiet
zal het voorjaar een rillerig najaar zijn
Van zoveel najaarsstormen doelgebied
want ons land ligt exact in de vuurlijn
Ergens in het reeds…
Kruispunt van het leven
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
276 De armoede heeft je wakker geschud
de geest kan niet leven van water en lucht
ademnood van de ziel raakt dan berucht
je bent door tegenslag veranderd
ziekte en geldgebrek
hebben je eenzaam gemaakt
in een leven zonder genegenheid
waar drank geen oplossing bood
je tussen de wal en schip viel
met niemand om je te redden
de strijd om door…
Toekomstdroom
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
290 geacht mens
jij staat
nu voor
de rechter
even als
gedrocht
naast jou
hoort ook
diegene waar
jij dit
dramatisch spul
van hebt
gekocht
als verslaafde
ellende berokkend
maar zelf
ook zielspijn
geleden
zoek deskundige
hulp/op
naar de
vrije toekomst
weg nu
van het
barre verleden…
mat en schraal
hartenkreet
4.4 met 8 stemmen
373 spiegeltje, spiegeltje
aan de wand
zeg me nu eens eerlijk
wat is er aan de hand
wanneer ik in jou kijk
verschiet ik mij een bult
dan voel ik ontevredenheid
en dat is weer jouw schuld
jouw glas wordt mat en schraal
je toont me wat ik niet verdien
mijn hoofd wordt lichtjes kaal
en dat zijn dingen…
die ik zeker niet wil zien!…